sanatın burjuva için olması

sanatçı köylüdür lakin. yaşar kemal'i triplex evde oturtamazsın. gözlem yapmak için halktan olmak lazım.

burjuva sınıfı dediğimiz güruh ticaret veya üretim ile zenginleşen ve sermayeye sahip olan bir kesim.

bu kesim iki nedenle sanata yatırım yapıyor. ilki ilk zamanlarda 1500 lerde floransa’da falan leonardo hem mucit hem sanatçı.

yani adamı destekleyen onu paket olarak alıyor. ona silah da yaptırıyor portresini de.

diğer taraftan nadir olan şeyler değerlidir. bir ölçüden sonra sizi diğerlerinden ayıran nadide şeylere sahip olmanızdır.

bu aynı zamanda para tutmanın da bir yoludur. mesela bugün ben zengin olsam döviz tutarsam yani kayıtlı döviz tutarsam devlet tarafından hoş görülmüyorum ama sanat eseri alıp kasaya koyup devran değiştiğinde satarsam yine karlıyım.

boş zamanı olan adamın sanatsal farkındalığının olması ve gelişmesi de söz konusudur. özellikle ilkçağda eser sahibi olanların çoğu şehrin zenginlerinin çocukları.

köleler üretim yaparken adam estetik diye kitap yazmış. bu daha sonra madem zenginim o zaman sanatla ilgili olmam gerekiyor noktasına verilmiş.

çalışmayan adamın da zamanı çok. büyük kardeş işleri yönetir diğerleri de antin kuntin işlerle uğraşırlar genelde.

bilakis sanat proleterya içindir.

sanat, sanatseverler içindir.
paranla satın alabileceğin lakin kendine para yatırsan isteyip yine yapamayacağın tek şey sanattır.
evet, herkesin yaptığı sanat değildir.
sanata tek değer verenler burjuva değildir.

bienaller, konserler, tiyatrolar elbette pahalı o yüzden ayda bir gidilebiliyor ancak sanatın ilgi duymakla alakalı olduğunu düşünüyorum. arkadaşlarımla alternatif sanat yapıyoruz, (ki hepsinin farklı meslekleri var avukat, hemşire, filolog...)bir arkadaşımın şiir ve düz yazılarını paylaştığı blogu var. buradan yola çıkarak sanat; öncelikleri- hobileri arasına katabilen herkes içindir, diyebiliz.

çok sığ bir tespit. burjuva dediğin şeyin kaç yıllık geçmişi var ki? insanlar onbinlerce yıldır sanat yapıyor. şöyle bir gerçek var tabii: sanat üreten adam sabah kalktığında ve akşam olduğunda karnını doyurmak zorunda. bunun için mağara devrinde bile birilerinin bu adamı beslemesi gerekiyor ki yemek aramak yerine mağaranın duvarlarını boyasın. yani sanatın her zaman bir patronu olmuştur. insanlık tarihinin önemli bir kesitinde sanatın patronu dindir. günümüzden onbinlerce yıl öncesinden başlayarak üretilen sanatın büyük kısmı ilahi varlıkların betimlenmesi ve tapınakların süslenmesi içindir. çünkü bu işi yapacak adamı finanse edecek ekonomik güç dini otoritenin elindedir.
kuzey avrupadan yayılan reform hareketi ve kolonyalizm sayesinde büyüyen kişisel servetler sanatı finanse edecek yeni bir sınıf yaratmıştır. bak, burjuva konusuna ancak gelebildik. kentlerde yaşayan ve sanat üreticisine ödeme yapabilecek para ve isteğe sahip olan insanlar sanatın yolculuğunda önemli bir dönüm noktasıdır.
sanatın kurumsal değil de bireysel servetlerle finanse edilebilir hale gelmesi ürünün konusundan ebadına kadar varan çeşitli alanlarda farklılaşmaya yol açmıştır. sanat kişisel zevkler ve bütçelere göre şekillenmektedir.
yirminci yüzyıla gelindiğinde ise sanat parçalanır, kendini inkar eder, varoluşu bile belirsizleşir. kavramsallaşır, kalıcı eser vermez, ana hitap eder. bu noktada sanat artık sıradan burjuvaya da hitap etmez. izleyecisi gitgide küçülen bir azınlıktan ibaret hale gelir.
öte yandan sanatçı deyince aklına pavyonda sahne alan hanımlar gelen insanların memleketinde bunlar gereksiz tartışmalar.

sanat bir ölçüde gelişmiş bir algıyı da gerektirdiği ölçüde burjuvazi için de yapılır. özellikle ticari ise ama her insan estetik açıdan güzel olandan haz duyma potansiyeli taşır.

sanat burjuva icin degil, sanat burjuvadir, sanatci, burjuva uyesidir genelde.

sanat jakoben içindir.

sanat sanat içindir anlayışını benimseyen lümpenler için doğru olan bir önermedir. sanat; insanlık tarihinde her zaman var olan bir olgudur fakat sanatçı ile dinleyicinin sanat anlayışı, dünya görüşü önemlidir. önemli toplumsal sorunlarla ilgilenmeyip aşk meşk ilişkilerini anlatan pop müzik, bu önermeyi doğrular.

sanat kendisi zaten burjuvadir. evet.

her entelektüel veya elitist faaliyeti burjuvatik gören düşüncenin başlıksal izdüşümü.

ee, senin luayikçi sistemin halıkının % 90'ını yoksul bıraktığına göre ne diye sanattan bahsediyor ki?