daha geçenlerde 20 yaşında birisi atlamıştı galata'dan,şimdi de 18 yaşında birisi. söylenecek,sorgulanacak o kadar şey var ki..
sanırım bundan sonra galata kulesi'ne her gittiğimde kulenin ve istanbul'un güzelliğini değil ; acaba üstünde,yüreğinde nasıl bir yük ve acı vardı bu insanların onu düşüneceğim. içinde bulunduğumuz koşullar,yaşadığımız ülke,eğitim sistemi,ekonomi vs. derken umutsuzluk ele geçirdi birçok genci,ben de dahil. galata kulesi'nden atlamak, ki istanbul'un en kalabalık semtlerinden birinde intihar etmek belki öldükten sonra beni duyun, görün deme şekli belki bir haykırış..
gencecik insanların ömrünün baharında istiklal'i boydan boydan gezip belki ilk aşkıyla tepesine çıkacağı galata kulesi'nden bundan sonra ölüme atlamalarından korkuyorum.

teknoloji bu kadar gelişmemişken ortaya çıkmış; zeka, hareket ve kabiliyet gerektiren oyunlardır. bana göre en güzel özelliği çocukları bir teknolojik alete bağımlı kılmaksızın yaşıtlarıyla eğlenmeye sevk etmesidir.
kendi mesleğimden de gözlemlediğim kadarıyla, bana göre geleneksel çocuk oyunları çocukların keyifle oynadığı, yaşıtlarıyla sosyalleşebildiği ve eğlenirken öğrendiği en güzel oyunlardır diyebilirim.
geleneksel çocuk oyunlarını genel olarak şu şekilde sıralayabiliriz;
-saklambaç
-seksek
-ip atlama
-isim şehir hayvan bitki
-istop
-yakan top
-el kızartmaca
-aç kapıyı bezirgan başı
-körebe
-yağ satarım bal satarım
-mendil kapmaca
-köşe kapmaca
-çelik çomak
-boom oyunu
-hımbıl
-kurt baba
-üç taş
-beş taş
-dokuz taş
-eski minder
-yedi kiremit
-sekiz kuyulu taş
-yerden yüksek
-elim sende
yukarıda aklıma gelen ve yazmış olduğum oyunların tamamı (el kızartmaca hariç)* güvenilir ve güvenlik açısından hiçbir sakıncası olmayan oyunlardır.
kısa bir şekilde bu oyunların faydalarını şu şekilde sıralayabilirim:
-çocukların yaşıtlarıyla sosyalleşmelerini sağlar.
-iletişim becerilerini geliştirir.
-kaliteli ve verimli zaman geçirmelerine yardımcı olur.
-motor becerilerini artırır.
-el-göz koordinasyonu konusunda destekler.
-sözel, bilişsel, duyuşsal alanlarda gelişimlerine katkıda bulunur.
ara ara bu başlığa gelip yukarıda yazdığım oyunların nasıl oynandığını görsellerini ekleyerek yazmayı, benden başka yazılan tanımları okuyarak da yeni oyunlar öğrenmeyi umuyorum.*

duman-ah

(bkz: görmemişin oğlu olmuş çekmiş çükünü koparmış)

"eğer farklıysan, yalnızlığa mahkumsun." demiştir cesur yeni dünya adlı eserinde. ne de güzel söylemiştir.

şu şekil orada olacağız.

uzun bir süre devam eden arkadaşlıklardandır. ancak; süre mefhumu kişiden kişiye değişiklik gösterir. ben de uzun bir süre böyle bir arkadaşım var sanıyordum. sınıf başkanı olduğum için herkesle samimiydim; sıra arkadaşımla daha bir başkaydı elbette. annemse her zaman “ben onu sevmiyorum, arkadaşlığınızda hep sen verici taraf oluyorsun ve çok bencil.” diyordu. ben de anneme “yapma etme canımın içi öyle bir insan değil.” diyordum. zaman geçti. dört senelik lise eğitiminin üzerine dört sene de üniversite eğitimi ekledik. ikimiz de farklı şehirlerdeydik. buluşmalarımız okuldan eve gelebildiğimiz zamanlarda olmaya başladı. şöyle bir kendimi çektim ve olan her şeye uzaktan baktım. sürekli “ona giden” kişi bendim. onunla buluşmak için uzun mesafeler kat edip, iki üç saat geçirip yine eve dönüyordum. o ise ailesinden izin alamadığı için ortak bi nokta belirleyemediğimizi söylerdi. en sonun noktayı da doğum günümde beni yalnız bırakışıyla koymuş oldu. kardeş dediğim diğer insanlar beni kandırıp bana doğum günü sürprizi hazırlamışken; o yine aile bahanesine dayanıp gelmemişti. koskocaman bireyler olmuştuk. oysaki ben onu hiçbir zaman yalnız bırakmamıştım.

