yapılan en güzel kahvaltı

sabahları çorba içmek. zeytin peynirden daha lezzet alıyorum. yakında okula da yapıp götürcem bu gidişle. tavsiye ederim.

annelerin hazırladığı kahvaltıdır.*

ateşli bir gece sonrası yatağa getirilen bol karbonhidratlı kahvaltıdır elbette.

bayram kahvaltıları olsa gerek tüm sevdiklerinle bir arada

lise yurdunda arkadaşlarımızla aynı masada oturup yaptığımız kahvaltılar şu an deseler ki istediğin zaman oraya gidip kahvaltı yapacaksın ama ömrünün yarısı alınacak razı olurum. güzel zamanlardı ama o zamanlar bilmemiz mümkün değildi tabii.

muğla'dan çıkıp sakar dağına doğru giderken sağdan toprak bir yol ayrılıyor. o yol dağın zirvesine gidiyor ve orada bir tesis var.
bütün gökova körfezi ayağınızın altında 900 metre rakımda kamelyalarda kahvaltı yaptım defalarca.

mutlaka deneyimleyin. çok güzel bir manzarası var ve ürünler çok taze.

sade kahvaltidir. çay ve simit yeterlidir her zaman.

dışarda yapıp da surat astığım, memnun olmadığım bir kahvaltı hatırlamıyorum.

ben kahvaltıyla mutlu olan bir insanım.
en en seçemiyorum.
hepsi benim çocuklarım.

her zaman ailemle yaptığımdır

uykunu almış olarak uyandığın sabahın kahvaltısı. menüden bağımsız.

patagonyalı kalbimden vurdu gece gece.

babadağ geldi aklıma.

akyaka'da suya ayaklarım eğerken içtiğim rakı.

köyceğiz'de dillediğim dondurma.

çarşı plajında gittiğim o salaş bar.

ne güzel anlarmış meğerse.

titredim.

köyde horoz sesi eşliğinde kalkılan açık havada evin dışındaki masada yapılan sabah kahvaltısı. üstüne o kahvaltıda patates kızartması ve yumurta varsa yemede yanında yat.

bahçede yaptığın kahvaltı

ne yediğiniz önemli nede nerede yediğiniz önemli olan yediğinizden mutlu olabiliyor musunuz yoksa mutlu olamıyor musunuz.

yıllar önce tarlada yediğim karpuzun tadını hiçbir karpuzda bulamadım bir daha, neden diyeceksiniz çünkü çocuktuk ve hayat çocuklara güzel.

yumurta, yağ, bal, fıstık ezmesi. şu sıralar yalnızca yağ yemek istiyor canım. hem zeytinyağı hem de tereyağı.

güne güzel başladığınız yerde yapılan kahvaltıdır.

şöyle düşünün. evinizdesiniz, güzel bir güne uyanmışsınız. bir pazar sabahı olsun. ohh dediniz şöyle evde güzel bir şeyler yapalım, oturdunuz bir de şahane gömdünüz. sizden mutlusu var mı?

ya da tatildesiniz diyelim. güzel bir gece geçirdikten sonra uykunuzu almış ve dinlenmiş bir şekilde uyanmışsınız, harika bir açık büfeye iniyorsunuz. o sırada yiyeceğiniz şahane şeyleri düşünüp mest olursunuz ya açlıkla birlikte, var mı daha iyisi?

ya da çocukken sabah kalkarsınız da evde sofra hazırdır. simit, börek zart zurt neyse alınmıştır, yumurtalar sucuklar tabakta hercümerç olur. saf huzur, siz o çocuk olarak başka bir kahvaltı ister misiniz?

benim kahvaltıda olmazsa olmazım peynirdir. omlet mi, beyaz peynirli kardeşim. sandviç mi, aynı şekilde.
lakin haftasonları, hele ki bir pazar gününde masada simit olmazsa olmaz, kaliteli bir zeytinyağına çıtır çıtır simidi banmanın zevkini bilenler bilir.

acıktığımı fark ettim, bir şeyler atıştırayım.

(bkz: van kahvaltısı)

sütçü kenan'da yemiştim. kavurmalı yumurtasıydı, kavutuydu, murtuğasıydı, manda kaymağıydı, otlu peyniri ve cacığıydı derken tıka basa doymuştum. akşam yemek yememiştim.

dünden kalan çiğ köfteyi dürüm yapmak. soğuktur, beklemiş olduğu için üzerine güzel bir tat yerleştirmiştir, lezzizdir. ne hikmetse dünkü çiğ köfte kadar susatmaz.

tesadüfe bak. bugün yeşil soğanlı bir kahvaltı yaptım. kendi kendime bunun yaptığım en güzel kahvaltı olduğunu düşünüyordum. yeşil soğan, domates, peynir, bal... çok farklı bir içeriği yok. ama o yeşil soğan bu kahvaltıyı birinci sıraya yerleştirdi.

aile ile yapılan kahvaltıdır.. konu kilit.