yazarların içinde oldukları yaş ile ilgili fikirleri

artık çevreyi, kendini ve insanları tanıdın.

hayata dair net bir fikrin var.

bazı şeyleri olduğu gibi kabullenmeyi öğrendin, şaşırmıyorsun. yıllanmış şarap misali git gide lezzetli bir hâl alıyorsun. ne istediğini biliyorsun.

hayatta keskin bıçak olmak için çok çekiç yemen gerekir demişler, çekici yediğim dönem bitmiştir umarım.

benimle aynı yıl doğanlarla biraz geriden geliyorum. çünkü yılın sonuna doğru doğmuşum. sadece yılın değil dünyanın sonuna doğru doğmuşum. daha önce de farketmiştim ama bu yıl kendini daha da hissettiren yalnızlık sardı. sosyal medya'da bile hissediyorumm. her yalnızım atağında bir yol buldum. daha önce kitaplar yardım etti. son bir yılda sözlükler koştu yardımıma, artık buralarda yetmiyor. alışkanlıktan yazıyorum. evet bu yaşımı doldurduktan sonra tcdd'den indirimli bilet de alamıyorum. neyse hayatımı yaşamadan yaş alıyorum.

bu yaşa gelince bir olgunluk çöker diye bekliyordum, olgunluktan çok kafamıza meteor düşmediği kaldı. bu yaş bana çok azizim.

herşey yolunda şimdilik. sonrasını düşünmek istemiyorum. bakalım neler göreceğiz.

yeni yaşıma iki gün önce girdiğim için pek bir fikrim yok, henüz alışamadık birbirimize. bu kadar yıl ne ara geçti hiç anlamadım ki. hayatın tüm ciddiyeti her geçen sene omuzlarıma biniyor gibi. binmez misin lütfen kendimi zor taşıyorum zaten.

yaşla beraber kazanmış olduğum bakış açısından memnunum. ama bu aklımla daha genç olmayı isterdim, sanırım herkes ister :)

yani ben bu yaşa geldim ama neden geldim halen anlamış değilim. saçım desen 18'inde beri beyazlık var. gelecek desen yok. şans yok demeyelim alınır malınır hiç uğramaz şimdi. içindeyiz işte bir yaşın çok da bir önemi yok.

yani gençken bu yaşlar bana çok geliyordu...
şimdi bakıyorum, ben hala o çocuğum.
ya dönem değişti, ya ben genç kaldım... bilemiyorum.
benim çocukluğumdaki "30lar" daha olgun, daha sıkıcılardı.
şimdi çevremde 20 yaşında arkadaşlarım da var, 50 yaşında kaliteli "yaşlılar" da...
güzel yaşmış bu yaşlar.
fiziken genç, maddi açıdan çok güçlü ve hayata dair her şeyin farkında.
keyifli ya...

valla bu yaşta bu kadar dışlanacağımı tahmin edemezdim. eskiden 50'li yaşlardan sonrası yaşlı sayılırdı, şimdi tanıştığım herkeste hissettiğim şu " bu yaşlı, bir an önce sepetliyim " maalesef.

fiziksel ve zihinsel olarak upgrade edilmiş versiyonum gibi. 30 larin başı bir erkeğin prime dönemleri bu kesin. genetik faktör olarak geç yaşlanma sulalemde etkin olduğu için ölmezsek ve allah dan bir hastalık kaza musibet gelmezse 40 larimin ortasına kadar prime olarak devam ederim. şu an yaşımı hissettiren herhangi bir şey yok açıkçası.

burası bombok gelmeyin.

ben 19 yasında kaldım yakında 25 olacağım ve hala kabullenemiyorum.

aklim halen daha yapamadiklarimda.

sözlüğe doğru doğum yılımı girdirtmeyecek kadar küçük.

sanki her şeyin sonu gelmiş, sen öyle hala bakmaya devam ediyormuşsun ve yapmak istediklerine zamanın yetmeyecekmiş gibi bir yaş.

