türk halkının cahil kalma nedeni

sebeplerinden birinin, ülke yönetim biçiminlerine suç bulan insan topluluğunun diğerine baskın gelmesi. yönetim biçimleri bir konuyu nasıl ele aldığınızla ilgilidir. istanbuldan antalyaya nasıl ulaşmak isterseniz öyle ulaşırsınız. ister uçakla, ister arabayla, ister gemi ile ister karayolu ile. ama bir şekilde ulaşırsınız. fakat bunu kullandığınız aracın bağlı olduğu evrensel trafik kurallarına uymadan yaparsanız ya ceza yersiniz, ya da kaza yapıp ölür veya sakat kalırsınız.

evrensel hukuk kuralları, sistem ne olursa olsun bireylerin hak ve özgürlüklerini korur ve böylece amaca ulaşılır. yani mutluluğa ve huzura. bunu bilemeyen, anlamak istemeyen halk ise cahil kalmaya, ve cahil nesiller yetiştirmeye devam edecektir.

okuma bayramı saçmalığı çocuğa önce bi okut bakalım 100 klasik kitabı o zaman yaparsın bayramı.

kesinlikle avrupa’nın yaşadığı aydınlanma çağını yakalamamayışımızdan (bu ne biçim kelime oldu böyle be) kaynaklıdır. aslında bu durum, tüm doğu toplumları için geçerlidir diyebiliriz. hep deriz ya savaşta sıfırı tüketen uluslar (almanya, g. kore gibi) nasıl oldu da kaldıkları yerden devam etti. üstelik bunları sömürgesi de yoktu. tek başına aydınlanma olgusu, bunu açıklayabilmektedir.

araştırmamaları. önlerine ne koysan alıyorlar. 'doğru mu? yanlış mı? bunu kim demiş? bu niye böyle olmuş?' diye sormuyorlar.

köy enstitülerinin kapanmasıyla doğrudan ilişkili bir süreçtir.

(bkz: eşek olana semer vuran çok olur)
g.öt kıspetten çıkmışsa tarak bağdattan gelir

bilgiyi edinme becerisinin düşük olması kaynaklı olduğu barizdir. evet yaşadığımız toplumun paraya ve lüks yaşama karşı büyük bir arzusu var ama bunu bilgi birikimi yerine akla ilk gelen fikirlerle yapmaya çalıştıkları için kaybediyorlar. sezgisel davranıyorlar ama analiz etmeyi düşünmüyorlar bilimin bir durumu ölçerek sonucu görme anlamını bilmiyorlar veya sanatın bir iletişim dili olduğu hakkında fikirleri yok. keşfetmekten korktukları için inandıkları dinin kitabını dahi okumuyorlar. maalesef biz bu ülkede farkındalığı yüksek azınlıklar olarak acı çekeceğiz.

özellikle cahil bırakıldıkları için cahil kalan insanlar.

her şeyi bildiğini düşündüğü için hiçbir şey öğrenmeye tenezzül etmemesi.
öğrenmekten, sorgulamaktan korkması.
duyduğuna hemen inanması, araştırmaya üşenmesi gibi bir sürü sebep sayılabilir.

okuyup araştırmamak.

kapitalizm değildir.

kapitalizmi yanlış anlamasıdır.

kapitalizmi bireyciliği özgür düşünceyi vs çok yanlış anlamasıdır.

neden aramaya lüzum görmüyorum. cahillik mutluluksa kim bilir belki de mutlu olmayı seçmişizdir.

(bkz: islam)

bakış açılarının geniş olduğunu düşünmüyorum maalesef ki. hatta bazen öyle insanlar görüyorum. nasıl olabilir ya nasıl diyorum kendime.

'' en çok ben bilirim, ben bilmiyorsam bile senin bildiğin kesin yanlıştır. '' düşüncesi hakim olduğu sürece hep cahil kalacak bir toplumuz.

okumayı sevmemesi, sevenin de okuduğunu doğru anlamaması diyebilirim.
bir de en kolay yolu seçme alışkanlığını ekleyebilirim.

tembelliktir, birilerinin zaten bir şeyler yapıyor olduğunu gördüklerinde kendilerini geri çekmeleri.o zaten yapıyor/ düşünüyor, ben neden kendimi yorayım kafası ve vatan, millet diye diye kendilerini yiyip bitiripte, ilim irfan öğrenmeye yeltenmeye çalışmamaları.

köy enstitülerinin kapatılmasıyla birlikte bilim anadolu'ya yayılmamıştır.
şunu bilmek lazım futbol takımlarının da şampiyonluk yolu anadolu dan geçer
siyasi partilerin seçim kazanmaları da anadolu dan geçer
kalkınma da anadolu dan başlar
ecevit'in en büyük projelerinden biriydi
köykent projesi
uygulanan köyden ecevite 2 oy çıkmıştı galiba
işte o yüzden anadoluyu geliştirmekle başlamak lazım
anadolu gelişmezse ülke gelişmez .

okumaması, okuyana da saygı duymamasıdır. türk halkı her şeyin en doğrusunu bilir o yüzden bir bilene sorma ihtiyacı hissetmez, bir fikir tartışmasına girmez çünkü fikir tartışacak kadar farklı fikirleri dinlemeye bile saygısı yoktur. düşünmez, düşüneni de etiketler. kısacası cahille değil, kendini bilgili sanan cahille uğraşmak zordur.

kimsenin kimseyi beğenmemesi, fırsatı bulunduğunda herkesin birbirine üstten bakmasıdır. ayak kaydırma ve adam kayırmacılıkta bonus olarak eklenebilir.