evet, mutlu ya da mutsuz olduğum günlerde sevdiğimizi sandığımız insanların tavırları önemli oluyor. ben bu ilişkide hep veren , (maddi ya da manevi) giden taraf olmuşum. annem haklıymış. şimdi benden giden insanlardan vazgeçmesi daha kolay oluyor ve kimseye anlam yüklememeye çalışıyorum. çünkü; insan vazgeçendir. benden çoktan vazgeçmiş birinden geç de olsa vazgeçmiş oldum.

yine de lise arkadaşlıkları çok başkadır. *

genellikle ben de bir türk dizisine başladığımda umarım 1-2 bölüm sonra herkesin istanbul'da buluştuğu bir dizi olmaz diye dua ederim ancak 1 bölüm bile dayanamadan bütün karakterler bir anda kendini istanbul'da bulur. baba dizisinde de böyle olmasıyla beraber konusu ilk bölüm haricinde hiç cezbedici olmamasıyla dizide bir sürü mantık hatası da daha ilk bölümlerden yakalanmıştır. en azından otoriter baba rolündeki haluk bilginer'in nasıl olur da 2. oğulları servet'in karısından boşanıp allahın kaşarı bir kadınla evlenmesine izin verip de hem eski hem yeni karısının hep beraber aynı çatı altında oturmalarına izin veriyordur ona hiç aklım ermemiştir.

babaya gelince herkes böyle acayip acayip saygı duyup sadece kadir'in boyun eğmemesi ama babasının gene devam eden uyuzluklarına tahammül etmesine hayran kalmışımdır. yahu adam holdingi batıracak şekilde holdingin kasasındaki bütün parayı borcun taksidi olarak veriyo ve kadir durumu düzeltmek için kıçını yırtarken bu manyak gitmiş bakkal dükkanı açıp kendince inzivaya çekilip nostalji yapıyordur. hani biri gelip de baba senin ağzına sıçayım napıyon demiyordur.

dizideki karakterleri de az çok batman karakterlerine benzetmedim değildir. sanki kadir bruce wayne, emin komser gordon, ilhan joker, ilhan'ın babası lex luthor, elif catwoman, büşra batgirl, ornaz ceo'su(adını unuttum şimdi) lucius fox gibi olmakla beraber dizinin reytingleri beklenenin çok aşağısında olmasına rağmen 2.sezonu da prestij oyuncuların hatrına gelecekmiş.


edit: 12.bölümdeki mantık hatalarını 5 yaşındaki çocuklar bile fark eder herhalde.. yahu biri toprağa verildikten birkaç gün sonra cenazesi mi yapılır yuh? bir de galiba bu dizi evreninde güvenlik kamerası diye bişey yok herhalde hani biri birine bir komplo kurunca bir güvenlik kamerasından bakalım görelim diyen bir allahın kulu çıkmıyo dizide hiç. yok yani 3-4 bölüm sonra finale geçse de olur ki zaten 2.sezon pek sürmeyecek gibi.

yıllaağr yıllar önce, yine bir 27 aralık’a tekabül eden günde doğum gününü “doğmuşsun hiç haber vermiyorsun” şeklinde kutlamıştım. tarihtir, etsin tekerrürünü ve yine aynını diyeyim: doğmuşsun hiç haber vermiyorsun. ayıptır.

zat-ı alileri az biraz sabırsız olduğu ‘çün benden bir miktar önce dünyaya gelmiş bulunduğundan, uzay zamanı büküp haber vermesi gerekirdi ancak, kendisi gibi zamansız bir insan için çok sorun olacağını sanmıyorum. bi ses etmen gerekirdi mikom, haksız mıyım?

bazı şeyler için “iyi ki” kalıbını kullanmak pek mümkün değil. gerçekliğini içselleştirip kendi gerçekliğin yaptığın vakit, ilgili olguyu değiliyle bir kıyasa tutup da gerçekleşmiş olmasının daha iyi olduğuna kanaat getirmek manasız. çünkü değilini tahayyül edemez benlik. bazı şeylerin aksi tanımlı değildir, dolayısıyla iyi kisi de. olmasaydın ben ben olmazdım, ve ben kendim olmaktan çok mutluyum. ve varsın, değilini tahayyül edemem.

