elini başına götürür ve ben ne yaptım dediğin andır. nasıl anlayamadığını sorgularsın. eğer adamsan oradan hızlıca uzaklaşırsın.(genelde öyle yaparım:d).
bunun ile ilgili bir hikayem var. ciddi anlamda çok güzel bulduğum bir kız vardı. ara sıra yürüyordum ama nasıl olsa bana bakmaz diye. aşırı samimi konuşuyordu ve bazen olur mu acaba dedirtiyordu. şansımı deneyeyim dedim 3 yıllık sevgilim var dedi... uzun ilişkiden sıkılanlar böyle yürümelerle kendilerini tatmin ediyor olabilir. yapmayın bu da kalp...

bir başka sitedeki kendi yazımdan alıntıdır.



*: yukarıdaki yazıya ek olarak amiral byrd'ün karşılıklı konuşma hikâyesi dediğim kısmı da onedio. com linki olarak ekliyorum
tık

bu hafta da, ciğer kokumuz mahalleyi saracak belli oldu.

üşüyorsun ceketimi al

şimdi saat sensizliğin ertesi - yusuf hayaloğlu "bir ben kaldım tenhasında gecenin."
kalbe dokunan sözlerin bestelenmiş hali... ayrılığın hediyesi - ahmet kaya

strateji geliştirme odaklı bir isyan simülatörüdür.

oyundaki bölgenin tamamında istikrar sağlandığında operasyon başarılı bir şekilde tamamlanmış olur.

bu vatanın öz evlatlarıdır.
grubun kuruluşundaki gitaristlerinden ümit yılbar, 1993'te askere gitmek için gruptan ayrılmış, gönüllü olarak komando olmuş, siirt-eruh'ta pkk tarafından şehit edilmiştir.

"bir", "sonsuz" gibi şarkıları manevi yönden ne denli kuvvetli olduklarının,
"gündüz gece", "şeytan bunun neresinde" ise anadolu'nun tam da göbeğinden beslendiklerinin göstergesidir.

benim için "şeytan bunun neresinde" memleketimin bir ozanı olan "şair dertli"' nin eseri olması sebebiyle çok ayrıdır. metin türkcan ise karabük'ün çocuğu olduğu için* ayrıca değerlidir.

2007 rock'n coke'daki gündüz gece, bostancı'daki "bir" performansları akıllara kazınmıştır, muhteşem ötesidir.
35. yılları yaklaşırken biz hala buradayız ? , popçular dışarı.

kitap var diye gelmiştim, baktım eğlenceli bir yer devam edeyim dedim. evet.

dikkat bu bir nickaltı yalakalığıdır! *
efenim ben tanımlarını severek okuduğum sevgili yazar arkadaşıma nasıl nickaltı yazmamışım diye hayıflandım. tanımları ve yazı dili çıtayı tepelere çıkarmış, cana yakın, sevecen, yardımsever, güleryüzlü bazen bir bahar kelebeği bazen arı maya* iyi kalpli güzel insan evernevergreen.. seviliyorsun.. * hep yazsın, hep okuyalım.. daim olsun kaliteli tanımları.

önce saygı. bütün ilişkilerde saygı şart. sonra güven. güvenmediğin kimseyle ne iş yaparsın ne de arkadaşlık. daha özele inersem tutku/çekim/aşk. sadakat, sevgi, ilgi, şefkat diye sırayla gidiyor. ve önemli bir şey daha var, yanında utanmadan saçmalayacağın birisi olmalı o özel kişi.

