türkiye'de kitap okunmamasının nedenleri

naçizane,

alışkanlık, cehalet, gelir, vakit.

sıralaması değişebilir.

alışkanlık: kitap okunmayan, kitaplığı olmayan bir evde yetişmek. ülkedeki çoğu ev bu durumdadır. bu yetişimden gelen bir bireyin kitaplara ilgi duyması zordur. bilmez. evde görmez. kendiliğinden kitap okuması için, içinde merak ve bilgi isteği olması gerekiyor.

cehalet: cahil kimse, kitap okumayı sevmez ve gereksiz bir aktivite olarak tanımlar. parası olsa dahi kitaba para vermez. edebiyata, bilgiye ilgi duymayan insan, kanun gibi zengin de olsa, kitap almaz, okumaz. lüzumsuzdur onun için. çocuğuna aşılamaz.

gelir: ülkede her şey gibi kitaplar da pahalı. "bir sigara şu kadar..." demeye gerek yok, o insanın müptelalığı, ona elbet para bulacak. adam akıllı popüler bilim kitapları, romanlar pahalı. bugün 20-30 lirayla günlük yemek yapan insanlar mevcut, asgari maaşı ve geçim mücadelesini düşününce, herkesin imkanı olmuyor elbet.

vakit: insanların ortalama 10 - 14 saat çalıştığı bir özel sektör var, ki çoğu insan özel sektörde çalışıyor. sabah fecr vakti kalkıp işe gidiyor, eve döndüğünde yine karanlık çökmüş oluyor, takat kalmaz gözlerde iki sayfa okuyacak.

***

elbette illa okumak isteyen, okuma aşkı olan insan çözüm bulur tüm şeylere. ve buna rağmen okunduğımız için bu haldeydiz. bizlerin ne olursa olsun her şeyden feragat edip okuyan, okumak isteyen nesiller yetiştirmesi elzem. başka türlü kurtuluş yolumuz yok.

valla yazarlık adabı bozuldu acun beyin eski eşi de kitap yazarı kimse kusura bakmasın dönüp dolaşıp aynı yazarları okuyoruz. biraz bu konuda gelişme gosterebilirsek belki kayda değer bir okuyucu kitlesi oluşur. konuyu belirle kitabını basalım kafasına çok bile. hep mi okuyan suçlu yazanların hiç mi suçu yok son 30 yılda kim var desen 2_3 isim gerisi tirt. kusura bakmayın azıcık alkolün etkisi ile döküldüm.

okumak bir alışkanlıktır. gerçekten alışkanlık sahibi insan arzusuna ne yapar eder ulaşır. neden gündelik olanaklar değil yani. aileden, çocukluktan, üniversiteden gelen aksaklıklar.

ekonomi

mutsuzluk. insanlar refah içinde yaşamıyorlar. ne kitabı okuyacaklar. işten gelince kafa kalmıyor insanda. okuldan gelince kafa kalmıyor. kazan gibi.

siyaset, gündem, ekonomi bir sürü sorun var. insanlar mutsuz kendilerine vakit ayırmıyorlar. ayırsa bile odaklanamıyor.

kitapların pahalı olması meselesini bir kenara koyarsak eğer üstte yazarın dediği gibi kitap okuma alışkanlık haline getirmemiş bir ailede büyüyen çocuk kitapla ilk okulda tanışır. öğretmeni tüm sınıfa kitap okutturur o şekilde yılda dört kitapla dönemi kapatır kapatmasına da öğretmen seni çalışkan notları yüksek gördüğü için karneye kitap sayısına otuz altı yazar. sen ki dokuz yıllık hayatında okuduğun kitaplar bi okulda bir de ayriyeten aldırttığı cin ali serilerinden ibarettir.
ortaokula geçersin kitap okuma saatlerinde arkadaşlarınla gizli gizli notlaşırsın sanki yarım saat konuşmasan çatlarsın. kitaptan sınav olursun okuduğun kitaplardan nefret etmeye başlarsın.
aklın lisede erer doğruya yanlışa arkadaşlarını görürsün hepsinin elinde bir kitap. sen de okumaya başlarsın. okursun her türden okudukça dersin keşke geçmişte de okusaydım.
ailen laf etmeye de başlar onları okuyacağına ders çalış der sen okursun. okumanın sonu yok ama yine de ilk durakta ailede biter.

