yazarların ilk aşık olduğunu anladığı an hissettikleri

biri beni çekip vurdu zannettim sonra ellerim birden bire buz kesildi fakat kalbim o kadar sıcak oldu ki erimekten korktum lâkin vakti geçti ne o ateş kaldı nede zemheri.

karmaşa tamamiyle ve suçluluk

o kız bana bakmaz. ilk hissettiğim buydu.

gece hastanede kalırken, habersizce çıkıp geldiğinde göz göze geldiğimiz an. kalbimin ve canımın çıkıp ona koştuğunu hissettim. ruhum ise çoktan ruhuna kavuşmuştu.

bir gün eve inanılmaz yorgun geldim. o kadar yorulmuştum ki antreden odama gidecek güç bulamadım. ve oracıkta kendimi yere attım. evet bildiğimiz parke zemin üzerine dümdüz yattım fakat onun koluna yattığıma yemin ederim. onun kolunu, kokusunu, sıcaklığını başımın altında hissettim. sanki o sert yere yatmama kıyamamış da kendini minder gibi feda etmiş gibiydi. gözlerim açık biraz o hissin tadını çıkardıktan sonra kalkıp üzerimi değiştirip bu kez yatağıma yattım. aynı hissin üzerine bir de nefesini alnımda hissedince bazı şeyleri kabullenmem gerektiğini anladım.

lise 1 falandı galiba. çok güzel kadınlara her hafta aşık olduğum bir dönem. büyüdükçe profeyşnıl bir bakış açısı kazandırdım kendime. günlük değil haftalık aşık oluyordum.

güzelliğe düşkünlüğüm vallahi dertten çocuklar. çok seviyorum kadınları.

canlarım benim. keşke hepinize birden yetebilseydim. gücüm yetmiyor.ömrümü parçalara böldüm. 1 hafta.. 1 hafta daha...

her şey sizin için.

gülşen şarkısında geçen hemen her şey.

"hep seni düşünüyorum
aklımda saklayıp kalbimde buluyorum
istemekten vazgeçemiyorum
geceler boyu seni yanımda dileyip
güneşle uyuyorum
kalktığımda yoksun yine
dünümü, bugünümü, geleceğimi çaldın
bak, yine de kızamıyorum
canın sağ olsun, canın sağ olsun
bu can feda olsun"