yazarların en büyük eksikliği

heves.

kapasitemi boşluğa harcıyorum.
giden gitmiştir.
gittiği gün bitmiştir.
eheh.

kalbimi, güzel ruhuyla, tatlı sözleriyle iyileştirecek biri. ömrümce eksikliğini hissettim.

moderatörlere ulaşamamaktır

azim.

eğer bende azim denen meftumdan az biraz olsaydı bugün yine bir şey değişmezdi hayatımda ama olsun. azim güzel şey.

(bkz: ilk adımı atamamak)

özümseyememek.

her şeyi anlamsızlaştırdınız bana dedim. (masaya 3 tekila shot geldi) ufff nasıll langır lungur örnekler vererek konuşuyorum masada. bağırıyorum resmen. çalışanlar da tanıdık kimse de karışmıyor. olmm dedim yıllarca her şeyi hor gördük. insanları, değer yargılarını, tabuları. başarıyı, hırsı. her şeyi anlamsızlaştırdık. inancımız yok, uğruna gideceğimiz bir yol yok. hep, yaaa saçmaa abiiii'ye getirdik her şeyi.

ön masada da kalabalık bir grup var. olmm dedim insanlar mutlu lan. baya mutlu gibi. sabahtan beri kulağımızı tırmalayan şu grubun neye güldüğüne bak. boş boş goygoylar. mutlular işte, gülüyorlar. daha önemli ne olabilir.

hayatımı elbirliğiyle s.kt.n.z dedim. .hep sizin b.k yemenizden. hiçbir şeye inanmamaktan, anlamsız geliyor oluşundan tiksiniyorum dedim.

baktı baktı...

sadece güldü p.ç

bende güldüm.

shotladık.

sınırlarım. sınırlarımı net çizemiyorum. kimseyi kırmak istemediğim için her şeyi esnetebiliyorum. olan bana oluyor. keşke en baştan net bı şekilde sınırımı ihlal edeni s*ktir edebilsem.

uslu çocuk olamama eksiğim var. (ama baya bi eksik miş dediklerine göre.)

herkesi kendim gibi bilirim" klişesi benim yaşamımdır. maddi ve manevi böyledir. çok aldandım doymadım ama.

yıllar önce şirince'de dayım bana "sen manyak mısın oğlum" demişti, dayı ne olacak ki demiştim...

benim sırt çantalarımın ön gözünde hep para vardır nakit. 3-5-10, epey nakit olur yani. dayım bunu dediğinde 17 filan vardı. kimse çalmazsa bir şey olmaz ki.

bazan orada yine işte para 3-5, vardı, yok.
bunu da herkes bilir yani.

iste vereyim ya. *ikilir dikilir bulur veririm ya, üzücü. konduramıyorum da başka ihtimal mümkün değil.

çok safım. öyle böyle değil. hemen her şeye herkese inanabilirim. ne diyorsanız odur benim için.

zor ama böyle yaşıyorum.

bir sıcak söz, bir güzel gülüş, bir tutam şefkat, bir yudum sevgi.*

b12 eksikliği öyle bir an oluyor ki kafamda bir şey düşünürken ne düşündüğümü unutuyorum..

(bkz: ferritin) şuanda maalesef 7. bir ara ne güzel yükselmişti #2753541 şurada anlatmışım ama şimdi yine yerlerde sürünüyor. doktorum feramat'ı sabah-akşam almam gerektiğini söyledi ama bu ilacın ağzımda bıraktığı o iğrenç tattan da artık midem bulanıyor, pas yutuyormuşum gibi bir his.. ilacı bıraktım bırakacağım öyle bir aşamaya geldim artık, zaten işe yaradığı yok...

mabadımızda don yok belli ki... iş yerinde sözlük açmaya korkar oldum ya...
yenile yenile bir hoş oldum, hâlâ fantastik donlar sokuyorlar burnuma. reklamı sakla diyorum, bu sefer de öbür ürünü çıkarıyor. yeterrr! görmek istemiyorum!
istemiyorum anlıyor musunuz?
istemiyorum.
ben donsuz da mutluyum.
oyuna gelme coup.

gazoz eksikligi. evet.

tevekkül
sabır
soğukkanlılık

zaman efendim zaman...

yardım isteme cesareti, herşeyde "ben hallederim ya" kafasında gitmekten kendime tahammülüm kalmadı

umut hiç yok bir az olsaydı iyi olurdu ama yok