sözlük yazarlarının korkuları

ne zaman buraya görsel eklesem galerimdeki saçma sapan bir şeyi yükleyeceğim diye korkuyorum.

kısacık sıkıntılar

* taaa ortaokullardan bir arkadaşım var. aylarca aramadım hatta o aradı açmadım.ozledim,sesini duymak istedim ,aramak istedim ama o ilk telefonu açtığında "nerelerdesin? aradım açmadın da" dediğinde hissedeceğim o "kısacık sıkıntı" yüzünden arayamiyorum mesela.

* bir arkadaşım var kaç zamandır buluşup bir senaryosu üzerine konuşacağız.her dediğinde "tamam" diyorum ama hiç yapmıyorum,hiç görüşme imkanı yaratmiyorum.bir gün karşılaştığımızda" hani senaryo yazacaktik" dediginde hissedeceğim o
" kısacık sıkıntı" yüzünden karsilasabilecegim yerlere bile gitmiyorum.

* bir yere giderken birini görüyorum "dönüşte uğrarım "diyorum.bir işim çıkıyor ya da canım uğramak istemiyor ugramiyorum ya iste bir daha ugrayamiyorum "hani ugrayacaktin?"dediğinde hissedecegim o "kısacık sıkıntı" yüzünden o mekanın olduğu sokaktan geçmiyorum.

bugün üzerine düşündüm de bu ve benzeri durumlarda hissedeceğim bu his; hayatta en kaçındığım, en korktuğum his.
benim tüm vefasızlığım o "kısacık sıkıntılar" yüzünden.

okunmamaktır onu takip eden bir kesimin olmamasıdır. eleştiri almaktan korkmaz mesela bir yazar tam tersi okusunlar da bir şeyleri konuşsunlar eleştirsinler diye bekler de çünkü yazar olmak bunu gerektirir. yazar değişik düşüncelere ve farklı bakış açılarına açık olan bir insandır. bu yüzden en büyük kaygısı okunmamaktır.

"yanlış anlaşılmak" diyebilirim.
telafi alanı kısıtlı/yok çünkü düşünceyi değiştirmek çok zor.

en büyük korkum başarısız olmak , üzerime yüklenen sorumlulukları yerine getirememek. bu yüzden çoğu kez tükenmişlik hissiyle savaşıyorum.

shark. bu kadar. en sevdiğim hayvandır aynı zamanda ama aşırı da korkarım, karşıma çıksa yaklaşıp dokunmakla bağırarak kaçmak arasında kalacağıma eminim.

avmler,kediler,rezil olmak...

sevdiklerimi kaybetmek, istemsizce korkuyorum.

vicdanla hesabı kapatamadan göçüp gitmek.

korku çok fazla be ya yalanlarım ortaya çıkarsa, rezil olursam , birinin kalbini kırarsam, kavga ve mücadeleden kaçarsam, hakkımı savunamazsam, biri destek beklerken korkudan destek olamazsam , fakir olup muhtaç olursam , el ayaktan düşüp birilerine yük olursam bunlar şimdilik korkularım. umarım korkak biri değilimdir yazdıklarımla ettiklerik , düşüncemle davranışlarım, hayallerimle gerçeklerim aynıdır ve cesurumdur .

kalabalık bir ortamda rencide edilmek.

gök gürültüsü

başarısız olmak

sarılmayacak yaralara sebep olmak ya da birinin en kötü anısında yer almak.

karanlık

açık deniz korkusu. ne güzel yüzüyorum sonra aklıma suyun altındaki kocaman ve karanlık ağızlı balinalar geliyor. hadi kril yiyolar diyin. beni nasıl fark etcek ağzında...

birinin kalbini yok yere kırmak.
bir kalp kolay kolay fethedilmez, kolay kolay kapılarından içeri girilmez. içerde yer bulunulmaz kolay kolay.
sizin için açılan kalpler çok değerlidir, bulunmaz mahiyetindedir, kimseye o kadar güzel gözükmez.
içeri atılan o çok kıymetli adım ve yüreğe dolan paha biçilmez huzur, insanı gökyüzünde bir bulut misali kılar.
o buluttan düşen her damla misali yüreğe çok kıymetli bir ferahlık sağlar.

kalplerin kıymeti bilinmeli, bırakın kırmayı, elinize konmuş bir serçe gibi sakınılmalıdır.
size açılan kalplere sahip çıkınız, değerini biliniz, asla bırakmayınız.

önemden yoksun bırakılmak. küçük düşmek ve bazı egosal sorunlar. kritik anlarda panikselleşmek.

yalnızlık

tekrar intiharı deneyip yine ölememek. intiharın eşiğine gelmek yeterince korkutucu becerememek daha da korkutucu.