sarılmak

sırf bunun için çocuk yaptım.

durumum yoktu artık daha da yok.

bekar annelik miss.

insana huzur veren eylem, öyle iyi geliyor ki.

canım çekti.

en etkili antidepresandır.

şöyle sıkı sıkı, çok içten, istediğin kişiyle olursa iyi hissettirmemesi imkansız olan olay.

şu sıralar ihtiyacım olan şey.

şu an dehşet bir sarılmaya ihtiyacım var. sessiz bir odada, sevdiğim biri tarafından sarıp sarmalanmak istiyorum..

huzurun en tatlı hali değil mi?
dünyaya sarılsam geleceğimin ne kadarını verir bana?
o zaman barışabilir miyim hayatla?
susma. çok sustun.

şu şekilde mi? o zaman olur

erkek adamın böyle şeylerle işi olmaz.
erkek adam kaşlarını çatıp hed höd der.

noooluyoruz! deyip yanından uzaklaştırır.

olm o kadar hayalini kurdum ki anlatamam, ona bile anlatmadım, anlatamadım.

o günmüş işte, yırtmışız üstümüz başımızdaki ağırlıkları, saf ve salt çıkmışız birbirimizin karşısına, ona bakıyorum, onu görüyorum, o kapkara saçları ondan önce bana gelmek ister gibi bana doğru savruluyor, oysa ben rüzgârım, bana değil benden öteye gitmesi gerek ama hayal benim değil mi, bana ne?

siz hiç bilip görmediğiniz birinin kokusunu bilir misiniz, ben bilmişim, ben bilmiştim, o kokusu da çalınıyor burnuma, karşımda duruyor, o anki ruh hali o kadar tuhaf ki?
az sonra sarılacağım, bütün dertlerim sona erecek, göğsümde onun sıcaklığı, sırtımda onun eli olacak ama o sırada "o anın" hem sonsuza kadar sürmesini hem de bir an önce yaşanmasını istiyorum.

gözlerinin içi gülüyor ya, görüyorum, o derece yakınım nihayetinde, nihayetimde!

sonra yürüyoruz birbirimize, kollar açılıyor, kollar bizden, bizim akıl ve beyinlerimizden bin kat akıllı, onlar biliyor işini, kapıyor karşıdaki yarı kendi yarı olabildiğince öte uzak insanı, sarılıyoruz.

bakın o anı kafamda milyon kere yaşadım, milyon tane versiyonunu bildim ama gerçeğinin, gerçeğimin yanına bile yaklaşamayacak hiç biri, biliyorum.

sarılıyoruz..

ve nihayet öğreniyoruz hikayemizin gerçek sonunu.

çok hoş bir duygu.
yeğenlerime sarılmak resmen huzur lan.

kendi evladım olsa nasıl olurdu acaba.

dünyanın en güzel eylemidir. uzun zamandır birine sıkı sıkı sarılamıyordum. geçen gün eski bir arkadaşımla buluştum. öyle bir sarıldık ki kütürdettik resmen.

ben mesela sarılarak selamlaşmak ve vedalaşmak isterim. sevdiğim birini gördüğümde koşar sarılırım vs.

ama sarılmak dediğimde en unutamadığım şey bana sarılan birinin kalp atışını hissettiğim andı. o nasıl bir heyecandı. aman tanrım.

sarılabileceğimiz insanlar olsun yanımızda.

bu aralar en çok ihtiyacım olan.
sarılmanın müthiş bir gücü var. dehşetli bir güvendelik hissi veriyor. uzun zamandır kan bağım olmayan birine sıkı sıkı sarılmadım. varsa yoksa anacığım.
hem ne demişler; ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.
sarılın!

(bkz: sarımsak)

sözün bittiği yerdir.

gözün gittiği yerdir.
közün yittiği yerdir.

biz minnak insanlar bizden biraz daha büyük olan birine sarıldığımızda karşımızdakinin kalbini dinleyebilme avantajına sahibizdir. bunun ne güzel bir his olduğunu anlayamazsınız.

"sıcak bir sarılmanın iyileştiremeyeceği bir şey yoktur."
sarılın sevdiklerinize...
çünkü sıcacık bir sarılmanın gücü bazen kelimelerin ötesine geçebilir.