konfor alanı falan anlamam ben de öyle bir lanse edilmiş ki bu durum sanki konfor alanından çıkan insan john wick oluyor. con vik mi ooldun çhennnnn annovvvvvv yovruma...

"aaa, anne dur bakiym, o ben miyim?"

2016 / mutluluk / combo

bakarım ama görmem.

deneme konusunda yardımcı olun pls.

başlığa tepkim ektedir.

batının ahlaksızlığını almayacaksınız, ilmini alacaksınız. şimdi batıyı örnek gösterince niye utansınlar? her yerde sorunlu insanlar var diye bir toplumu komple aynıymış gibi davranılması doğru değildir. ayrıca batıyla kıyaslayınca burada durum kat ve kat daha vahim.

başkente yakışır bir belediye başkanı, şu günlerde ilaç gibi geliyor insanlara...

istisnasız (bkz: kanal 7) de yayınlanan tüm hint dizileridir.

bu yardımı başlattığınız için çok teşekkür ederim iyi ki varsınız*

böyle temiz, bakımlı, hayvanların mutlu olduğu barınakların olduğunu görmek beni çok mutlu etti. bunun için de fatih belediyesine çok teşekkür ediyorum.*

nice böyle güzel kampanyalara.*

hz. hamza uhud savaşında şehid olunca, umera isimli çocuğuna kimin bakacağı tartışma konusu oldu ve peygamberimizin yanına gelip ona sordular.
peygamberimizin hamza ile kardeş ilan ettiği zeyd bin harise, onun çocuğuna bakmak bana görevdir dedi. ama ali bin ebutalip o çocuğa ben bakmalıyım, o benimde, eşim fatıma'nında amca çocuğu dedi. bu sefer cafer bin ebutalip ben bakmalıyım, ben amca çocuğuyum ve eşim o çocuğun teyzesi dedi.
bunun üzerine peygamberimiz, "o çocuğa bakmaya hepiniz layıksınız ama teyze anne gibidir" deyip çocuğu caferi tayyar'a verdi.
belkide bu olaydan dolayı teyze anne'nin yarısı derler.

böyle biri vardı çevremde. sürekli darlıyordu namaz kılıyor musun oruç tutuyor musun diye. en son dayanamayıp benimle alakalı bir şeyin onu ilgilendirmediğini, bir daha böyle sorular sorarsa ilişkimi keseceğimi belirttim. daha sonra düzeldi. o günden sonra da hiç sormadı zaten.

seçilmiş kişi olduğunu iddia eden ses kayıtları ortaya çıkmış. büyük geçmiş olsun. kafayı güzelce yemiş.

zaten daha önce çıkmıştı böyle mevzular doğruymuş. hz muhammed’in yüzü olduğunu iddia ediyor.

buradan

şaka maka çok eğlenceli olabilecek hede.

düşünsenize zoomdan filan isim şehir oynadığımızı.
büyük ihtimalle şu ana kadar oynanmış en kalabalık isim şehir hayvan olurdu.

türkiye'ye daha gelmemiş bir kavramdır.

4 yıldır vejetaryen olan biri olarak şunu söyleyebilirim ki insanlar çok yargılayacak. bunlara dayanabilmen gerekecek öncelikle. kararını verdikten sonra kan tahlili yaptırıp ihtiyacın olan vitaminleri eczaneden satın alıp *doktor izniyle* kullanmaya başlayabilirsin. herhangi bir zorluğunu görmedim. 12 yaşımdan beri ( tam gelişim başlangıcı sayılabilecek bir yaş ) et, balık ve kümes hayvanları tüketmiyorum ve vücudumda herhangi bir yan etkisi olmadı. sadece b12 takviyesi çok şart oluyor, gerçi onu normal diyete sahip olan insanlar da kullanıyor. zorlanacağını düşünmüyorum çünkü zaten bu kararı alış sebebin "etikse" bakış açın değişiyor. ihtiyacın olan proteini de bitki ve sebzelerden sağlayabilirsin.

1782-1840 yılları arasında yaşamış italyan keman virtüözü.

tarihin gördüğü en iyi ve en ünlü keman virtüözlerinden biridir. 8 yaşında keman dersleri almaya başlayarak 11 yaşında turnelere çıkacak seviyeye gelmiştir. zamanında keman ile çıkardığı sesleri bir insanın çıkaramayacağı düşünüldüğünden kendisinin ruhunu şeytana sattığı yorumları yapılsa da bu kadar iyi olmasının sebebi marfan sendromu sonucu uzun ve elastik ellere sahip olmasıdır.

iyi bir kemancı olmasının yanında özel hayatı ile de adından tarih boyunca söz ettirmiştir. sapkınlık derecesinde cinselliğe düşkünlüğün yanında kumar tutkusu da bulunmaktadır. öyle ki bir konser öncesi stradivarius kemanını kumarda kaybetmiştir.

şahsım için kemanın maradonasıdır.

hakkında çekilen filmler,
the magic bow - stewart granger (1946),
a song the remember - roxy roth (1945),
kinski paganini - klaus kinski (1989),
the devil's violinist - david garrett(2013).

sizi ıtzhak perlman'ın icra ettiği caprice no. 24 in a minor paganini bestesi ile başbaşa bırakıyorum.

müzik eşliğinde resim çizmek.

akraba aile tanıdığı düğünü olunca böyle kendimi sandalyenin bir parçası gibi hissediyorum. neden buradayım ben napıyorum yemek bitti daha ne yapabilirim?