normal sözlük yazarlarının almış olduğu en güzel iltifat

babam yanındaki birine benim hakkımda zehir gibi diye bahsetmişti. aldığım en güzel iltifat budur.

bugün bana anarşist dediler

halen güzel bir iltifat almadığım için bir şey yazamadığım, sadece okudugum baslık.

"seni gördükten sonra kalp hastası olabilirim" demişti. yerim kalbini...

sana bakıp bir sürü güzel şey yazmak istiyorum.

güneş batti zannettim asıl şimdi doguyormus.

şöylesin böylesin

senin kadar zeki birini tanımadım...

atatürk'e benziyorsun.

ilkokula giden erkek kardeşinden almıştım:
"tatlı yanaklı"

aradığım kadın senmişsin. hayalini kurduğum bir yerlerde beni bulmasını istediğim kadın senmişsin.

çocuklar ve annelik konusunda çok hassas olduğum için bana çok iyi annelik ediyorsun, çok iyi bir anne olacaksın kesin, senin gibi bir annem olmasını çok isterdim ya da çocuğum sana benzesin tarzında bir şey söylediğinde çok duygulanıyorum.
yapmacık iltifatlar gibi değil, diğer sözler gibi değil. kimse sâhiden böyle düşünmese böyle bir iltifat aklına gelmez diye düşünüyorum. onun için ayrıca da etkiliyor.
kendi kardeşim henüz 6 yaşındaydı bir gün durup dururken sen çok güzel bir anne olacaksın gerçekten, keşke annem sen olsan demişti. aklımdan hiç çıkmaz.
allah utandırmasın. alnımızın akıyla yaparız inşallah.

ilkokul bittiğinde sınava girmiştik. o zaman hem anadolu lisesi sınavı hem de özel okul sınavı vardı.
ben ikisini de yüksek puanla kazanmıştım.
öğretmenlerim hep iltifat etmişlerdi bana, çok sevinmiştim.

"çok güzel bir ruhun olduğunu düşünüyorum "

"sende dinlenebiliyorum"

"sen bu kirli dünyada temiz kalmış güzel bir detaysın ." ne kadar güzel bir iltifat teşekkür ederim .

lan ne güzel şeyler diyor insanlar birbirlerine, valla içim ısındı ha. elime de malzeme düştü gidip kullanırım bunları ben sağ olun.

ruhumuz güzelmiş efenim.

ailem ile aram kötüydü. o zamanlar herşey kötüye gidiyordu. kendi evimi kuracak kadar maddi gücüm yoktu. o zamanlar merve ile çok iyi arkadaştık. haftanın 2-3 günü gider onda kalırdım. annemden sonra babama geçtim. babamla da problem yaşayıp evden ayrılınca ona geçmiştim. biraz beyin fırtınası biraz da derdimi anlatayım demek için gitti. 3-5 kuruşumuz vardı. uzun uzun konuştuk ve ben ben artık kaçayım dedim ve sözümü keserek böyle dik dik bana bakarak "hiçbir yere gitmiyorsun" herşey düzelene kadar bu ev senin dedi. beynimden aşağısına kaynar sular dökülmüştü. maaşım yetersizdi ve ortak borçlarımız vardı. dedim bunu kabul edemem çünkü eve katkı sağlama konusunda sıkıntı olur farkında mısın? dedim. sen yeter ki iyi ol bu durumunda yanında olmayacaksam neden varım o zaman deyip git babana eşyalarını al gel dedi. acıbadem'e gidene kadar ağlamıştım mutluluktan. gerçekten o ev bana iyi geliyor ve kendimi oraya ait hissediyordum. geldim eve odayı hazırladık. oturduk biraları açtık ve demlenmeye başladık. ama maalesef o gün kendisine aşık oldum. sonradan hisler karşılıklı oldu ve mükemmel giden herşeyi mahvettik. düşmanlarımıza yapmayacağımız kötülükleri birbirimize yaptık. arkadaşlık ilişkimizde ki o uyumu ve ahengi kaybettik. sonra da birbimizi kaybettik. şimdi herşeyim var. hayal ettiğimiz yerde yaşıyor ve yine hayal ettiğimiz hayalleri tek başıma yaşıyorum. o anı unutmam mümkün değil. aldığım en güzel iltifattı. birisi çıkıp karşıma en orjinal iltifatı bile yapsa o samimiyeti ve hazzı yaşayamam artık. hayat böyle işte... yaşamaya devam ediyorum o olmadan.

bilmiyorum daha henüz beni etkileyen bir söz duymadım. yorumsuz..