yaşlanmak

kırık dökük damlalarla örülü bulanık bir gecenin ortası, mavinin en koyusu, köpeklerin uğultusu, dinmez baş ağrısı, mide sancılarının en inatçısı, koyu bir ürperti, uykusuzluk halkası, sabahın gönülsüz çağrısı, zamansızlık sanki, ne yaş tanıyor ne yaşlar, dün ve yarın hep bugün gibi, üst üste koymana rağmen tekrar devriliyor taşlar, altında kalıyorsun, bu kez başka bir şairi kıskanıyorsun, dilin sızlıyor, yine, yeniden, öksürüğünle göğsünü değil de göğü delecek gibi olmaktan korkuyorsun, ateşini söndürüp serinlik olmak, üşüyerek dünyaya yeniden düşmek, kendini yollara vurmak, yok olup başlamak istiyorsun... sadece istiyorsun. bir kez daha, bir yaş daha, bir çentik daha, yıpranıp eskimeden, zamana küsmeden, karşımda gördüğüm ben kim demeden, hepsi bu.

vakti zamanında insanlar 100 yaşına kadar yaşardı, öyle bir hale geldik ki insan oğlu olarak, artık yarım asırı bile zor deviriyoruz. yaşlılığın bile bir şekilde geliştiğinin kanıtı...

he, bizim ülkede 45'i göreyim kalpten gitmeden, şükür edicem a**

gürültüyü artık kaldıramamaktır. disko tarzı yerleri hiç sevmem mesela, gerçi eskiden de böyleydim ama artık iyice sıkıcı oldum.

çok pis bir duyguymuş diyorlar ama ben henüz yaşlanmadığım için bilemeyeceğim.
reflekslerimin yavaşlaması, yanaklarımın yer çekimine karşı koyamaması yaşlandığım manasina gelmiyor.

islam dinine göre kendisiyle mücadele edilmesi gereken durumdur:

emre1974tr.blogspot.com/201...

her basamak sonrası büyümekte zorlanırken bir çentik daha ve yaşlanıyorsun. yaş almak bir bir yüke dönüşüyor içinde. omuzlarda ağır bir çöküklük. günler karbon kağıdı ile çiziliyor. çizikler derin çizgilere dönüşüyor. soluk kopyaların ardından renkler eski parlaklığından çok uzak. insan aynaya bakmaktan çekiniyor; yok olmak değil mesele, iki dün arasında yokluğa yaklaştığına şaşırıp ürküyor.

hiç istemediğim şeydir. 25 yaşındayım ve zaten oldukça kötü bir evredeyim. bu yaşıma nasıl geldim ve ne yapıyorum hala çözemedim. bir işe gir diyorlar ama ben çalışmak istemiyorum. birisi yazılım öğrenmeye devam et diyor bense her gün saatlerce sözlüklere yazıyorum. bir işte çalışmak bana göre değil. sadece hobi olarak yardım ederim iş yerlerine daha fazlası değil.

nasıl geçti habersiz
o güzelim yıllarım.

her geçen saniye yaşadığım olaydır.

insanların kendisine şart koştuğu zaman biriktirme eylemi.

canlının vücudunun ve zihninin zamana karşı etkisinin azalması olayıdır. biyolojik bir gerçekliktir.

yer çekiminden kaynaklıdır, beden çöker, aşağı çeker, yenilir, nihayetinde de ölür.
her insan hiç kullanılmamış bir makine olarak doğar, makine epeyce kullanıldıktan sonra ise her makine gibi bozulur, ölür.

hatırlanabilen yıl sayısının çoğalmasıdır.

sıklıkla ölümü hatırlatır. bir zaman çok önemliymiş gibi gelen şeylerin ne kadar gereksiz olduğunu gösterir. herşeyin bir zamanı olduğunu şu mükemmel beyinlerimize işler.

bilge olurken enerjini yitirmektir.

kişinin bedeninde ve ruhunda bir şeyleri yitirirken bir şeyleri kazanması durumudur.

yaşadığın her gün hayata dair yeni bir şeyler fark etmek, ders çıkarmak, anlamak ve anladıklarını kılavuz bellemektir.
geride bıraktığın bütün yaşları artık biliyor olmaktır.

biliyor olmanın verdiği güvene sırtını dayamaktır yaşlanmak.

sevdiklerimizin yaşlandığını görmek bizi, yaşlandığımızı farketmekten daha fazla etkiler

çok özeniyorum güzel yaşlanabilmiş insanlara. düşünsene, ölmemiş o zamana kadar. *
benim hayalim bu. torun torbaya karışmış, herkesin gelip duasını aldığı, hürmet ettiği, sevdiği, pamucacık, şefkat ve merhametin insan şubesi, bilge, sakinlemiş, dinginleşmiş ve sağlıklı. sağlıklı kısmı çok önemli.

t: yılların içinde gelişen eylem.

ruhun evrimi bedenin değişimi demek olan evre.
oscar wilde diyor ki,
insan ruhu yaşlı doğar ve giderek gençleşir, bu yaşamın komedisidir.insan bedeni ise genç doğar ve giderek yaşlanır, bu ise yaşamın trajedisidir.
trajedi dediysek, yaşamın trajedisi, o düşünsün, biz keyfimize bakalım.

güzel olan yaş aldıkça bilgeleşen insanardan olmak. topunu kesrim bak deyip çocukları korkutan nemrutlardan olmamak gerekli. o yüzden hayatın her an tadını çıkar.

esyanin tabiati gereği kacinilmazdir.