öncekilerin hepsinin toplamından çok daha güzel ve turuncu yaşlara, saygıyla aşkla akılla.

#1071066 özerklik istiyorlarmış.
ahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahah.
al özerklik.

moderasyonu da tebrik ederim bu gibi pkk sempatizanlarını seçerek buluyorlar galiba.

bazı tip şizofrenilerde hastada görülen özel bir hareket bozukluğu. bu süreçte hasta tamamen hareketsizdir, bırakıldığı yerde durur, oturur veya yatar; bir nevi otomatik itaat halindedir. bu durum süreğen değildir fakat tekrarlayabilir.

prensip sahibi yazar beyanı.
sözlüğe takım elbise giyip öyle giriyordur.

kafa sözlük diye bir yer varmış üye olcam lan
açtığı başlıktır.
olaylar oluyor bir ekmek de ben yiyeyim amacıyla kaosun ateşinin sönmemesini amaçlar.
az değilsin seni muzip seni.

hacettepe üniversitesi tarih bölümünün en genç profesörü (43 yaşında profesör olmuştu) ve bölüm başkan yardımcısı.

genç yaşında hızlıca yükselen fatih hoca, askeri tarih konusunda uzmandır. lisans birinci sınıflara metodoloji, üçüncü sınıflara osmanlı tarihi derslerini verir. derslerini dinlemesi keyiflidir, zira not alınacak kadar yavaş konuşur, ama mehmet ali birand gibi de değil. ayrıca dersi keyifle dinletir, aralarda sık sık kendi öğrencilik anılarını, ahmet yaşar ocak ve ercüment kuran gibi hocaları, akademideki bazı olan biteni de aktarır. sınavları da görece kolay gibi görülür, gelgelelim notu kıt mı kıttır. halen neye göre puan verdiğini çözebilmiş değilim, çünkü notları aynen de yazsanız, farklı atıflar da yapsanız yine bir şekilde fazla da yüksek gelmez o not. ayrıca sınav soruları bazen beklenmedik ölçüde kazık gelebilir, bunu da "sınav sabahına kadar sorulara karar vermiyorum, o sabah tersimden kalkarım, hanımla tartışırız, trafik canımı sıkar falan, o anki ruh halimle soruları sorarım" diye açıklamış galiba (ama benim hafıza işine geldiğinde d...ı gibi olduğundan karıştırıyor da olabilirim).

erhan afyoncu ile olan yakınlığı sayesinde sivilleştirilen harp okullarında da ders vermektedir. zaten kho'nun elveym dekanı da arkadaşı gültekin yıldız.

son olarak, çanakkale turunda fatih hocayla rehberimiz arasındaki olası diyaloglar epey eğlenceli olabilirdi. zira rehber abi, kim olduğumuzu bildiği halde hoşaf ekmek masalını anlatmıştı bize, fatih hocaysa "o martavallar en başta canla başla çalışan ikmal sınıfına büyük hakarettir" demişti.

bu kadar takılmayın, benim beğeniye ihtiyacım yok. hiçbir tanımım beğeni almasa da zerre umurumda değil. ben buraya eğlenmeye ve vakit geçirmeye geliyorum, kim ne yapsın beğenileri. ayrıca genel olarak herkesi seri beğeniyorum. kimse kişisel algılamasın.

ağzı burnu bir edilesi erkektir, akabinde bu dövme yetisini kaybedecektir.

ben o kadar üş..

benimde oksijen israfı yaptığını düşündüğüm komşum var, acaba şikayet etsem ona da ceza keserler mi böyle?*

nedim
furûğ ferruhzâd

ne dediğini idrak etmeden ırkçı yaftası yapıştırılan imam.. ırkçılık yapmamaktadır doğruları haykırmaktadır. adamdır..