yaş aldıkça daha duygusal hale gelmem güçlenmeme de yol açıyor aynı zamanda.
bu ilerlemeden çok memnunum açıkçası.
itiraf başlığına dün yazacaktım aslında birazdan diyeceklerimi ama biraz daha geniş geniş yazabilmek adına rahat zaman yaratmak istedim sadece.
asıl itirafıma girizgah yapacak olursam da niye daha duygusal oluyorum yaş aldıkça diye başlamamın sebebini bağlayacağım çünkü.
ülkemizde özellikle dini bayramların çok önemliymiş gibi gözüktüğü fakat aslında bir çok şey gibi içinin boş olması ve gittikçe de boşaltılmasından dolayı zaten hiç o taraklarda bezi olmayan bendeniz zaman içerisinde bu "bayramlaşma" ritüellerinden mecburi olsa bile iyice uzaklaştım. ayrıca ; (bkz: ateistspor)
fakat şu duygusallık işine geliyorum.
bu sene iyiden iyiye hissettiğim ve olaylara farklı açılardan bakabilmemi sağladığını fark ettiğim duygusallık durumunun beni daha iyi insan yaptığını hissediyorum. tabi ki duygusallığın "ağlaklık" olmadığını söylememe gerek yok diye düşünüyorum..
bu bayram hayatımda bir şekilde kısa süredir yer almış olan 2 hemcinsimden çok içten bayram mesajları aldım.
nasıl diyeyim ; hem içimden bir ses o 2 kişinin de bana yazacağını söyledi garip bir şekilde ,hem de olsun "yahu zaten olmasa da olur hem ne yapacaksın sen bayram mesajını?" dedi.
yani bunu kelimelerle anlatmam pek mümkün değil aslında ama milisaniyelik düşünceler, hisler gibi diyelim.
ve birkaç saat arayla gerçekten ikisi de beni çok mutlu eden o bayram mesajlarını gönderdiler bana. aslında sevindiğim şey bayram içerikli mesajlar değil, o 2 kadının bir şekilde içsesimi yanıltmamış olduklarının verdiği mutluluktu! 2 iyi insanı hayatıma katmış olmanın verdiği belki başkaları için küçük ama benim için çok önemli bir gurur kaynağı. ve karşılıklı duyguların beni yanıltmaması ayrıca..
gözlerim dolmaya yakın bir hale geldi bile diyebilirim..
sen ki yılların ateisti, sen ki anarşist, sen ki agresif ve atarlı,sen ki burnunun dikinden başka yol görmeyen insan!
günün birinde kurban bayramı mesajıyla mutlu olacağın aklına gelir miydi?!
-ebilmek -abilmek fiillerini hayatının düsturu yapmış bir insan olarak gelebilirdi pekala ama form olarak farklı algılardın belki..
tüm özelliklerinle "sen" olduğun şu hayatta ne güzel de büyüyorsun, duyguna duygu katıyorsun,tüm hatalarınla yüzleşiyorsun. ne güzel insanlar da tanıyorsun ve onları seviyorsun,sevindirebiliyorsun.
kızlar ; siz burayı muhtemelen şu an okumayacaksiniz,belki de uzun bir süre daha. zaten okumamanız daha anlamlı benim için *
beni çok çok mutlu ettiğinizi bilmenizi isterim,size verdiğim cevaptan daha çok daha mutlu hem de.
hep iyi,hep mutlu olun,verdiklerinizden daha fazlasını alırsınız umarım.
duygusal ablanız bildirdi*

(bkz: influencer)

the big bang theory dizisinin sheldon cooper karakteri tarafından tanıtılan ve "unique sheldon prime" olarak literatüre giren 73 sayısıdır.

sheldon cooper, 73 sayısının neden en iyi sayı olduğunu şu şekilde açıklıyor:
"en iyi sayı 73’tür; çünkü 21. asaldır ve bu da 7 ve 3 ün çarpımıdır. 73’ün tersten yazılmış hali 37, 12. asaldır ve 21’in tersten yazılmış halidir. 73 aynı zamanda ikilik sistemde 1001001, 21 ise 10101 biçiminde olarak yazılır ve bunların her ikisi de palindrom sayılardır.”

bu sayı, dizinin 73. bölümünde tanıtılıyor ve sheldon cooper karakterini canlandıran jim parsons, 1973 doğumludur.

buradan

bir de gözünün önünde olup tekrar eskisi gibi olamayacağın birini özlemek vardır ki, bir kavanoz cin biberi yemiş gibi yakar kavurur sözlük. hadi göz görmeyince gönül katlanır da iki metre ötende olunca karnını bir müptezel sebepsiz pıçaklıyor gibi olur.

çift tıkla tanım beğenme özelliğinden dolayı, bazen kontrolüm dışında beğeni verdiğim için "aaa ben bunu beğenmedim ki, yok canım daha neler, ben beğenmedim elim beğenmiş" diyerek geri alıyorum.

tanım: kendine göre bir nedene sahip yazardır.

-hocam karpuz sever misiniz ?
+ne alaka evladım ? severim!
-hocam ben karpuz sevmiyorum yağmurpuz daha çok hoşuma gidiyor.

(hani kar puz yağmur puz . kfkfkfk)




not:sene 2011 civarı bu espiri yüzünden iktisat dersi hocası 1 yıl boyunca dersine almadı ve kaldım.

yaşadıklarımdan öğrendiğim bir değil çok şey var. öğrendiğim bazı şeyler bir şiirde mısralar olmuş. izninizle o şiiri paylaşmak istiyorum sizlerle.

bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.
ve zaten genellikle o daha az sever seni,
senin onu sevdiğinden…
çok sevmezsen, çok acımazsın.
çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.
hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
senin değillermiş gibi davranacaksın.
hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
çok eşyan olmayacak mesela evinde.
paldır küldür yürüyebileceksin.
ille de bir şeyleri sahipleneceksen,
çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
gökyüzünü sahipleneceksin,
güneşi, ayı, yıldızları…
mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
“o benim.” diyeceksin.
mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin…
mesela gökkuşağı senin olacak.
ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
mesela turuncuya, ya da pembeye.
ya da cennete ait olacaksın.
çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak…

not:bu şiir can yücel'e ait değildir. gerçekte kime ait olduğunu bulamadım. bilen yazarlar beni bilgilendirirse çok mutlu olurum.

şairi buldum editi: yukarıdaki şiir perihan özcan'a aittir. yardımcı olan yazarlara teşekkür ediyorum çok çok.*
kaynaksız olmaz

çocukken sokaktaki arkadaşlarımla akşam on bire kadar oyun oynamayı, kahkahalarımızın duvara yankılandığı günleri özledim.