öğretmeninden dayak yiyen nesil

o nesilden biriyim şükür. ama dayağında bir sebebi olması lazım. sınıftaki dolabın camı kırıldıysa kulağımı çekmeniz lazım mıydı? #dayakta mantık

lise bitene kadar uslu bir kedi olduğum için içinde olmadığım başlık.

aynı neslin içinde dayak yemeyip, aynı sınıfta olduğu için izlemek zorunda kalan ve dayak yiyenler için üzülmüş olanlar da vardır. şu empatiyi kim icat ettiyse...

hala ilkokul arkadaslarimla görüstügümüzde ilkokul ogretmenimizi konusuruz. adam bir kisi bile konussa, hepimize odunla vururdu.
tabi ben en son aileme soylemem sonucu olay cikmis , ogretmen atilmisti. ama 3 yilimizi mahvetti.

rezalet bir nesil yetiştirdiler. öğretmenim. henüz aktif olarak mesleğe başlamadım. öğrendiklerimle yaşadıklarım arasında öyle farklar var ki. inanılmaz.

ilkokul birinci sınıfta bir çocuğun sataşmasıyla onu kovalamıştım ilk günler daha. bunu da bir hoca gördü ve beni odaya çekti orada da sınıf hocam var. bana direkt mobbing uygulamışlar ve ağlatmışlardı, vurduklarını hatırlamıyorum ama olayı hiç unutmuyorum. sırf bu olayla bile okuldan soğuyabilirdim. daha 7 yaşındayım ve karşımda iki kocaman adam bana bağırıp azarlıyorlar. o kadar yer etmiş ki hala hatırlıyorum. ve net ben haklıydım çocuk sınıfa gelip tükürüyor küfür edip kaçıyordu. sadece kovaladım ve hoca o sahneyi gördü. sonra kendimi savunmama izin vermeden beni suçlu buldu. hayatta en nefret ettiğim şeylerden bir tanesi yanlış anlaşılmak ve hakkımın yenmesidir. aynı hoca orta sonda bir kızla tartışmamda sırf kız ağlıyor diye bana özür dilettirmişti. haklılığını sadece ağlayarak almıştı ve yine kendimi savunamamıştım.

öğrenci ayrıştıran mı dersin, sınıfına siz salaksınız, genel sınavlar zor olur kazık soracaklar yapamazsınız diyenler mi. adam öğrencisine cahil diyor ya. e o cahil tabii ki sen bir hoca olarak onu cahillikten kurtarma görevindesin bunu nasıl aşağılama olarak kullanırsın, o cahilse ilk sen utanacaksın. küçük karakterler gelip üstümüzde kendi egolarını çok tatmin etti. dayak yedik ya lan nasıl dayak yedik ank aklım havsalam almıyor. yani hırsızlık, tecavüz mü var ortada neyin hiddeti bu?

hiç unutmuyorum babam vefat ettiğinde bir dönem başka bir okulda okuyup sonra kendi okuluma ve sınıfıma tekrar döndüm. orta 2. derste çok da uç olmayan bir yanlış yaptım gevezelik vb. gibi. fen bilgisi hocası vardı ben şairim vs. deyip sürekli bunları anlatıyordu. 160-170 boylarında 50 kilo bir zarganaydı. bana dedi ki uslu dur seni geldiğin yere göndermesini biliriz. birincisi o**** evladı ben o okula yeni gelmedim, ikincisi bu ***na çaktığımın öğretmenler odasında ne iş yapıyorsunuz da babasını yeni kaybetmiş bir çocuktan haberin yok senin? üçüncüsü geldiğin yere geri göndeririz nasıl bir laf? kendimi o an o kadar değersiz ve oraya ait değilmiş gibi hissetmiştim ki adam tek lafla çiğnememesi gereken tüm hümanist yaklaşım değerlerini tek cümleyle s*** attı. sevgi, aitlik, güven. olum size bunları kimse öğretmedi mi ya?

he tabii bunlar işin kötü tarafları iyi hocalar da oldu. yalnız kötü hocalar arasında o zargana fen bilgisi hocası favorim ona hala çok kinliyim. denk gelsem döve döve net gebertirim umarım denk gelmem.

ilkokulda çocuğun biri soruyu yapamadı diye hoca kulaklarından tutup tahtaya yapıştırıp havaya kaldırmıştı ve bir süre beklemişti, bu esnada senin kulaklarını tahtaya çivileyeceğim diye bağırmıştı.
derse 1-2 dakika geç kaldım diye aynı hocadan tokat yemiştim yüzüğü burnumun kenarını boydan boya kanattı, kanayınca korktu sakın ailene benim vurduğumu söyleme dedi ben de direğe çarptım demiştim*. koskoca direği görmedin mi diye bir de annem vurmuştu.
ortaokulda da gürültü yapan bir çocuğu dövmek için hepimizi sınıftan çıkarmıştı (farklı bir öğretmen).
değişik şeyler yaşanmış evet.

