platonik aşk

ilk görüşle başlayan yaşanmamasına rağmen yüreklerin canevini parçalarcasına çıkma isteğiyle çarpmasına neden olan, ama asla o yüreğin yumuşak ve sıcak bir okşayışla sakinleştirilemeyen duygu.

bazen hep platonik kalması gerekir.

olmasa daha iyi olan aşk bir tür sınav.

aşkın hazzını yaşayan da, acısını ve ıstırabını yaşayan da tek kişi. karşıdakinin bundan haberi yok.

“haberin yok ölüyorum” dedirtir.

aşk, aşık olmak, sevmek. bunlar güzel duygular ey dostlar! fakat aşırılığa ve sapkınlığa kaçmadığı sürece tabii ki. lütfen sınırımızı ve haddimizi bilelim.
bir buçuk sene birlikte olduk, beraber güldük, yemek yedik, eğlendik, aynı evde her şeyi beraber yaşadık; fakat ayrılmak istediğini söylediğinde hiç sıkmadım. sadece onun hep yanında olduğumu, yardıma ihtiyacı olduğunda yanında olacağımı söyledim. ve bu hala böyle. 2 ay oldu konuşmayalı ama o biliyor ki ben buradayım, onu hala seviyorum fakat onu ondan çok sevdiğimi iddia ederek, sıkamam bu hadsizlik ve suçtur!

hem sizin, hem de karşınızdaki kişinin -cinsiyeti farketmeksizin- sağlığı ve özgürlük alanı için yaklaşımınız şu dizelerdeki gibi olsun lütfen:
''hani derler ya; ben sensiz yaşayamam, diye. işte ben onlardan değilim. ben sensiz de yaşarım; ama seninle bir başka yaşarım...''
- nâzım hikmet

sevelim, sevilelim; değer verelim, görelim. ama asla ama asla özgürlük alanlarımızı kısıtlamayalım!

olmayan kişiye aşık olma hastalığıdır.

genelde gelip geçici bir durumdur.o insanla gercekten sevgili olsan kısa sürede soğuyup iliskiyi sonlandırıcakken,uzaktan bakıp hayalindeki özellikleri bir bir yüklüyor, onun esas kişi olduğuna kendini inandırıyorsun.tabii hasarsız bir durum kavga yok gürültü yok ama gerçeklik payı da yok.

"elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?" sözü zorunuza gidiyorsa platonik aşk ile boğuşuyorsunuz demektir.

en b.ktan aşk çeşidi. uzaktan yarenini seyreyleyip keşke demekle yetinirsin sadece.

tek taraflı aşk insanı aptal eder.

adını platondan alan aşk türüdür.
(bkz: idelar dünyası)

karsilik gormeden beslenilen asktir. zordur galiba, kisiyi oldukca yipratabilir. bana gore, askin en dip noktasidir. gunumuzun cikarci iliskilerinin askine oldukca kutsaldir lakin, cok can acıtır.

çok sevmiştim seni. ama sen, seni sevmeyen birini seviyordun. seni düşünmeyen ve değer vermeyen.. her gece saçlarını sevdiğimi ve kokladığımı düşünerek uyumuştum. iki şeye ihtiyacım vardı sana ve sevgine. çok istemiştim ellerinle yüzümü sevmeni ve başımı koynuna gömerek beraber uyumayı.. her neyse.. umarım ona karşı olan aşkın karşılık bulur ve benim gibi üzülmezsin.

son aylarda muzdarip olduğum durum yok mu bir çaresi doktor diye dolanıyorum ortalıkta.
aslında en güzeli benim için çünkü hayallerimde hep birbirimizi seviyoruz.

bazen iyi ki platonik kaldı da söylemedim diyebiliyor insan . önceleri hayranlıkla baktığı birine sonra bu muymuş ya diyebiliyor?
(bkz: biri var çok imkansız)

aşkın en güzel hallerinden biri. benim için en güzel hali. ulaşılmazın verdiği haz, nedense ulaşılınca bir toz bulutu oluyor ve o aşk elbet bir gün bitiyor. bitmesin diye, ulaşmamayı ve ulaşılmamayı tercih ettiğim bir platonik aşkım bile oldu. salaklık mıdır bilmem ama böylesi işime geldi belki de.

özgüven sorunudur. kişi bir türlü gidip karşı tarafa açılamaz, uzaktan uzaktan bakar. sonra biri gelir suratına çuf çuf çuf der; anlayana.

hiç bitmeyen aşk'tır.

platonik aşk kelime kökü olarak yunan düşünür platon'un isminden türetilmiştir.

devlet adlı eserinde platon, ideal devlet, ideal yönetici, ideal toplum gibi konulara eğilir.
''ideal'' demek arzulanması gereken demektir platon'a göre, fakat gerçek olamayacak kadar da tinseldir*.
dolayısıyla ideal olana, arzulanan fakat gerçek olamayacak kadar kusursuz olana platonik* denmiştir.

platon, aşkın güzelliği anlama ve deneyimleme isteği ya da dürtüsü olduğunu söyler.
ona göre sevginin* en üstünü, fiziksel güzelliğin ötesine geçen sonsuz, anlaşılabilir ve mükemmel fikirlerin güzelliğini de sevmektir.
başka bir deyişle, platon, aşkın güzelliği keşfetme ve deneyim etme isteğinden geldiğini düşünür. bu süreç, fiziksel güzelliği takdir ederek sonrasında ruhsal boyuta ilerlediğinizde başlar. yani bunun en yüksek seviyesi, saf, tutkulu ve bencil olmayan şekilde ifade edilmesidir.
şölen* diyaloğunda sevgiyi çeşitlendiren platon, aşktan ve seksüellikten öte olan bu sevgiyi yüceltmiştir.
işte bu sevgiye platonik sevgi/aşk denilegelmiştir.

nedendir bilmiyorum cemal süreya'ya ait şu dizede rastlıyorum hep mevzubahis sevgiye:

''keşke yalnız bunun için sevseydim seni''