(bkz: laf ebesi)

her ay başı aldığınız maaş, hayallerinizi ve haklarınızı unutmanız için size verilmiş bir rüşvettir. the judge.

hocam biz kedi fotoğrafı atan adamlarız konu nasıl buraya geldi ?

“lanet olsun ne muazzam şey seni sevmek! sen benim aşkım, sen benim kızım, sen benim yoldaşım, sen benim küçük annemsin. canım, bir tanem, seni sevmeden önce dünyayı sevmesini bile bilmiyormuşum. bu şehir güzelse senin yüzünden, bu elma tatlıysa senin yüzünden, bu insan akıllıysa senin yüzünden…”

küçükken sebepsiz bir şekilde ezberleyip hafızama kattığım numaralardır.

en çok esprisi askerde yapılır, 67'den sonrası zor ezberlenir.

rick sanchez.
delilik ve dahilik arasındaki ince çizgide yürüyen bu karakterle maceralara atılmak, ondan bir şeyler öğrenebilmek çok zevkli olabilir bence.

buğday tenli kadınlarda görülmeyen sorunlardır. beyazdırlar ama mavi damarları görünecek kadar süt beyaz değil ve güneşte renkleri hemen döner esmer olurlar. canım buğday tenli kadınlar.

yazmazsam gözüm açık giderdi. aman da aman, bizim minnoş, pofuduk kalpli modumuz. modluktan önce de takip ederdim mod olunca da çokça gururlandırdı. o güzel kalbi hep sıcacık kalsın, sabrı çok olsun, yolu denizlere, yıldızlara çıksın..

stefan lazareviç komutasındaki sırplar, teslim olmamış, savaşmışlar.

emeklilik yaşından yola çıkılarak bir sonuca varılamayacak türkiye’nin gerçeği bir durumdur.

emeklilik yaşı bakımından türkiye ile diğer ülkeleri kıyasladığımızda türkiye, diğer ülkelere nazaran daha iyi bir konumdadır. asıl sorulması gereken soru, 66 yaşında olan birinin neden hâlâ çalışmak zorunda olduğudur.

vergilerin toplanma amacı burada bir kere daha gözümüze sokuluyor. devletlerin vergileri toplamadaki temel amacı, sosyal eşitsizlikleri gidermektir. fakat verginin bizdeki tanımı “ devletin gerçek ve tüzel kişilere yüklediği ekonomik yükümlülük” olduğu sürece ne sosyal adaletten, ne gelir adaletinden ne de dümdüz adaletten bahsedemiyoruz. adaleti geçtim eşitlikten de bahsedemiyoruz.

kimse vergisinin nereye ne amaçla kullanıldığının hesabını soramıyor çünkü vergiler, faydası ölçülemeyen nereye harcandığı spesifik olarak belirlenmeyen bir olgu bizim ülkede. bu sebeplerden dolayı kimse kalkıp da sen benim vergimi nereye harcadın diye hesap sormaya kalkmasın zira yol yabdılar.

zaten bunu düşünmeye de gerek duymuyoruz. geleceğe yatırım yapılması, sosyal refahın artırılması, insanların ümitli olması, eğitim sisteminin iyileştirilmesi, yargının bağımsızlığı, mafya düzeninin bitirilmesi gibi konular azınlıkların gündemi sadece. yarın öbür gün vergi borcu silinen inşaat şirketlerini görünce şaşırmayın yani. iktidarın da gündemi onlar.

1) aşırı yüksek vergiler.

2) ülkemizin parasının değersiz olması.

3) özellikle benim gibi gençler için geleceğin belirsizliği.

4) obezite.

5) diyabet hastalığı.

6) kanserin her türü.

7) asgari ücret.


tanım : öldürmeyip süründüren şeyleri paylaştığımız başlık.

bir kişi hangi gerekçe ile ağlıyorsa gözyaşı içeriği ona göre şekilleniyor.

ileride “aaah! ah! ellerimde büyüdü kerata” hissiyle karışacak duygu yoğunluğu.

aaaaaaaaaaaaaaağğğğ!*
tüm yeryüzü komple buralar mescit degil mi? namaz kılacak olan önüne bir sütre koyup namazını kılamaz mı? ne bu mescit fetişti?!

ben bu aşka olan inancımı kaybettim ela!

günün anlamsız başlığı seçiyor ve başarılarının devamını diliyoruz. reji bir congralations müziği girelim bir kuple.

az öz bilgi veren donanımlı bir yazar. entrylerini okumak sıkmıyor ve çok keyifle okunuyor. bolca bilgi verdiğini söylemiştim tekrar tekrar söylemek ve böyle yazarlarla karşılaşmak çok hoş.

fransızca kökenli olan ve bir kurumu yöneten kimse anlamına gelen kelime.

(bkz: romada roman okuyan roman'ın son entry'sinin güzelliği)
(bkz: ıvanmılınskı'nin profilindeki dedenin çekiciliği)

gibi başlıklarımla ermolettin'den sonraki ikinci başkan olmaya hak kazandığımı düşündüğüm kulüp.
yaz beni meriç avcısı.

istanbul.

sallanan sandalyemde şöyle bir şeye bakıyorum.