yazarların içinde oldukları yaş ile ilgili fikirleri

23 yaş... tam okulu bitirip çalışmaya başlayarak ekonomik bağımsızlığımı kazandım, şakkkkk diye evren yolumun ortasına covidi koydu ve 2 yılım çöpe gitti. nasıl geri alıyoruz bunu kaç gün içerisinde iade ücreti alabiliyoruz bilen var mı?

bir geç kalmışlık hissi var üzerimde. üni sonrası yaşananlar işsizlik, bunalım yılları sonra bambaşka iş hayatına alışma süreci derken pandeminin etkisi.
paramparça olmuş çöküş yılları. ruhum bedenimi işgal etmiş gibi.

kimliğe bir sene geç yazıldığımdan ötürü 18'inde lise son sınıfım. yaşıtlarımın bir kısmı üniversitede bir kısmı mezun bazıları iş hayatına atıldı. ben gariban liseli.

yaşıtlarım evlendi, çocuk sahibi oldu, ev aldı, araba aldı. ben markete gidip para üstüyle kendime gofret alıp mutlu olmaya çalışıyorum.

çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
seyir defterini başkası yazsın.
çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
beni o limana çıkaramazsın...

n. h. r.

bir yanım olgun, bir yanım hala çocuk. çocuk gibi alınabiliyorım bazı şeylere ama kafama takmayacak kadar da olgunum.

sevmeyi sevilmeyi tatmış, her tür insanla beynimi harmanlamışım ve herkesi olduğu gibi kabul edecek veya etmeyecek , daha doğrusu kimseyi değiştiremeyeceğimi bilecek yaştayım.

nerde çokluk, orda şeylik düsturundan yola çıkarak az ve öz insanla hayatımı idame ettirip, yalnızlığın kötü bir şey olmadığını , insanın en iyi arkdaşının önce kendisi olduğunu öğrendiğim yaştayım.

her kötü davranışın da kökenininde yaşanan travmaları görüp, kendimin de yaşadığı kötü olayları göz önüne aldığımda, kendime ve başkalarına daha anlayışlı olabilmeyi öğrendiğm yaştayım.

duygularımı saklamanın gereksiz olduğunu, bazı şeylerin paylaştıkça güzelleştiğini öğrendiğim yaştayım.

topitop yemenin veya oyuncak köpeğe sarılıp uyumanın çocukluk olmadığını , olsa da içimdeki çocuğun hala orada olduğunu bildiğim yaştayım.

anne babamı daha iyi anladığım yaştayım.

hayatın zalim olduğunu ama yaşamaya devam etmeyi gerektirecek iyi yanlarının da olduğunu ve kısa olduğunu öğrendiğim yaştayım.

kısacası ara yaştayım. ne çocuğum, ne gencim,ne yaşlıyım. ben bunların hepsinin toplamıyım.

2 ve 6 yan yana pek hoş duruyor, göze hoş geliyor. söylenişi de güzel. o yüzden hoşuma giden bir yaştayım. bir sonraki leveli sabırsızlıkla bekliyorum ama, o daha güzel gibi.

insanın kafa yapısını ciddi anlamda değiştiriyor. bir sakinlik, bir durulma...
bu yorgunluk mu, farkındalık mı onu tam çözemedim ama halledicem.

insanın değil 10 sene önce, 1 sene hatta 1 ay önce yaptığı şeyleri bile yanlış bulabileceğini gayet iyi öğrendiğim bir yaştayım. o yüzdendir ki iri iri konuşup asıp kesen, mangalda kül bırakmayan daha genç yaşlardakileri görünce gülerim, daha şimdiden bunalımlara girenlere üzülürüm... çünkü bunların büyük bir kısmı ileride tükürdüğünü yalayacak, bir kısmı da "onlar da dert miymiş? keşke şu anda dertlerim yine o zaman taktığım konular olsaydı" diyecek. yazık ki çoğu en kıymetli şeyini, zamanını boşa harcadığının farkında değil.

öyle de bir yaş ki benden bir 10 yıl ileride olan yaştaki insanlar da bana bakıp aynı şeyi görüyor bazı insanlarda. ben öğrendim büyük konuşmamayı da, takılmaması gereken şeyler için göz pınarlarımı kurutmamayı da ama bu yaşa kadar gelip henüz öğrenememiş olanlar da daha büyük yaştakilere komik geliyor şimdi.

söz konusu olan şey öğrenmekse, hiçbir şey için geç olmadığını gördüğüm yaştayım. 60 yaşında da olsanız, 70 yaşında da olsanız doktor olmayı istiyorsanız -el titremesi, göz görmemesi gibi mesleğe engel bir engeliniz yoksa- olabileceğinizi öğrendiğim bir yaştayım.

