bluetooth hoparlörümü şarj ettim, powerbank full dolu, biralar dolapta, zannediyorum hazırım...

ayıp olır mu diye değil, selam verdim diye linç yiyip savcılığa verilip bide twitterda ifşa edilirim diye korkuyorum.

simon & garfunkel ikilisinin dünyaya mâl olmuş duygusal, folk türündeki şarkısıdır. üzerine onlarca araştırma yazılan, güçlü metaforları barındıran bir şarkıdır.


hello darkness, my old friend
ı've come to talk with you again
because a vision softly creeping
left its seeds while ı was sleeping
and the vision that was planted in my brain
still remains
within the sound of silence
ın restless dreams ı walked alone
narrow streets of cobblestone
'neath the halo of a street lamp
ı turned my collar to the cold and damp
when my eyes were stabbed by the flash of a neon light
that split the night
and touched the sound of silence
and in the naked light ı saw
ten thousand people, maybe more
people talking without speaking
people hearing without listening
people writing songs that voices never share
and no one dared
disturb the sound of silence
"fools" said ı, "you do not know
silence like a cancer grows
hear my words that ı might teach you
take my arms that ı might reach you"
but my words like silent raindrops fell
and echoed in the wells of silence
within the sound of silence

kedinin, ev arkadaşını felç olacak seviyeye gelene kadar tüm akışlarını durdurma aktivitesi.

fazla romantizme gerek yok. tam olarak budur.

üç taneler anlatabiliyor muyum üç taneler?
dönüşümlü olarak nefesimi kesiyorlar.
elime koluma inme indiriyorlar.
ama seviyorum yahu böceklerim benim onlar.

tanburi ali efendi'nin talebesi cemil bey eline aldığı müzik aletini çok kısa zamanda ustalıkla çalmasıyla meşhurdur. tanbur, kemençe, lavta ve viyolonselde virtüözlüğü vardır.

tanbur ile türk müziğinde yepisyeni bi çığır açmıştır. özellikle tanburi hamparsum limonciyan'dan da etkilenmiştir ve onun geliştirdiği nota sistemini kullanmıştır.(bkz: hamparsum notası) kendi geliştirdiği yaylı tanbur, çalması oldukça zor olan ahşap bi çalgıdır.

türk müziğinde 'taksim' formunu adeta yeniden dirilten kişidir. özellike peşrev ve saz semaileri eşsizdir. bir nihavend taksimi bırakalım, kulaklarda pas kalmasın.

evladının canına kıydıktan sonra kendini öldüren varlığı içeren olaydır. defalarca yazdım, yine yazacağım. kendinize ne yapıyorsanız yapın. ister geberip gidin isterseniz başka hayat kurun, ama başka insanın hele ki çocuğunuzun canına kıymayın. sonrasında kendinizi öldürünce arkanızdan "ay yazık, dayanamamış kendi canına da kıymış" diyen insan sayısı bir elin parmaklarını geçmeyecek.

ve lütfen bu insanların psikolojik sorunlarını öne serip kendilerine kurban muamelesi yapmayın. başkalarını cesaretlendiriyorsunuz haberiniz yok. psikolojik sorunu olan insan kendini iyileştirmekle de sorumlu, sırf akıl sağlığı yerinde değil diye böyle eylemlere kalkışıyorlar sonra.

sanıldığının aksine tüm dillerin türkçeden kaynaklandığının değil, türkçenin en eski dillerden biri olduğunun iddia edildiği teoridir. türkçenin latinceyle, sümerceyle ve dahi birçok dille olan benzerliğinin bir sözcük alışverişi olmadığını, hepsinin ortak bir atadan geldiğini savunur. bu benzerlikler doğrultusunda latince, yunanca, türkçe, arapça ve farsça gibi kök dillerin ortak bir dilden ya da dillerden günümüzdeki hale geldiklerini iddia eder. tüm dillerde birincil kişiyi tanımlayan sözcüğün benzer olması (ben, men, me, mne, moi, mou) iddiayı destekleyen kanıtlardan biridir. (bkz: eleştirel bakışla güneş-dil kuramı ve ilk güneş-dil sözlüğü)

kafacılar affedin, sizin en utanç verici anlarınıza şu an hunharca gülüyorum. gözümden öyle yaş geliyor ki, okumamı engelliyor sjajwmkw. dur biraz toparlanayım devam edicem.

paylaşmayı kim daha güzel anlatabildi yarin yanağından gayrı.

