sözlük yazarlarının korkuları

hali hazırda fikrimin, zikrimin uymadığı ve hiçbir zaman uymayacağı, hatta savunduğum tüm değerler özelinde tam zıt tabanda olduğum insanlarla herhangi bir konuda el sıkışmak, aynı tarafta yer almak. korkacağımı belirttiğim şey nickimle uymuyor gibi gözükebilir ama o ben değilim, yaşlı olan, tatlı püskevitle tuzlu olanı karıştırmayın.

sakatlanmak maalesef

evde düdüklü tencere fıslıyor, baretle geziyorum. çevik kuvvet kalkanından lazım yoksa saatlerce kapatamam ben bu zıkkımı.

in thermodynamics we trust.

balon.
köpek.
ve kilo almak.

hamamböceği
tanrının laneti bu böceğin üzerine olsun ve yuvalarına ateşler yağsın ama yine de bir etkisi olacağını sanmıyorum

şu yakın zamanlarda metro/marmaray'da sarı çizginin hemen gerisinde ilk sırada bekliyorken arkadan birinin itmesi korkusu peydah oldu. ortalık manyaktan geçilmiyor, sarhoşun/manyağın/oenin biri kafayı kırar da böyle bir şey yapar diye tırsmaktayım. tren yaklaşırken; yemek yerken kıçım kıçım etrafı kesen geyiklere dönüyorum.

bir de yakın zamanda denize karşı bi fobi oluşmaya başladı. boğulmak değil korkum, çocuklukta karadenizde yüzerek öğrendim ben yüzmeyi. ancak it balıkları, zehirli deniz anaları, zehirli deniz kestaneleri, denişik balön balıkları gibi her türlü mahlukatın türkiye kıyılarında görülmeye başlaması ve yakın zamanda mısır kıyılarında canlı yayında yaşanan itbalığı saldırısı nedeniyle bi çıtır geriyor beni deniz. bir süre denize gireceğimi sanmıyorum.

bazen sinirlerimi kontrol altında tutamıyorum çok sinirleniyorum ve karşımdakini kırmaktan gerçekten korkuyorum yoksa karanlıktan da yüksekten de inden cinden de korkmam sadece sinirim beni korkutuyor
büööö

bankadaki paramı harcamadan ölmek.

osbiri öğrendiniz zaten.
merdiven ve aşk korkusu da cepte.

son 1,5 - 2 senedir "ya herkes delirdiyse" fobisi baş göstermişti bende. biri saçmalayınca korkup ağlıyordum. şimdi çokça hafifledi. aşıcaz umarım.

sokakta veya metroda birden burnum kanadığında bunun halloween makyajı sanılmasından korkuyorum
burnumun kanamasından da korkuyorum ama bu 2. korkum

yüksek bir yerdeyken yere çakılmaktan korkuyorum. başım falan dönmüyor, korkum yere çarpmak...

aldatılırsam ve bunu öğrenemezsem diye korkuyorum veya öğrenirsem ama gidemezsem? düşüncesi bile gerdi şu an.

metro beklerken raylara düşmek. ayrıca akşamları karanlık sokaklardan geçmekten de korkuyorum yalan yok, malum hiç güvenli değil.

önceden sevdiğimi sandığım veya onların beni sevdiklerinden emin olduğum insanları kaybetmekten çok korkardım . onlara karşı yanlış anlaşılmaktan , onların kalbini kırmaktan korkar , çok dikkatli davranırdım , hatta kendimden bile fedakarlık ederek bi nevi onların mutlu olmasını isterdim. artık ölüm dahil çoğu şeyden yana hiç korkum yok . tek korkum ailemden birinin zarar görmesini ve onların canının acıması.

hanımcılık hayallerimi yaşayamadan ölmek..

aksi takdirde neden bu dünyaya geldiğimi açıklayamam kendime. hayatın bir anlamı olmalı.

korkularımı yenmek için ne yapmalıyım?
geçen gece dinazor gördüm .

kuduz olmaktan korkuyorum evet. bazı milletlere karşı acayip kin ve nefret besliyorum. onların bile kuduz olmasını istemem.

komik ama balonların patlamasından korkuyorum, özellikle de helyum gazlı balonların.

delik korkusu

gece kabusları ve sevdiklerimi dünya hayatında kaybetmek hariç korktuğum hiçbir şey yok şu hayatta. her şey mümkün. koy dötüne gitsin…