"büyüdün artık, hareketlerine dikkat et" gibi sözlerin saçmalıktan öte bir şey olmadığını gördüğüm yaştayım. evet, elbette insan kendisine yakışmayacak hareketleri yapmamalı ama bu zaten yaşla ilgili değil ki... çocuk kalabilmenin önünde bir engel yok. bunu kendine bir şekilde yakıştırabilmenin de... istediğiniz kişiye sevimli, istediğiniz kişiye seksi, istediğiniz kişiye mahkeme duvarı olmayı bileceğiniz bir yaş bu. ne istediğinizi bildiğiniz, istemediğiniz şeylere net bir "hayır" diyebildiğiniz, hiçbir şeye "o öyle istiyor" diye boyun eğmemeyi öğrendiğiniz bir yaş.

genç görünmenin tadını çıkarabildiğim yaştayım. eskiden sinirlenirdim, şimdi ise eğlenceye dönüştü bu iş biraz.

daha çok yazılır çizilir üzerinde ama kısa keseyim; hayatın ne olduğunu ne olmadığını öğrendiğim yaştayım. darısı henüz bu yaşa ulaşmamış olanlara... hatta umarım ki bunları anlamak için benim yaşıma kadar gelmenize bile gerek kalmasın, hayatı daha erken anlayıp hayatınızı daha düzgün yaşama şansınız olsun.

(bkz: ınterview with the vampire: the vampire chronicles)

müthiş.
ağustosun sonundan beri benimle.
yok böyle bir yaş.
burdan gençlere sesleniyorum,
40'lı yaşların ikinci yarısı var ya ilk yarısından daha keyifli, walla billa.
üzülmeyin yani yaş alıyoruz diye, bu taraflar çok iyi.

koşulacak, çabalayacak, yorulmak nedir bilinmeyecek yaş. ileride bu enerjiyi bulamayacağım.

hayat bana çok iyi davrandı. umarım daha da güzel davranacak. yaşamayı seviyorum.

destekli sütyen takılan meme gibi; büyük görünüyor ama aslında büyük değil yani 10 yıl önce bu yaşa gelenlere sen yaşıyor musun diye soruyordum meğer hala genç bir yaşmış.

hayatımın en rahat dönemindeyim. hala öfke sorunum var ama yıllardır kontrol edebildiğim için içimde bir canavarla yaşamaya alışığım.

diyor natsume soseki. kesinlikle katılıyorum.

işi adamı var, torbacı var, gay var, emlakcı var.

dün torunumun çocuğunu aldım kucağıma. tövbe estağfirullah bir çirkinlik vardı. çığlık attım sonra alın bunu elimden diye. öteki torun seslendi “nene oku üfle şu çocuğa diye verdik sana” dedim ki evladım, okuduğum üflediğim bir işe yarasa siz böyle mi olurdunuz?” ikna oldular sonra.
5 kocam oldu. 6 kızım 9 oğlum var. kimin babası kim karıştırıyorum. heriflerin başka karılardan peydahladıkları da araya karışmış olabilir. bir yerden sonra bırakıyorsun saymayı zaten.

doğum günümü kutladılar 1 ay kadar önce. toplanıp gelmişler bir de. ayıp ayıp şu yaştaki kadına yapılacak işkence mi bu? birinin çocuğu çıkmış diyor ki nene dilek tut. tamam dedim lanet olsun onu da yapayım. ne diledin diye cırladı kızlardan biri. az daha anasının iki kulak yaptığı saçından tutup fırlatacaktım. neyse sabredeyim gidecekler az kaldı diye telkin ettim kendimi. dedim evladım seneye bu günü görmemeyi diledim. bu son yılım olsun. bayramlarda 10 kilo şeker alıyorum yetti artık.

tek sayıları neden sevdiğimi gösterdi bana bu yaş. her şey tepetaklak giderken bir yerlerde bir güzellik görebiliyorum tek sayılı yaşlarımda. çiftlerde ise hayatımın nasıl da güzel olduğunu düşünürken her şey altüst oluyor. bu standart bir döngü olacak zannediyorum. son dört ayım... değerlendirdim değerlendirdim. değerlendiremedim günümü gösterecek yeni yaşım. umarım yanılırım. bana öyle güzellikler versin ki şu içindeki yaşım, bir daha hiçbir sene bozamasın bu güzellikleri.

30a yakın 20den de bir hayli uzak olan yaştır.geleceğin geçmişten daha umut verici olduğu ise muamma.