çok sevdiğim bir söz vardır çocuklar ayak izinizi takip eder, diye. çok basit çocuğuna hangi alışkanlığı kazandırmak istiyorsan önce sen yapacaksın. maalesef bizim kültürümüzde bu yok okula gidiyorsun öğretmen kitap vermiş okumamışsın eve gidince kıyamet kopar salak da derler bir ton azar da yersin kimse neden istemezsin demez. bende kitap okumayan bir ailede büyüdüm ama istisna olarak çıktım. kitap kurdu bir bireydim ta ki kitap çok pahalı oluncaya kadar ayda dört kitap bitirmek istesen 200₺ gibi bir rakama tekabül ediyor. hayatın pahalılığında kitap okumak da lükse kaçıyor. ha birde şey var kitap okuyunca arkadaşları tarafından dalga geçilen tipler hele de erkekler arasında oluyor. saygı duyun okumuyor olabilirsiniz ama okuyana da saygı duymayı bilmek gerek.

bebeğim türkiye artık kaba etine don alamıyor..

kitap okuyacak zamanları mı var yavrucakların? hayatın keşmekeşinde herbiri bir yaprak gibi ordan oraya savruluyor.

çünkü yorucu. kafamda bin tane tilki dönerken kendini kitaba veremiyorum.

paramız yok.

kitap okumak bir alışkanlık erken yaşta kazanılırsa harika bir tempoyla hayat boyu devam edebilir ama son dönemde insanların kafası o kadar dolu ki alışkanlığı olanlar bile artık okumak konusunda çokça sorun yaşıyor.

insan alışkanlıklarının çocuğudur. (bkz: dopamin diyeti)

refah düzeyinin çook az olması, ekonominin siyasetin yaşının 12 lere inmesi yani ülkenin iç sorunlarının fazlalığı borçlar. eve ekmek götüremeyen bir baba kitap okuyamaz, evinde aş olmayan kadın pollyanna gibi gidip de olsun canım kitap okuyoruz en azından cahil değiliz diyemez. bu bir realite. genellemeleri sevmem ama benim tespitlerim bu kadar, refah düzeyi artmalı ki insanların kitap okuyacak kişisel gelişime ayıracak vakti olsun. bir sorun bakalım spora, tiyatroya veya baleye vb sanata eğlenceye senede ne kadar vakit ayırabiliyorlar. geçen 3 tane kitaba 100 tl verdim okumak istediğim kitaplardı içimde kalmasın diye. ya hiç kitap okuma hazzına ulaşamayanlar nasıl alsın bu fahiş fiyatlardan. dolar kur kağıt ağaç orman yangın lanet olsun bu kadar yeter.

cahil kalmayı seviyorlarda o yüzden,başkalarının hayatlarını merak ediyorlar ama bunu kitap okuyarak değil de dedikodu yaparak gideriyolar cahillik başa bela işte.

çalışma saatlerinin ve geçim kaygısı güdenlerin fazla olduğu bir ülkede insanlar nasıl kitap okuyabilsin? zam, enflasyon, dolar, asgari ücret, kira, iş yeri, patron gibi etkenlerin olduğu bir kafa rahat bir şekilde düşünemez bile.

gereksiz bulunması. kitaba ayrılan bütçeyi çöpe atmakla eşdeğer gören zihniyet sağolsun istediğim kitabı alamıyorum.

tembellik .. okumak illa kitapla olmuyor. elindeki telefonla dergi makale blog yazıları okumak da bir okuma fiilidir. saygılar ..

kitap okuma oranları dünyada da düşüyor. sorun yalnızca türkiyede değil. kitap okumak mesela film izlemekle karşılaştırıldığında maraton koşusu gibi kalıyor. azim, zaman, dayanıklılık gerektiriyor. çağımız sürat çağı, herşeyi hızla tüketme çağı. kimse iki saatte filmini izleyebileceği bir kitabı bir hafta okumak istemiyor artık. tabii bir de herkesin elinde cebinde gezen ekranlar var. yaşlılar bile iki satır okumak yerine tiktok videosu seyrediyor.

her genç her yerde evde, metroda, parkta kitap okuyan model alabileceği insanları göre göre bi tiksindi herhalde ya.