tartışırken sakin kalabilen insan

kudurtucu bir tarzı olan insandır.

15 yıllık age of empires, 9 yıllık eu, 5 yıllık hoi4 ve total war tecrübelerim bana şunu öğretti "bırak önce düşmanın sana saldırsın!"

krav maga sanatında da bu kural geçerlidir. krav maga zorunda kalmadıkça saldırmamak gerektiğini mümkünse sakin kalmayı, alttan alınması gerektiğini öğütler. bunun yanında sun tzu da şöyle der: "dövüş ustaları öfkelenmez..."

tartışırken sakin kalabilen insan erdemli kimsedir. sakin kimse rakibinin açığını arar, bulur ve alt eder. bu tarz insanları yenmenin tek yolu aynı sakinlikte kalabilip aklınızı onun aklından üstün tutmaktır. bu tarz insanlar olun, bu tarz insanlara özenin.

20 yıllık evliliğim de bana şunu öğretti ki erkeğin sesi kadından çok çıkarsa, sabahı kanepede getirir, yemeği de peynir ekmekle halledersin.
o yüzden mümkün olduğu kadar sessizlik iyidir.

(bkz: soft power)

sakinlik iyidir ya:)

nasıl sakin olur insan tartışırken hep düşünürüm ,olmaz olamaz yani olmamalı :)

ne üzerine tartışıldığı önemlidir bu noktada. beni ya da onu doğrudan ilgilendiren bir olay/olgu üzerine tartışıyorsam sakinimdir de kimseyi ilgilendirmeyen bir mesele ise konu ben sakin kalamıyorum. mesela; menemen soğanlı mı soğansız mı?

böyle de tersimdir işte.

ayaklarının ters olup olmadığı kontrol edilmelidir

karşı tarafı çileden çıkarır.

karşısındaki kendini paralarken gayet sakin biçimde mustehzi bir gülümseme ile bekler.

olaysız dağılmanın anahtarıdır bir tarafın sakin kalabilmesi.

bunu yapmasını iki nedeni vardır.
birincisi sorunlarını konuşarak çözen makul ve mantıklı biri olması
ikincisi karşı tarafı delirtmeyi planlamış bir alfa olması
her iki seçenekte de gayet usta işi bir davranış.

genel toplamda ben ya da buna yakın bir şey olduğum durumdur. bu da çoğu kez karşıdaki kişi veya kişileri ciddiye almadığım gibi yanlış bir kanıya neden oluyor. fakat bunu, ağzımdan salyalar akan yüksek sesli konuşmalara ya da abartılı el kol hareketleri gibi tuhaf kılıklara girmekten daha az itici ve daha az sakıncalı buluyorum. öfke ve taşkınlık bir haklılık ya da doğruluk ölçütü değil, bir kontrol sorunudur.

kendine güveni vardır. tansiyonu yükselmiyordur. genellikle korkanlar saldırganlaşır. öfke vb. cesaretin değil, korkunun dışavurumudur.

herkese nasip olmayan fevkalade bir özelliktir. keskin sirke küpüne zarar. sakinlik iyidir.

antidepresan kullanıyordur.

ben.
bir seferinde kaynanamla tartışıyoruz, ben sakinim o gittikçe bileniyor. günün sabahında onu acile götürdüler. tansiyon falan uçtu, ben sakin sakin işime baktım.

sonra onunla çok iyi dost olduk, annem gibi oldu ama asla benimle tartışmadı.

olması gereken, hiç bir konuda diretmemek. uzayan konularda konuyu değiştirmek,tartışmayı modere etmek.

kontrolü kaybetmeyen sakin kalır.

mars terazi kişisi ya da kova...
merkür'ü de güzel bir yerde konumlanmış elbet. ah ah hep hayal ettiğim.

ah keşke.
o kadar imreniyorum ki..
sakin kalan insanlara sanat eserini izliyormuşum gibi bakıyorum. sakinden kastım tepkisiz kalmak, ses çıkarmamak değil savını tane tane, kalp atışlarını hızlandırmadan anlatmak demek.
ben merkürü, marsı, yükseleni, güneşi her bir şeyi akrep burcu olan ben... savaşa girer gibi.. gözüm döndündüğünde sinirden ağlayan ben tartışmanın odak noktasındaysam aksiyon sahnesi yaşıyorum. öyle cam çerçeve indirmekten bahsetmiyorum içimde bir yerde parçalanıyor camlar. kafam uyuşuyor, gözüm bulanıklaşıyor. öfkemi kontrol etmeyi sadece sakin insanların yanında öğrenebilirim. dedim ya sanat eseri gibi bunlar. öfkeye öfke karşılaması yapanlar, birbirini tetikleyenler, ben çok sinirliyim diyenler gelmeyin, karşılaşmayalım. ağlarım ben..

mantıklı insandır.

genelde yaptığım durum. karşımdaki sinirlenip yükselirken sakin kalmam, meselenin daha da büyümesini engeller. aksi takdirde iki tarafta yükselirse sorun daha da büyüyecektir.

tartışırken sakin kalamamanın sonucunun manyağın biri tarafından çat diye vurulmakla sonuçlanabildiği ülkemizde elbette geliştirilebilen bir beceri.

karşı taraf konuşurken yüzünde sabit bir noktaya odaklanıp bitmesini bekliyor ve aynı tonda aynı cümleyi tekrar kuruyorsunuz. sonra o farklı bir cümle kuruyor, siz yine aynı cümleyi kuruyorsunuz. kavga edemiyor ve saydırarak çıkıp gidiyor.

ara sıra sinirden böyle ılık ılık elim ayağım boşalıyor, hemen lüzumsuz olduklarını düşünerek topraklanıyorum, derin bir nefes alıyorum, hop kelebek böcek.