unique ama tekil değil

evinde fantezi kelepçesi bulunduran yazar. ne zaman lazım olacağı belli olmaz.

hobi olarak, kırbaç koleksiyonuyla yeniyetme yeteneksiz troll döven yazar. kaliteliler başı üstüne.

bayramda balıkların akvaryumuna kolonya dökmüş. çok tatlı.

bu akşamki anonsunu dinleyen sözlük sırtlanlarının artık daha bir alıcı gözle bakmaya başlayacağı yazar:

şimdi profiline baktım geldim, varsa yoksa radyo programlarının başlıklarına yazmış bu arkadaş. bi ara uzun uzun yazıyomuş sanırım, durumumuz yoktu okuyamadım. öncesi de komple şarkı markı. deli midir nedir. ayarsız bi arkadaş sanırım.

bana bakar mısın bi dk hey dediğim yazarrrrr.

sevmek vs sevilmek kapışmasında yaşanabilecek en büyük ikilemi yaşatıyor bana hayatıma girdiğinden beri. bir insan bu kadar güzel sevebilir. saatlerce size şarkı söyleyecek kadar. bakamadığınız sahneleri size çevirecek, anlatacak kadar. neye ihtiyacınız olduğunu sizden iyi bilecek kadar. bir cümlesiyle gününüzün, modunuzun tamamını değiştirecek kadar. sizi kendinizden ve kendisinden çok düşünecek kadar. bir insan bu kadar güzel sevilebilir. onun için yaptığınız ufacık bir şeyle çocuk gibi mutlu olacak kadar. hiç egosuz, hiç hesapsız, hiç yarışsız size her konuda teşekkür edecek kadar. kendi pişirdiği yemekten sonra bile size eline sağlık diyecek kadar. kızdığında ve bunda haklı olduğunda bile size öfkesine yenik düşüp saldırmayacak kadar. kalbi göğsünde olduğu kadar gözlerinde, ellerinde olacak, size bununla bakacak kadar.

çok karıştırıyorsun kafamı. cevapları belli sorularıma yeni anlamlar katıyorsun. başka türlüsü mümkün dedirtiyorsun.
hem beni sevmenden mutlu hem tarafımdan sevilmenden minnettarım. bu versus bireyin kendisiyle alakalı aslında değil mi? söylemiştim, kavramları dönüştürüyor...

çok az. çok nadir. çok biricik.
hem unique hem tekil. yapacak bir şey yok. iyi ki.

bugün özel bir gün ve de ben uzunca bir zamandır cenk'in arka bahçesine nickaltı yazacakken o gün, bugün olsun diye bekledim.
tanımayanlarınız için kısaca bir yazar tanımını yapmam gerekirse öncelikle uzun soluklu yazılarını okurken insana keyif veren, kimi zaman bir yumru ile hüznü hissettiren kimi zaman da şapsal bir gülümseme ile devam etmenizi sağlayan yazar kişisi.

benim içinse sözlüğe ilk geldiği zamanlardaki nicki ile "unique" bir dost. tanıdığım ilk günlerde ne kadar başka bir insan diye düşünmüştüm. farklı bir düşünce sistemi ve de duygu durumu vardı, bu yüzden de "unique" idi zaten. biraz hüzünlü ve endişeli bir zamanımda sözlükte yokken discorddan aldığım bir mesaj ile onun ne denli ince ruhlu bir insan olduğunu anlamış ve sonrasında kendisini düşüncelilik abidesi diye zikretmeye başlamıştım. bir tesadüf sonucu sesini duyup sohbet etmeye başladığımda ise yol bizi spontane radyo yayını'na getirdi. ve o günden bugüne benin için yeri çok daha anlamlı oldu. her canım yandığında, ben buradayım mesajı çok uzakta bile olsa yanıbaşımda olduğu hissini verdi yüreğime. ve de yayın için hazırlandığımız anlarda ya da yayın esnasında kahkahalarımın eşlikçisi oldu. bir ekranın ardında yüzünü görmediğim birini ne denli çok sevelebileceğimi de fark ettirdi.
tüm bunlara sebep hayatımdaki yeri oldukça başka olan yazar cenk'in arka bahçesi ve bugün doğum günü.
iyi ki doğmuşsun canım cenk. iyi ki varsın. uzun ve mutlu yaşların olsun.*

abim diyebilecek kadar koruyucu,* canımın içisi arkadaşım, cenku balımın bugün doğumgünü. anne ve babana minnettarım, sırf seni doğurdukları için… nice mutlu senelere bitanecik yazarım. iyi ki buraları kurcalamışsın. iyi ki stalkerlık yapmışsın, denk gelmişiz lö manyak.
en çokomelli olayımız da ne biliyorsun değil mi? hunharca doğal oluşumuz. kasmadan, yerine cuk oturduğu anlar ve hatta gerekmediğinde bile sırf trollüğüne küfür edişlerimiz. birbirimizin yanında kasmak zorunda olmayışımız. seni bana aile gibi hissettiren bu sanırım. çok seviyorum ulen. seni bir, bitli hippie şarkılarını seninlen dinlemeyi iki. okuması günler süren yazılarını özledim. burada da sızlanmış olayım hohoyt. sana bi’ şarkı da vereyim mi? şuan aklıma geldi.

