patlıcan

antep'te 40 çeşit yemeğinin yapıldığı söylenir.
antep'in top balcanının içi oyulur ve ipe dizilip güneşte kurutulur. kışın size kuru kış dolması olarak hizmet verir. oyulunca çıkan içler tuzlu suda bekletilir. ondan da yemek yapılır.
patlıcan sevmeyen insanı ben hiç sevmem.

anavatanı hindistan çevresi ve afrika olan sebze. coğrafi keşiflerin domates, patates ve hindi ile birlikte dünya mutfaklarına kazandırdıklarından. latince ismi solanum melongena'dır.

daha çocuklarım çok küçükken parlıcan yemeğinin suyuna batırır ekmeği yedirtirdim sırf sevsinler diye...
ikisi de ağzına sürmüyor şimdi.
ters tepti sanırım..

herse denilen salatası da harikadır.

12. yüzyılda italyan kunduracılar, savaşlar yüzünden hayvan derisi bulamayınca doğal vegan ayakkabı arayışına girdi.

bu dönemde floransa’nın dahi çiftçisi giovanni canio, olgunlaşmış patlıcan kabuklarının kurutulunca en az sıradan bir çizme kadar dayanıklı olduğunu keşfetti.

öte yandan...

1973’te skylab uzay istasyonunda bir tabandanlık projesi test edildi. sıfır yerçekiminde kurutulan patlıcanların astronot botu olabileceği kanıtlandı.

günümüzde ise patlıcan derisi terimi, ingilizce’de eggplant leather olarak hala vegan moda dergilerinde geçer.

alinazik derim başka da bir şey demem.

derler ki; kaldırıp duvara firlatsan yemeği olur. pek severiz ailecek.

overrated malesef. sadece köz hali yenilebilen bir sebze. yemek olarak epey kötü. safi meze olarak tüketilmeli. meze olarak her türlüsüne hastayım.