hain dinci yüklenirdi kulaklara.

meslek lisesi mezunuyum, matematik,fizik gibi derslere giren hocalarım hiç dövmedi. ama elektronik lab.ında yediğim dayağın haddi hesabı yok, haa o döven hocalarıma kızgın mıyım ? hiç değilim fırsat buldukça gider öperim ellerini, büyüyünce farkına varıyor insan? dayak yiyorduk da niye ? okuldan kaçıp parkta bira içerken yakalanırsan yersin tabi :) bölüm şefimiz hep derdi, oğlum bakın onu zaten içmeye bol bol vaktiniz olacak, şu okulu bitirdikten sonra zamanın nasıl geçtiğini anlayamayacaksınız bile, şu okulu düzgün bitirin mesleğinizi bi takın kolunuza derdi. haklıymış :) ama ilkokul çocuğunu döven hocaya bi tekme de ben atmak isterim. küçükcük çocuğa vurulur mu lan it.

öğretmeninden dayak yiyen nesil; evde anne babasından, sokakta oynarken yanlış bir şey yaptığında konu komşudan hiç olmadı abisinden ablasından da dayak yiyordu. bu bir zincirdi arkadaşlar. asla şiddeti, küçücük çocuklara yapılan zulümü savunmuyorum. ancak dayak zincirinden gelmiş bir çocuğu da güzel güzel konuşarak disipline etmek oldukça zordur. ayrıca dayağın caydırıcı gücünü kimse inkar edemez. yazılanların hepsini okudum. herkese hak verdiysem de dayak zincirinden geçen neslimde bunun pek de travmatik etkisi olduğunu düşünmüyorum.

sanırım dahil olmadığım nesildir. ama bize de atmıştı hoca. hatırladım, üzüldüm şimdi.

din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmeni iki üç erkeği tahtaya çıkartıp favorilerini çekiyordu.favorilerini çekerken havaya doğru kaldırıp tahtaya vuruyordu.bazen elindeki kocaman tespihle kafaya vuruyordu.dayak sırasındaki iğrenç ağız kokusu şiddeti ikiye katlıyordu. bir de teknoloji tasarım diye uyduruk bir ders vardı.dersin ruh hastası bir kadın öğretmeni vardı.elinde kocaman bir sopayla geziyordu ders sırasında, yüze varıncaya kadar her yere vuruyordu.bazen öyle kendinden geçiyordu ki dövdüğü kişinin üzerine kapanıyordu sıranın üzerinde.haykırarak inleyerek filan saldırıyordu.sonra defettiler tabii kadıncağızın normal olmadığını tedavi göreceğini filan söylediler.

ilkokulda çok olan bir olaydı. özellikle erkek öğrencileri baya baya dövüyordu öğretmen. zeka geriliği olan bir arkadaşımıza yumruk falan vurmuştu, pataklamıştı. konuşursak kafamıza tahta kalemi fırlatıyordu, ödev yapmazsak tahta kalemiyle kafamıza vuruyordu. çarpım tablosunu bir gecede ezberleyip yarın bilerek gelmezseniz sıkıştırıp döverim demişti... korkudan sıçarak bir gecede ezberleyip sıra bana gelene kadar panik atak üzerine panik atak geçirmiştim...

fosiller toplanmış siz bilmezsiniz biz çok dayak yedik şundan bundan hüüğğ diye ağlamaya gelmiş.
sevgili amcalar/teyzeler 'z' diye adlandırılan kuşağın içindeki genç bir kardeşiniz olarak emin olun biz de dayak yüzü gördük, hala da görüyoruz.
ülkedeki dayak kültürü normalleşmiş bir 'terbiye' öğretisi olduğundan dolayı bu kötü döngü ne zaman kırılır bilmiyorum.

ben öğretmenimden dayak yemedim. ama yaptığı psikolojik şiddet o kadar kötüydü ki dayak atsa bu kadar olmazdı.

sürüyle tokat yedim ama hiç psikolojik etkisi olmadı. ayrıca tokat çözüm değildir biz yine haytalıklara devam ederdik. dayakçı öğretmen ise çözüm getirdiğine inanırdı.

benim öğretmenlerim cetvelle vururdu bazen elimize ama gene de onları çok sever ve saygı duyardım.şimdi ki nesile yaptıklarını düşünemiyorum bunu

o nesil biziz. vicdansız öğretmenlerde eğitim görerek, vicdanlı öğretmen olan nesil...

ben hiç yemedim tam tersi lisede 2 tane öğretmeni yumrukladım ve okuldan atıldım. ne günlerdi be. hahas.

sadece 3 kez yedim ama üçünde de sağlam yedim dediğim başlık.. ben az olay çıkaran ama çıkardığımda ortalığı birbirine katanlardandım..

öfke ve kin ile büyümüş nesildir.