sözlük yazarlarının dertleri

yalnızlık. bir süre sonra cidden dayanılmaz hal alıyor. hele benim gibi çocukluğunda sevgiye fazlasıyla doymuş biri için, içinde biriken sevgiyi başka birine aktaramamak ruhsal sancı yaşatıyor. cinselliği falan geçtim, onu başka yollarla da tatmin edebiliyor insan. ama bendeki durumun belli bir tatmin yolu yok. bilen varsa buyursun.

6 aylık ömrüm kaldı.

üçüncü kez böbrek taşına hamileyim. bakalım doğum ne zaman.

4.sınıfa giden kızıma osman ama minik osman "senden hoşlanıyorum"demiş. gerçekten çok dertliyim şu an. o osman'ı çimdiklemek istiyorum jelibon ve lolipoplarla tokatlamak istiyorum ama çocuk yani çok da şey yapmayacağım.
bana ne diyeyim anne diye sordu.
eşimin cevabı "babam da senden hoşlanıyormuş osman " diye söyle kızım oldu.
ahsha gülmekten gözümden yaş geldi.

4 yıldır atanamadığım için veya iş bulamadığım için ve hala bir yerlere gelmek için ders çalışmakta olduğum için ailem artık benden utanıyormuş, etrafa karşı "bizim kız hala ders çalışıyor" derken... zaten kendi içimde uzun süredir işsizlik yüzünden yetersizlik ve başarısızlık hisleriyle boğuşurken ve her gece ağlayarak, bir işim olsun da kendime yetebilen bir birey olayım diye dua ederek uyurken ailemin utanç kaynağı olduğumu öğrenmek de iyi oldu!
sanki ben 4 yıldır gözlerinin önünde hırpalanmıyorum, çabalamıyorum, uğraşmıyorum gibi...
sanki bu lanet olası ülkede bu kadar üniversite mezunu işsizin olmasının sebebi biz gençlermişiz gibi...
sanki babamdan aldığım her kuruş paranın nasıl gururuma dokunduğunu, boğazıma dizildiğini, isterken utandığımı ve çoğu zaman da para istemeden çulsuz gezdiğimi bilmiyorlarmış gibi...
gerçekten çok doluyum. aileme, ülkenin bu berbat düzenine, işsizliğime, yaşayamadığım hayallerime, hiç bir şey yapamadan geçip giden gençliğime, kendi hiç bir ihtiyacımı kendim karşılayamıyor oluşuma, aldığım suyu bile kendi paramla alamıyor oluşuma, kendi ayaklarımın üstünde duramıyor oluşuma, yetersiz, başarısız ve hayal kırıklığı abidesi bir genç kıza dönüşmeme ve bu günlerin sonsuza kadar süreceği hissine... çok doluyum.
çabalayacak gücüm kalmıyor. güçsüzleşiyorum her geçen gün ve yolun sonundaki ışığı göremiyorum artık.

en çok istediğim şehre gitme fırsatı olmasına rağmen zamanında gidememiş olmak.

içim parçalandı yine.

adam gibi adam neden bulamıyorum ben ya. yalnızlıktan çürüdüm. abv erkekler

sözlük çok dertliyim ve aşırı öfkeliyim.
günlük gülüstanlık (a haber seyrediyorum) yaşadığımız bu ülkede yapacak bir şey bulamadığım zamanlarda vakit geçsin diye yazdığım bu sözlükte beğeni ve favlara kota konulmasını esefle kınıyorum. ben sevdiğim yazarların yazdıklarını sınırsız beğenmek ve favlamak istiyorum sözlük
allah aşkına çok mu zor istediğim?

derdimi sevin

ileride mutlu olacaksın demişlerdi. hala yürüyorum. daha çok gidecekmiyim?

derdim çoktur hangisine yanayım.

hiçbir şeyi dert etmemek ve sonsuz bir isteksizlik.

30 yaşıma yaklaştım hala bir baba arıyorum ve bu düşüncem için daha küçük olmayı isterdim. ve şu an bir baba abi yerine koyabileceğim kişinin de hasta olduğunu öğrendim çok üzgünüm dilerim allahtan şifa versin. daha bir şey olmadan gidemez.

sozluk yazarlarının dert ettigi seylerdir.

ilgimi ceken adamların ya yasının cok kucuk cıkması, ya yasının cok buyuk cıkması, yasıtım cıkıyorsa da evli cıkması diyecegimi sanıyorsunuz ama yalnılıyorsunuz.
sistem benim icin olmusu da bozar cunku, benim hep yalnız kalmamı istiyor.
ve bu sekilde yasamak bana anlamsız geliyor.

sözlük radyosunda şarkıların bitmeden kesilmesi. yemeğin son lokmasını yiyemeden yemekten zorla kaldırılmış gibi.

bir derdim var elbet ama bin dermana değişmem.
derdin güzeli dedikleri bu olsa gerek.
dertlerin en güzeli bende.

yanına gitmek istediğim biri var,
gecenin üçü, sabahın körü, hatta cehennemin dibi bile olsa.

hangisini yazayım ey sözlük?
her birini bir yazar çözecekse yazayım. görev dağılımı yapalım.
bence iyi fikir ama sizce de iyi bulunmalı

kendimi değersiz hissettiğim için bir başkasının bana değer verme ihtimalini bile hak etmediğimi düşünüyorum. bilmiyorum nasıl üstesinden gelinir ancak bu benim hayatımı çok derinden etkileyen bir dert. neyse allah kurtarsın diyeyim.