siyasi görüş dostluğu etkilemeli mi sorunsalı

siyasî islamcıysa etkiler, etkilemişliği de var. çünkü bu adamlar devlet organizasyonunu anlamamış taş devri insanlarıdır, hatta arttıralım bunlar hayatı anlamamış taş devri insanlarıdır. ülkenin sorunu taş devri ile 21. yüzyıl insanlarının aynı topraklarda yşamasıdır. o nedenle bir tarafta aydınlanma, refah vs gibi daha yüksek değerlerin derdine düşmüş insanlar varken öte tarafta çıkar telefonunu diyen, kendi ve karşısındaki insanda sadece mızrak olması gerektiğine inanan insanlr mevcuttur.

fanatik akp'liler, mültecisever liboşlar ve çakma demokrat kürtçülerle asla arkadaşlık etmem. hepsi pislik ,hepsinden tiksiniyorum.

siyasi görüşü ne olursa olsun insanlarla tartışmayı veya arkadaş olmayı severim. fakat tecrübelerime göre atatürk nefretiyle dolu olan insanlardan ne dost ne de adam çıktığı kanaatindeyim.

evet, çünkü bazı partilere oy veren insanın zeka seviyesi ve karakteri de bellidir.

etkilememesi gerektiğine inansam da siyasi görüş arkadaşlıkları etkiliyor bir seviyede. her ne kadar farklı siyasi görüşteki arkadaşınızla siyaset konuşmadan arkadaşlığınızı sürdürebileceğinizi düşünseniz de o arkadaşınızla hayata bakış açınız arasında büyük bir fark olduğu gerçeğini değiştiremiyorsunuz. belki daha sakin bir ülkede siyaset bizim ki gibi uç noktalarda olmadığında arkadaşlık devam edebilir ama günümüz türkiyesinde bu pek olası değil. ha derseniz ki ben arkadaşımla hiç ciddi olaylar konuşmuyorum ekonomi , din , toplum falan tabii arkadaşlık yürütebilirsiniz.

siyasi görüş yüzünden dostluğunu bitiren insan cahil, muhakeme kabiliyeti olmayan, kanaat önderlerinin buyruklarına göre papağanlık yapan, siyaseti bile aidiyet duygusuyla moda malzemesi yapmış acınası bir varlıktır.

karşı argüman üretme özgürlüğü olmayan her birey tartışmadan kaçınır. çünkü ezberleri dışında duyacağı bir cümle, hele hele bir soru cümlesi kendisini yerin dibine sokacaktır. acziyet içinde küfürler, hakaretler savuracaktır şüphesiz.

kendi görüşünü kayıtsız şartsız doğru kabul etmek de elbette bu insanlardan beklenebilecek bir zavallılık olduğundan onlara göre dostluk etkilenir.

iyi de dostluk kavramına hakim olduğumuza emin miyiz?

bugüne kadar iktidarı eleştirdiği dozda muhalefeti eleştirebilen bir muhalif gördünüz mü? göremezsiniz. pkk’ya emanet oy verip “ama megri megri” diye sayıklayanlarla dolu ortalık. ama akp'ye oy verenlerle dostluğun bitirilmesini savunuyorlar. garip.

teoride cevabı hayır olsa da pratikte bazen öyle olmayan soru.

ben böyle konular için dostluk falan bitirmem ama bitirenleri görüyorum. bana kalırsa bu tam da bazı siyasetçilerin istediği ortamın sonucu: ayrışın, ters düşün, birbirinize düşman olun...

biz burada birbirimizi yerken, onlar mecliste "vekil maaşları artsın mı" oylamasına birlik içinde, eksiksiz şekilde el kaldırmaya devam etsin.

memleket meselelerine bakış açınızı partilerden bağımsız bir hâle getirmediğiniz sürece herkese düşman olmak için yeterli sebebi bulursunuz. zaten büyük bir kesim işe tarafsız bakamadığı için bugün içinde bulunduğumuz durum pek parlak değil. eğer vatanseverliğin sağcılık ya da solculuk ile gelen bir bonus olduğunu ve bir taraf vatanını seviyorsa diğer tarafın otomatik olarak sevmeyeceğini ve düşman taraf olduğunu düşünüyorsanız fikirlerinizi gözden geçirmenizde fayda var demektir. mesela 7. yüzyılda sağ/sol kavramı var mıydı? demek ki o zaman ya kimse yaşadığı yeri sevmiyordu ya da herkesin vatanseverlik seviyesi hemen hemen denkti. ne oldu da böyle bir kavram türedi ve insanlar böyle birbirine girmeye başladı, hatta bundan kim faydalandı, cevabı sizde.