"yarin yanağından gayrı,
her yerde,
her şeyde,
hep beraber"

pembe gezegenden olduğunu iddia eden , bu kişide kessin şeytan tüyü var dediğim yazar.
en son 'benim kitabım' diye bir şeylerden bahsediyordu, fakat kitaba nasıl ulaşabileceğim hakkında bir bilgi alamadım..
t: ben bizim demedim benim dedim dediği için düzeltme yapılmıştır.

kişinin içine girip pişman olduğu bir işten veya durumdan kurtulması, feraha ermesini ifade eden deyim.

imza isteyen hayranları yüzünden sakladık biz onu. *
endişeye mahal yok. kendisi her an her yerde olma kabiliyetine sahiptir.

(bkz: eyluling bizi gizliden izliyor)

zencefilin toz değil taze zencefil olması elzemdir.

hayatımda yaptığım her hatayı ve doğruyu iyi ki yapmışım, hayatıma aldığım her insan iyi ki hayatımda olmuş bana bi şey öğretmiş ya da zarar vermiş kısacası büyümemi kendimi bulmamı sağlayan her şey için çok çok iyi ki.*

i
ş
s
i
z

kırıp saklanarak uzun bir süre gerileceğime gider hemen söylerdim. birkaç dakika kızsa da çabucak üstü kapanırdı olayın. ayrıca açık sözlülük yaptığım için bir daha evde bir şey kırıldığında kendim itiraf etmediğim sürece kimse benden şüphelenmezdi. stratejik ilerliyormuşum resmen.

çok önemli bir kavramdır.

yeterli olarak sağlanamaması başarıya engel olur.

söylemin çirkinliğini geçtim dininiz bir hayvanı dışkısını yediği için haram kılıyor ama siz başkalarından bir insanın bokunu yemesini istiyorsanız bu durum ne oluyor ben anlamlandıramıyorum.

kutlu olsun! nice bayramlara *

ahmet hamdi'ye ait olduğu iddiasını ilk kimin ortaya attığını ve bu karışıklığın nasıl ortaya çıktığını çok merak ettiren şiirdir. şiirde yer yer iç bayan klasik cümleler olsa da, şiir pek beğenmediğim serbest tarzla yazılmış olsa da, sadece 'sen say ki yerin dibine geçti geçmeyesi sevdam' kısmı için bile defalarca okutur kendini. şiirin tam hali şöyledir:

bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet

sen say ki
ben hiç ağlamadım
hiç ateşe tutmadım yüreğimi
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki
bütün şiirler gözlerini
bütün şarkılar saçlarını söylemedi
hele nihavent
hele buselik hiç geçmedi fikrimden
ve hiç gitmedi
bir topak kan gibi adın
içimin nehirlerinden
evet yangın
evet salaş yalvarmanın korkusunda talan
evet kaybetmenin o zehirli buğusu
evet nisyan
evet kahrolmuş sayfaların arasında adın
sokaklar dolusu bir adamın yalnızlığı
bu sevda biraz nadan
biraz da hıçkırık tadı
pencere önü menekşelerinde her akşam

dağlar sonra oynadı yerinden
ve hallaçlar attı pamuğu fütursuzca
sen say ki
yerin dibine geçti
geçmeyesi sevdam
ve ben seni sevdiğim zaman
bu şehre yağmurlar yağdı
yani ben seni sevdiğim zaman
ayrılık kurşun kadar ağır
gülüşün kadar felaketiydi yaşamanın
yine de bir adın kalmalı geriye
bütün kırılmış şeylerin nihayetinde
aynaların ardında sır
yalnızlığın peşinde kuvvet
evet nihayet
bir adın kalmalı geriye
bir de o kahreden gurbet
beni affet
kaybetmek için erken, sevmek için çok geç.