ağlayalım mı ne yapalım anlamadım ben? gülünce huzursuz oluyoruz, ağlayınca mutsuz, düşünceli olunca da melankolik. şu işin orta yolunu bulalım rica ediyorum. *

türkiye'de yanlış bilinen kavramlardan birisidir. işin tuhaf yanı ateistler de "ben hümanist değilim abi" diye gezerler. kimse de demez ki "biz hümanist değilsek neden ateistiz?" diye.

bir felsefi akım olarak insancıllık. insanları çok sevelim değil mevzu, insanı baz almak söz konusu. yani doğa üstü güçlerle ilgilenmez, seküler bir duruşu vardır. her türlü otorite karşısında insanı özgürleştirme çabasıdır. ama bunun yanında insanı diğer canlılardan üstün tutmaz, doğa ve hayvan sevgisi de esastır.

hümanizme göre insan da bir hayvandır. tek farkı, doğru yanlış kriterlerini koyabilme becerisi sayesinde toplumsal bir düzen oluşturabilmiş olmasıdır. benzer bir düzen şempanzelerde de var ama tarif edemedikleri için bizim kadar gelişkin değil. hümanizm işte bu becerimiz sayesinde oluşturduğumuz düzeni istisnasız bir biçimde herkese uygulayalım der. katilse cezasını çekmeli. suçluysa hapislerde yatmalı. bunun aksini kim savunuyor? hayali bir hümanizm garabeti yaratmışsınız, toplumdaki bütün ikiyüzlülükleri onunla ilişkilendirmişsiniz, kendi straw man'inizi kötüleyip duruyorsunuz.

çünkü hümanizm, ırkçı, renkçi, kafatasçı, bazı insanları insan olarak görmeyen, oligarşist, kendini beğenmiş, kibirli, kendini diğerlerinden akıllı ve bir bok zanneden kim varsa hepsinin karşısında olan, bu yüzden de hepsinin ortakça nefret ettiği bir düşünce biçimidir.

kafasına çay atılan halkım, halkımız! ne zaman o çayı alıp bu zihniyetin kafasına geri atarsa, o zaman bir şeyler değişecek demektir.

hey gidi hey. biz zamanında anamızın babamızın yanında ayaklarımızı bile uzatamazdık. siz malak gibi yayılıyorsunuz.

bilmece.
sana soracaklar neden bilmece?
işte asıl bilmece bu.

adaletsiz bir dünyada yaşıyoruz. ve olan masumlara oluyor. kötüler kazanmaya devam ediyor sözlük. hep böyle..

benimdir. hatta en çok benim yakalanmam gerekirken nasıl oldu da hala yakalanmadım bilmiyorum.
çalıştığım yer tomografi . günde kaç tane covid hastası çekiyorum belli değil.

aylar boyu yazdım da yazdım buralara. hayatımdan hiç çıkmamasını dilediğim insanlar girdi hayatıma, ömrümün sonuna kadar çıkamayacak olan belki de.

haftalardır ne girdim ne de bir şeyler yazdım buraya. bir şeyler eksik ve fazla. içime sinmeyen bir şeyler ve anılar var çokça. sonunda bugün uğrayayım dedim
bir buralara.

/sokaklara, kaldırım taşlarına,
ağaçların solgun yapraklarına,
susmuş ve kendi sesini dinleyen;
insanoğlunu bir lanetmişcesine izleyen denize,
hayranı olduğum mavi sulara.
aşkından yanıp tutuştuğum
kavrulup kül olduğum
bir deli ege rüzgarlarına
nice şeyler yazmak geliyor içimden.
sözcüklerim susmuyor,
kalemim duramıyor sevişmeden kağıdımla.
boy boy çocuklar veriyorlar sonra bana
yüzlerce güzel mısra ve birkaç yüz kelime daha.
baharlar mürekkeple süsleniyor
kışın, o beyaz karları
beyaz bembeyaz bir çarşaf misali ötüyor sözcüklerimi
çocuğunun üşümesinden korkan bir anne gibi.
destanlara ve lisanlara sığmayan aşkım,
baharın bir ağaç dalında
kırmızı mı kırmızı bir elma misali
sunulurken kalbime, ben yine
iradesinden aciz ve aşkına:
imkansızlıkların ihtişamına yenik düşmüş
bitik bir insan olarak el uzatıyorum o dala./

