sözlük yazarlarının arkadaş ortamındaki konumu

yaratıcı.
yani hepsi hayali olduğu için onları ben yarattım.

her türlü olmayacak işe onay veren mahallenin delisi. hem her olmayacak işi gazlayan hem bedelini beraber ödeyen hem de yüreğimiz yaralanırsa herkesi avutacak , yükseltecek olan son dert, tasa bükücü.

işin komiği özel hayatımda serseriliğin son büyük temsilcisi olmamla birlikte hayatımızın diğer kısmında son derece ciddi, iş bitirici, hanımefendi, dirençli ve aklı başında bir insan olmam da düğümleniyor.

yani tam şöyle hayal edin sözlük; çok ciddi bir politik toplantıdan çıkıp bira içmeye gittiğimizde yarım saat içinde bir ejderyadan (evet ejderya)pandaya dönüşebiliyorum. *
ya da topuklu ayakkabılarım, işlemeli gömleğim vesayre giyinip bütün hanımefendiliğimi kuşanıp gittiğim şiir gecesinden arkadaşlarım beni aldığında
geceyi dersimli bir dayının birahanesinde halay çekerek sonlandırabilme potansiyelim mevcut. *

o yüzden beni yeni tanıyan insanlar yakın arkadaşlarımın anlattığı hikayelere asla inanamıyorlar zaten. *

ben en çok fotoğraf çeken kişiyim. yani buna nasıl bulaştım bilmiyorum, öyle çok paylaşım yapan efendime söyliyim yemek masaları paylaşan biri de değilim. otun böceğin herşeyin resmini çekiyorum bu doğru. anı kalsın hatıra olsuncuyum ben. her görüşme sonrası gece mesajlar yağıyor resimleri atsana diye. bundan bir an önce sıyrılmam lazım.

ilk en çok sesi çıkan enerjik eğlenceli arkadaş sonra ne oluyorsa bir anda sıkılırım uykum gelir. siz konuşun ben birazdan gelirim modunda olurum.o yüzden bu değişik bir arkadaş.

herhangi bir arkadaş ortamım yok, toplumsal varlık tanımlarına da uymuyorum. ya tanrıyım ya da hayvan.

herkesin sırrını anlattığı kişiyim birinin tabiri şöyledir “dipsiz kuyu gibisin ne atsam ne anlatsam bir daha gün yüzüne çıkmıyor”

daha saat kaç oğlum nereye'cisiyimdir. *

bizde böyle. öyle uğradım geçerken işlerini sevmeyiz. geldiyse içecek. gelmeyeydi.

en zeki, en komik, en stratejik, en dağınık, en troll, en çok yemek yiyeni, en geç kalanı, en çok oyun oynayanı falan filan böyle gider.

ev kuşu.

bunu arkadaşlarıma sormanız gerekmez mi? ne de olsa onlar dışarıdan beni daha objektif* değerlendirebilirler.

farklı bakış açısına sahip bir goygoycu, neşe kaynağı. ayrıca dakik ve ne zaman sorsan aç.

her daim çocuk, fıkır fıkır kaynayan, eli dursa dili dili dursa gözleri konuşan, geveze, çatlak, muhalif, utangaç, korkak, ihtimallerin ihtimalinin ihtimalinden haberdar eden ve böylelikle hayatı hem bal hem zehir eden.

ah bir de zamanla alışılan, anlaşılan ve kabullenilen.

çağrılan yerlere sürekli bir bahane üretip gelmeyen tip konuma dahil oldum. ay yeter bu heriflere mi uğraşcam. çok istiyolarsa takıldığım yerlere kendileri gelsim.

aranılan arkadaş. ortamın havasını değiştirmeye gidiyorum. hava değişince bir kenara geçip olanları izliyorum.

baş geyikçi

(bkz: canı istemiyorsa telefona yanıt vermeyen insan) olarak canım istediğinde arkadaş ortamlarına dahil olan kişi konumundayım.

(bkz: stand up boy)

(bkz: hasan mezarcı).

poğaça getirici, hesap ödeyici, çayları doldurucu gibi üstün görevlerim var.

güldüren insan.
malzeme falan aramam, direkt kendimi kullanırım.
her yaşadığım olay, olay çünkü.