sözlük yazarlarının korkuları

sözlük kadınları tarafından linç yemek.

yalnız kalmak.

bir başkasına muhtaç olmak.
ölmeyi tercih ederim.

benim abuk subuk korkularım var, tam sıralı liste yapsam dudağım uçuklar listemden de korkarım.

iğne, o enjeksiyon karşımda havasını almak için firkirinca bende de tansiyon fışkırıyor :))
çok kacmisligim var..

korkum yok.

yanarak, boğularak ölmek

karanlık.

ülkeyi cemaatçilere, bölücülere, türk düşmanlarına teslim etmek.

korkmak

tanımadığım köpeklerden korkarım ben. sessiz sakin takılıyorsa yine korkmuyorum da hareketli falansa korkarım.

bir de ayrı olarak iki ayaklı tanıdığım köpeklerden çok korkarım. ne hinlik peşinde oldukları belli olmuyor.

ölmek, sevdiğim birini kaybetmek, vatansız kalmak, sağlığı kaybetmek … insanız işte, insan korkusuz olmuyor.

neyden korktuysam başıma geldi. fakat korka korka cesareti öğrenemedim.

cahiller üstadım cahiller, cahillerden hakkaten korkarım. bunlar aslında daima iyilik yanlısı olduklarını savunurlar ama totalde insanlığa kötülük yapmaktan başka bir halta yaramazlar. günden güne battıkları bataklıkta başkalarını da oraya çekme uğraşındadırlar. bilgisizliklerini suratına vurursun hâlâ yanlışları savunurlar. üç gıdım bilgileriyle küçük dağları ben yarattım tiriplerine girerler. böylelerinden korkmayacaksın da neyden korkacaksın?

-berat.
-berat?

denmesinden çok korkuyorum. ne zaman böyle geldiyse, büyük yıkım bırakıp gidiyor rûhumda.

bak beni tanıyan vardır tanımayan vardır da, ben böyle hüngür hüngür ağlatılacak insan değilim.

çıkıp çıkıp gelmesi mi?
ölmek mi?
ölmek.

bir merhabası mı? uzaktan tebessümü mü?

allah korkusu gardas .

kötü bir insana dönüşebilme ihtimali.

kaybetmek x (sevdiklerimi + inancımı + kendimi).

daha önce de bahsetmiştim sanırım, çocuklardan korkuyorum.
yeni doğan bebeğin ağlama sesinden tut herhangi bir çocuğun benimle oyun oynamak istemesi bile beni fazlasıyla geren bir konu.
işin garibi çocukken bile çocuklardan korkardım. o zamanlar bu korkum daha çok fazlasıyla zorba sayılabilecek yaşıtlarım ve biraz da benim çekingen ve korkak bir çocuk olmamdan kaynaklıydı gerçi. şu yaşımda neden hâlâ korktuğum konusundaysa hiçbir fikrim yok.

küçücük bebe olarak gözüken bebiş tüm gün kulaklarımda yankılanacak büyüklükte çığlık atabiliyor mesela. yüksek sesten bile korkan benim gibi korkak insanlar için fazla büyük bir şey bu.
bebekleri sevmeye bile çekiniyorum çoğu zaman. ya yanlışlıkla zarar verirsem, ya çığlık atarsa, ya çığlık attığında fazla panik olursam, ya fazla panik anında yanlış bir şey söylersem ya da yaparsam...

bebek olmakta zor iş. kazık kadar olmuş milkşeyh nickli bir asalak senin çığlık atma olasılığını hesap etmeye çalışarak panik falan oluyor.
sev geç işte neden uzatırsın mesela.
agucugu agucugu, bitti gitti.

bana en korkunç gelen şey yaşlandığımda alzheimer olmak düşüncesi. her hangi bir şeye veya insana bağımlı olmak ve her şeyi, en sevdiklerini ve en güvendiklerini bile unutup hiçbir şeyin bilincinde olmamak korkunç bir şey olmalı.