baba, anne, sevgili hiç fark etmez. her şekilde karşılaşabileceğimiz “sevgiyi gösterememe” durumu yetiştirilen aileler ile ilgilidir. sevgi göremeden büyüyen çocuklar ileride sevgilerini de ne yazık ki gösteremiyorlar.
hepimizin içinde var olan sevginin dışa vurumu ilk eğitim yuvamız evde başlar. ebeveynleri suçlamayın, onların ebeveynlerini suçlayın diyeceğim ama o da olmayacak. çünkü toplumsal hayat ve ekonomi evlerin içindeki ilişkilerede yansımaktadır. bu durumda ebeveynlerimizin ebeveynlerine kadar gidecek olursak karşımıza ekonomik buhranlar, kıtlık bilinci ve resmiyet tokat gibi çıkacaktır.
bence değer verdiğiniz aile bireyiniz ise sevgiyi göremediğiniz, duvarları yıkmakta fayda vardır. sert duruşlarının altında emin olun yumuşacak kalp ve hisler vardır. alışkanlıkları değiştirmek zordur fakat imkansız değildir.
hayatta olma şansına sahip sevdiklerinize dört elle sarılmaya bakın, şikayet etmek yerine.

yine ülkenin en büyük sorunu muhalifler doluşmuş. lan inanılır gibi değil arkadaş.

adam harika bir şey demiş. saraydan çıkmayan, halkla dalga geçen birisine ne diyecekti. adam susar; niye sustu. konuştu; niye konuştu.

yemin ediyorum size tayyip ve akp 500 sene müstahak.

oyuncusuna, kadrosuna, yönetmenine, fragmanına bakmadan sadece adından dolayı izledim, sonuna kadar. bir çırpı da bitirmedim, güne yaydım.

--! spoiler !--

müzikal sevenlere hitap eder ama bana değil ben zaten hint filmlerini de izleyemem.
dekor ve kostüme deli paralar dökülmüş. absürtlük hat safhada.
çocukluğumuzdan beri kedilerin 9 canlı olduğu söylenir bize. filmdeki 9 sayısının nedeni buymuş. neden 3, 5, 8 değil onu anlıyorsun.
ilgimi çeken diğer şeyde aile ambulansını ararken faruk'un 911'i adem'in 112'yi aramasıydı.
haris ve nergis gibi tipler her yerde var. karakterlerin isimleri anlamları ile uyumlu.
lilith efsanesi, basit bir mesaja indirgenmiş.

--! spoiler !--

artık yok :) bırakın dostlar başa bela bu işler.

aman! durduk yere tatsızlık çıkmasın.
düşünsenize hanımın yanında başka bir kızın adını sayıklıyorum. son uykum olur, uyanamam herhalde.

borç verme ve dolandırılma derdi yok.

bir sene daha sensiz geçti.

bak bu cümleyi diyebileceğiniz birisi varsa şimdi hemen söyleyin. *

tacizciyle , taciz iftirası atan kişi gözümde aynı. yaptığı tek şey kadınların mücadelesine zarar vermek.

/ yatıyorum, kapattım gözlerimi güzel bir hayale tanıklık ediyorum. burada anlatmaya kıyamayacağım kadar özel ve güzel bir hayal. arkada dalgalar, denizler falan. tabii ben de birkaç ekleme yaptım kendi ruhumla. biraz özgürlük, bir tutam şiir, birkaç melodi, küçük bir tekne ve en önemlisi bir kişi ekledim. ayaklarımın ucunda hissediyorum kum tanelerini./

güzel tasvir edilmiş bir hayal ve o hayali yaşayan bir zat. arkada (bkz: göreceksin kendini) çalıyor. şarkıyı sessizce söylemekten alamıyorum kendimi. ama içimden bağırıyorum deliler gibi. bir an önce bu güzel hülya ile uyumak geçiyor içimden. sanırım gözlerim kapanıyor, tavanım bana elveda diyor...

insanların temel gıdaya erişemediği bir ülkede oldukça normal olan durumdur.

alman ikiliği olarak da bilinen siyasi terim.
avsutuya ve prusyanın almanyada egemen olmak için mücadelesi için kullanılmıştır. öyle ki bu iki ülke neredeyse tüm siyasi olaylarda birbirinin zıttı olmuştur.
prusya protestanken avusturya katoliktir.
prusya kendi çatısı altında bir imparatorluk isterken avusturya da kendi çatısı altında bir imapartorluk istedi.
prusya rusya ile dostken avsuturya düşmandır.
prusya fransa ile düşmanken avusturya dosttur.

protein beyin gelişimini olumlu yönde etkileyen çok önemli bir element..

insanlar akıllandıkça malum hükümete olan güven ve oy oranı git gide azalıyor malum.

ilk başta et fiyatları ile oynayarak operasyonu başlattılar

daha sonra tavuk fiyatlarını yukarıya çektiler.

şimdide yumurta fiyatları. arkadaşlar alooo büyük oyunu görmüyor musunuz?

mevcut yönetim mankafa olmamızı istiyor, çocuklarımızın geri zekalı gibi büyümesini istiyor.

öyle olmalarını istiyor ki hep onlara oy atan mal bir kitle olsun bu ülkede.