otobüs yolculuğu

"şehirlerarası yolculukta vazgeçtim çocuk olmaktan. otlu peynir kokusuydu babam..."

popo düzleşmesi yapabilir. mola verilen yerlerde mutlaka squat hareketleri yapılmalıdır.

alıp götürecek bir müzik listesi ve akıcı bir romana sahipseniz keyfe dönüşen yolculuktur.

eskiden bi anlamı vardı şimdi otobüslerin yarısını afgan suriyeli çöl fareleri dolduruyor. kulaklıksız film izleyeni, leş gibi çoraplarını koridora uzatanı, bağıra bağıra konuşanı..

ulan g#t kadar otobüste bile huzuru bulamıyoruz.

yaklaşık dokuz yıldır gerçekleştirmediğim eylem.
ben en çok şehirlerarası otobüs yolculuğunda uyanmadan yolculuk yapmasını severdim.

gündüz yolculuğu yapmak isteriz ama bazı şartlar bizi gece yolculuğuna da zorlar. ama gece yolculuğunun da kendine özgü bir gizemi vardır. ben en çok kilometrelerce uzaktaki bir evin, araç farının ya da bir yerleşkesinin ışıklarını -daha da uzakta olup parlıyorsa hele tadından yenmez- izlemeyi severim. yanına yaklaşılınca hiç bir özelliği kalmayan o ışık uzaktan çok anlamlı bir kimliğe bürünür. hafif ürpertici bir havada mola verilen dinlenme tesisi ve sıcacık otobüste otururken hortumlu fırçanın camlara temas etmesi ve yol kenarında ağaçları aydınlatan sarı ışıklı sokak lambası çok kişide edebi bir hissiyat bırakmıştır. o yüzden senede en az bir kere gece yolculuğu insana terapi etkisi verir ve yapılmalıdır

sevdiğim yolculuk tipidir.

lakin yol boyunca telefonla konuşan bir teyze ve ön koltuğu kucaginiza doğru yatıran bir amca yoksa tabi. insanlar otobüsü evlerinin içi gibi kullanıyorlar. halbuki orası bir topluluk aracı. yalnız değilsiniz, insanlar rahatsız olabilirler. ama işte anlayana. sessiz sakin yapılan yolculuklar favorim. ne ben kimseyi rahatsız edeyim ne de diğerleri beni rahatsız etsin.

canım otobüs yolculuğu çekti.

daha bugün mecburiyetten 3 saat yapmak zorunda kaldım. üniversite'ye gidenler otobüs yolculuğunun ne demek olduğunu daha iyi bilir.

çocukluktan olgunluk zamanına dek , otobüs yolculuğuna olan bakışım belirli aşamalarda değişti.
eskiden, otobüs yolculuğu özellikle gece olanlar inanılmaz keyif verirdi.
genelde aileyle çıkardım bu yolculuklara ve en sevdiğim, susurlukta ayran içip tost yemekti.
gençlik zamanı, bu yemek keyfinin yerini tek başına okuğum şehre giderken verilen kısa molalardaki sigara araları aldı.
şu an sadece bitsin istiyorum.
bitsin ve gideceğim yere varayım.

başımı cama dayayıp kulağımda kulaklıkla yaptığım bir terapidir.

yarın sabah yapacağım yolculuktur. uzun zaman sonra evime gitme düşüncesi dahi keyif veriyor..

insanın bazen mental olarak ihtiyacı olduğu eylem. en azından benim için öyle. uzun yolculuğu zaten seviyorum be otobüsle daha bir farklı oluyor. kendimi, hayatımı sorgulayabildiğim bie tribe giriyorum o yüzden cazip geliyor.

kusmuk kokusu.

anne tarafı olarak otobüs tutar bizi. bir gün..çok küçük olduğumuz bir gün hemde* uzuuun bir yolculuğa çıktık*. neyse efendim, bir ben kustum, bir kardeşim, küçük teyzemin oğlu, en küçük teyzemin kızı... işin saçması sırayla kusuyoruz diye herkesin önüne aynı poşet geliyor allah kahretmesin. insan o poşeti görünce daha da kusuyor. diğerinin sesini duyunca daha da midesi bulanıyor. lan biri de dememiş ya durun çocuklar nefes alsın.

şimdi yazarken gülmekten gözlerim doldu ama o an yaşarken çok kötüydü. kusmak istemiyorsun ama bedenini engelleyemiyorsun, gitmek istemiyorsun ama durmak elinde değil. *

her defasında sanki bu kez anlamayacakmışsınızcasına ön koltuğun ağzınıza sokulacak derecede yatırılması

şairin şu dizeleri her şey özetleyebilir başlık hakkında;

otobüs ve otobüs kokan insanlar tutar beni,
otobüslerle değil,
yağmurlar gel sevgilim..

(bkz: turhan muharrem turhan)

yellenen bir yolcu tarafından mağdur olabileceğiniz bir yolculuktur.

yine ve yeniden içine düştüğüm yolculuk türüdür.
uçaklar bu kadar niye pahalı?

sanırım bir 7-8 sene oldu yapmayalı.
özledim.
aslında güzel de bir şey.
hiç yorulmadan, hiç düşünmeden yolculuk yapmak.
kafanın içindekileri boşalt, kendinle baş başa kal biraz.

yorar.
ayakları koyacak yer hiç bulamazsınız yol boyu.

metro turizmde survivor'a doğru evrilir.güzergah neresi olursa olsun oraya varana kadar uyumamak gerekir.ola ki uyursaniz , uyandiginizda artik bircok seyi kaybetmis olmaniz olasidir.

(bkz: yanarak 5 km. giden metro turizm otobüsü)
(bkz: metro turizmde taciz skandalı)
(bkz: metro turizmde güvenli (!) seyahat)