yaşlansan da çok güzel kalacaksın adamım;

doğum günü kutlu olması gereken diğer bir yazar.

namıdiğer whatsapp cenk.

dosti bu arka bahçe olayından emin miyiz?

merhaba poğaçacı tarafından yazılan bir girdi vardı ahan da bu #626822. göksel şarkısında aslında mabadından bahsediyormuş. aha bak buraya da yazmışlar. random bir girdiyi oylayanlara bakıyorum. cenk'in arka bahçesi beğenmiş. o girdi bütün ciddiyetini kaybediyor bende. ''millet kıçıyla beğenmiş'' diye espriler yapıyorum. senin girdini görünce, kaynak belli diye gülme geliyor.

dosti lütfen nick değiştirme hakkımı sana vereyim değiştir şu nicki. senin için diyorum yoksa komik yani. bak şimdi buraya da yazdım herkesin aklına böyle geleceksin. hem bu sitede yıpratırlar seni. nude falan isterler. ne gerek var. ağzının tadı bozulmasın diye diyorum. cenk'in oyun parkı olabilir cenk'in teletabi diyarı olabilir. cenk yazı yazıyor neden olmasın? kesin daha yaratıcı bir şey bulursun sen.

vazgeçtim lan değiştirme. mesela şöyle kullanabilirsin. girdilerinin sonuna kaynak: cenk'in arka bahçesi. nereden baksan havalıasjhdasdhad

nick'ini arkalı bahçeli versiyona değiştirdikten kısa bir süre sonra bazı insanlarda argo yahut homoseksüel çağrışımlara yol açabileceğini fark etmiş ve bunu pek de iplememiştir.

ben, yani cenk. kendinden üçüncü tekil şahıs olarak bahsetmekten keyfalır. benzerleri ünlü düşmesi yaşarken inatla düşmeyen ünlülere de gıcık olur. düşüyor mu böyle? düşmüyor. azıcık ötede oynayalım mı? oynayalım. hadi bb.

jilet ahmet çok iyi bir abimizdi. kendinden üçüncü tekil şahıs olarak bahsetmeyi çok severdi. ben sevmem...

(bkz: ramiz dayı)

bir türlü yayınına konuk olup işemeli mişemeli hikayemi anlatamadığım yazar tanesi. madem yayın yapınca denk gelemiyoruz, ben de böyle anlatayım. dilerse o billur sesinden sizlere yayında da okur, arkamdan gülersiniz. sonra yayına bağlayıp daha çok gülebiliriz de. problem değil.

şimdi efendim, ben çok küçük bir çocukken annem hanımefendi tuvaleti işgal eylemiş. ben de küçük vücuduma daha fazla söz geçirememiş, yere işemeyle işeyecek başka bir alternatif bulma arasında savaş verirken gözüme kocaman saksıdaki ağacımız çarptı (palmiyemsi bir çiçek aslında. ama ağaç gibi değişik). ben de çüydürdüm dibine.

1 hafta orası çiş koktu. annem kanepede çiçeğin olduğu tarafa her oturduğunda "burası bi garip kokuyor yahu. çiş gibi sanki" dediğinde ben halının desenlerini izledim, tavandaki gölgelerle oynadım, ağacın yapraklarını saydım (18 tane), falan filan... bu da böyle bir anımdır.

adama anlatmak nasip olmayınca geçenlerde anneme anlattım. terlikle kovaladı beni. üzgün suratlı smayl.

"baybiş" yazan kişisel iletisine dayanarak sözlüğü bıraktığını düşündüğüm yazar. sherlock modum açık..

bıraktı, iki gözümün çiçeği. ah ulan. nickini görünce bile buruldum bi’.

baybiş babe.

otağı kurmakla , soğanı çaldırmakla ilgili son tanımı okuyunca, ''ne oluyor'' demiştim.
''yavaştan toplanıyorum'' demişti.
bu sebeple, gideceğinin sinyallerini çok önceden vermiş, vedalar için zaman kazanmıştı.
buralara geleli çok olmadı, ilk tanıştığım kişilerden cenk.
dinlemekten keyif aldığım radyo yayıncısı dj'yi
bende yayınlarına bir kaç kere katıldım, konuğu olduğum için mutlu oldum.
nezaket sahibi.
bilmem bundan sonra nerelerde olur ama, bir radyo yayını yaparsa gene memnuniyetle dinlerim, gene memnuniyetle yozgat anısı anlatırım.
sevgilerimle, hoşçakal...

fevkaladenin fevkinde bir adamdır kendisi. gecesini, gündüzünü bilmem* ama adamı biliyorum...
dönsün, yayın da yapsın hatta, biz de o fevke erişelim azıcık. sıkılıyorsundur orda tek başına nimo.

beni engelleyen yazar

çok efendi bi yazar, çok severim kendisini.