öyle bir yerdesin ki önünde birçok yol ayrımı var. ve hepside senin için uygun yollar. sen kendini yakın hissettiğin yolu seçerek ilerleyeceksin.
akademik alanda ilerleyebilirsin, evlenip bir yuva kurabilirsin, gelecek için yatırım yapabilirsin, iş yeri açabilirsin vs. velhasıl kelam yaşım şuan her şeye müsait

hep yirmili yaşlara gelmek isterdim.
sanki yirmili yaşlarım çok güzel olacakmış, her şey yolunda gidecekmis gibi düşünürdüm.
düşündüğüm gibi olmadı.
hiç gelmek istemeyin.
bu yaş beni mahvetti.
öldürmedi ama süründürüyor
olduğunuz yaşın tadını çıkarın

genç kadınlarla (22-26 arası) beraber olmamın abes kaçmaya başladığını düşündürecek kadar yaş aldıktan sonra, partnerlerimle bereberken 'bu kartta ne buluyor bunlar' bakışlarını bir çok kez görmeye başlayınca evlilik kararı aldım ve kırkaltı yaşımda evlendim. ellibeşinci yaşımda sadık bir eş ve mutlu bir adamım. bence kırklı yaşlara varmadan hayatla ilgili değenlendirme yapmasın hiç kimse. öyle yaşasın gitsin. elliliyaşlardan önce huzur ve dinginlik aramasın hiç kimse öyle yaşasın gitsin.
bir kokunun, bir sesin, bir duygunun hazzını yarım yüzyılı devirdikten sonra alır oldum. hazdan hazza zıplayarak yaşıyorum. her yaşım güzeldi ama bu yaşımda pek datlı be. çok yaşayayım e mi? e.

19. yaşımın sonlarına doğru yaklaşıyorum…
yaklaşık 3 buçuk ay sonra 20 olucam.
17 buçuktan sonrası benim için çok ciddi değişim ve dönüşümlerin olduğu inanılmaz radikal kararlar ve riskler aldığım uzun soluklu süreç gibiydi.
19. yaşımın sonunda da hâlâ bu anlattıklarımın devamındayım aslında. demem o ki insan asılmalı hayata. insanlar beni çok neşeli, enerjik sanarken ben arkada kendimce çok ciddi problemlerimle yüzleştim ve mücadeleler verdim (birçok insan gibi aslında)
lise dönemimde beni o dönem çok yaralayan 4 insandan sonra kader çarkımı ciddi değiştirdim belkide şuan olduğum yola gelmemde payı olan o
4 insandı emin değilim… 1 değil bir kaç dönüm noktam oldu. yaşıma göre hızlı yaşamadım ama sindire sindire bazı konularda erken büyüdüm ve olgunlaştım ve olaylara daha materyalist bakma eğilimim oluştu. çok gezdim, çok eğlendim, hâlâ daha bunları yapıyorum ama ben bunları yaparken hayatımda büyük yaralar açacak hatalar yapmamaya özen gösteriyorum. hataların olmasını önemsiyorum yaşım gereği bazı konularda tabiki hata yapıcam ama benim hayatım için hata payı en aza çekilmiş bir konumda. hayat bana bu yaşımda en çok kendime güvenmem gerektiğini ve etrafa şüpheci olmam gerektiğini öğretti ama size üzücü bir şey söyleyim
ben herkese karşı çok şüpheciyim. yani aslında belki çok klasik olacak ama çok kalabalığım ama aslında çok yalnızım. kendimle zaman geçirmeyi insanlarla zaman geçirmekten daha çok seviyorum. bu yüzden insanlarla uzun soluklu 48 saate uzanan bi zaman diliminde zaman geçirince sıkılıyorum ama kendimle çok uzun soluklu zamanlar geçirebilecek bir yapıda olmayı çok seviyorum çünkü bunu öğrendim ve bundan çok keyif alıyorum. çok sevecen bir ailede büyüdüm, sevgi dolu bir çocukluk geçirdim. ama ailemde bana bazı fertlerimin farketmeden öğrettiği bazı şeyler oldu. o bazı şeylerde bu anlattıklarımda gizli. bu yaşım özetlenseydi bu şekilde özetlenirdi.

yeni anladım herseyin boş olduğunu.
yaşayamamışım korkudan….