yazarların içinde oldukları yaş ile ilgili fikirleri

41 kere maşaallah.

anladınız mı? hani kırk bir yaşındayım. komik. ah ah. yaşlı esprilerine de kimse gülmüyor. püüü.

çok kolay anlatılıyor olmasıdır.

"yolun yarısı" diye şiiri bile var.

#627378 29 olmama sayılı günler kala hâlâ 20 gibi hissediyorum. çünkü “ben” olduğumu o yaşta farketmeye başladım, ben ona bağlıyorum. insan kendini ne zaman fark ederse orada kalıyor. bunu bazı insanlarda da hissedebiliyorum çok ilginç. mesela 40-50 yaşında ama güzel bi elektrik alıyorsun, var bişiler bunda falan diyorsun. işte öyle bir şey.

18
40 yaşında gibi hissediyorum.

yaş 26 ama bana sorarsan kpss çalışırken 40, diğer zamanlarda 17

artık genç değilim. yaşlı değilim, orta yaşlı da değilim ama gençte değilim. insanın kendisini ne genç yaşta, ne orta yaşta göremeyip, o yaş gruplarından birine ait hissedemediği yaştayım. galiba 29-35 yaş arası böyle geçecek.

edit : işin kötü tarafı benden büyük kadınları çekici bulma olayım da hala geçmedi. 20lerin başında 25-30 yaş aralığı bana çok çekici gelirken şimdilerde 35-40’a evrilmiş durumda. bunu aşmam lazım.

kötü şakaların nedenini gösteren başlıklar.

hiçbir fikrim yok.
zaten 20 yaşından sonra yaşımı hissedemez oldum. iki yıldır 20 yaşındayım kendimce.
cehennem gibi bir yaş, ama buz tutmuş.

bence güzel. inş 20 olmam, bir tane bölüm canavarı geliyormuş diye duydum.

on sene önceki yaşımdan pek de farklı değildir. yaş 31(soon to be 32?) ama insan hissettiği yaştadır derler ya, tamamen yalan. ben kendimi yirmili yaşlarda hissediyorum diyeceğim sandınız değil mi keh keh keh. bilmem sevgili akranlarım sizde de aynısı oldu mu ama 27 yaşımdan sonra bana bir ağırlık, bir enerjisizlik çöktü. tabii bunun sebebi (maybe) şekerimin olması da olabilir, bilemiyorum. yo yo yo, henüz bu tarz şeyler için doktora gidecek değilim! ama eskiden iki dakika kıçımın üstünde oturamazdım, işten çıkar çıkmaz eğlence başlardı falan. artık gün içinde beni ayakta tutan tek şey akşam ayaklarımı uzatıp favori dizimi izleme düşüncesi oluyor. haldır huldur gezen insanların storylerine bakmak bile beni yoruyor. ve en kötüsü, erkenden uykum geliyor lan :(
yaşımla ilgili sevdiğim şey ise olgunluk hissi. you just don’t give a damn about anything!

iyi has bir yaş.
çok yaşamış ama çok yaşlanmamış olunuyor.

her halde en büyük farklardan biride, 3 tabak yiyip fit olma döneminden yarım tabak yesem bile kilo almaya başladığımız evreye yolculuğun başlaması.

hoş geldin yeni yaşım, bu yıl biraz hüzünlü bir huzur içinde olmak istiyorum çünkü enerjimi paylaşabileceğim hiç kimse/bir şey yok bir salgının ortasındayız yani umarım ortasıdır ya başı ise? neyse bu yıl kendimizi hüzün ile huzurun kollarına bırakalım.

30 yokum ama 29 yaşında varım

hiçbir fikrim yok.

birkaç ay sonra 22. bu ülkede en çok harcanan yaş aralığı olduğunu ve ileride çok üzüleceğimi düşünüyorum. yazık lan.

128:2=64
64-19=45
gündemin rakamlarıyla bir bahçeli hesabı yapmayalım mı?
olgunum ama yaşlı değilim.
gencim ama toy değilim.
unumu eledim ama eleğimi asmadım.
ben bu saçları değirmende ağartmadım.

her şey için çok geç olmak üzereymişçesine hissettiren bi yaş..

şurada 30'uma yaklaşmışken geçip giden yaşanamamış gençliğime üzülüyorum. evet coğrafya kaderdir. iliklerime kadar bunu hissediyorum.

ne geçmişten kopabiliyorum ne de geleceğe dair bir plan yapabiliyorum.