yazarların sözlükte olma nedenleri

ben galiba okumayı seviyorum.
dönem dönem yazma isteği gelince de tekrar aktif oluyorum.

okuyorum.
fikir belirtiyorum.
iyi insanlar var -ki onlar iyi ki varlar- onlarla zihin paylaşımı yapıyorum.

tam bir 'konuş deli' vakasıdır benimkisi konuşuyorum sadece nedensiz ve amaçsız

1. bensiz yapamazsınız.
2. belki manit düşer.
3. çok cahilsiniz.
4. eski alışkanlık.
5.@2 olsa keşke.

*

nedensellik değil, sorunsallık... sorunsallar için buradayım. sözlüğe geldiğimde sorunsal aşağı, sorunsal yukarı... başlıklar hep sorunsallıydı. ben de bu sorunsal şeysine aşık oldum. o gün bugündür sözlükteyim. kendim de sorunsallı başlıklar açmaktan geri durmuyorum. yaşasın sorunsallar. sorunsallar olmadan bu sözlük bir hiç!..

can sıkıntısı. tesekkurler.

yazmayı seviyorum.

biraz da boş yapmayı belki.
dolu konuşmak sıkıcı.
bazen ciddi olmak da.

bazen ama.
bir tık

zaman nasıl öldürülür şekil a

pek kimsem yok, sosyal medya hesabım da yok. ben de sözlükte paylaşıyorum bilgilerimi, tecrübelerimi, duygularımı falan. e tabi öğreniyorum da.
geceleri de sözlükle dertleşiyorum işte. hepsi bu. iyi geliyor bana.

asosyalim, burada br şeyler okuyup yazınca sosyalleştiğimi hissediyorum. iyi geliyor

§§§ yeni ve farklı şeyler öğrenmek,
§§§ bazı film, dizi, kitap ve şarkı hakkında fikir sahibi olmak.( adını duyup okumadığım veya tamamen yeni denk geldiğim şeyler çıkabiliyor, bunlarla mutlu oluyorum.),
§§§ yazmayı çoğu şeyden daha çok severim (uzun yazmadan belli diyebilirsiniz. (:),
§§§ en baskın nedenim de hatırlamak. depremden sonra unutkanlık yaşadığımın farkına varmıştım. bazı başlıklar anılarımı tazeliyor. nasıl oldu bilmiyorum ama öyle.
bu kadar, çevre oluşturma amacım yok ve oluşturmadım da. buna gereksinim duymazken burada hiç duymamam gerektiğini de öğrendim; tanımlardan önce başlıklar, kalite ve seviyeyi belli ediyor maalesef. bunlar dışında birkaç doğru düzgün kişi de sayabilirim. (göründüğü kadarıyla, emin değilim.) ama sosyalleşmenin mesaj kutusu hâlini sevmiyorum. çünkü filtresi yok. :)
çok ciddi ve çok önemli bir şey olmadıktan sonra rahatsız edilmeyi sevmiyorum. insanlık gerektirecek şeyler olur ya, onlarda elimden geleni yaparım. (insanlara kapalıyken bu tarz şeylere açığım sadece.)böyle olaylarda çekinmeyin ama gereksiz ve önemsiz şeylerde çekinseniz iyi olur...

boş adamım n'pıyım, vakit öldürmece. imkan olursa 40lık bir teyzeye talibim, taze eytliyim.

içimi döküyorum.

anonim olma imkanı verdiği için. arkadaşlarımla konuşuyorken normal olmaya çalışıyorum. normal değilim demiyorum. sadece kabul görmüş anlayışları göz ardı etmeden bir nevi otosansür uyguluyorum.

çünkü orada gerçek bir kişiyim ama burada sadece q klavye ile türkçe iletişim kuran bir bilincim.

parmaklarımı kullanıyorum kısmen de beynimi. yani fizik bedenimden sıyrılmış değilim ama dış dünyada sizi fiziksel görüntünüz, ysşınız, giyiminiz, konuşmanız, ses tonu vurgu tonlamanız gibi bir çok şeyle değerlendiriyorlar.

burada sadece birler ve sıfırlarız. tercih etme imkanım olsa kesinlikle 0 olmak isterdim. çok gizemli bir rakam.

#2475469

öylesine, böylesine.

twitter beni sonsuz bir şekilde banladığı için. yazı yazarak içimi dökmeyi severim. onun haricinde sosyal medya beni çok sarmıyor. içimi dökebildiğim yerlerde bulunmayı tercih ediyorum. bunlardan biri de sözlük.

yalnızlık, can sıkıntısı, neler olup bittiiğinin merakı, evsizlik, zaman zaman bir şeyler anlatma ihtiyacı, hayatla ne yapacağımı düşünürken vakit öldürdürmek.

(bkz: dünyasözlük)'ün kapanması diyebilirim.

sosyalleşmek ve kaliteli arkadaşlar edinmek lakin henüz arkadaş edinemedim üzücü