karşıt kavramı olan diğerkamlıktan daha değerli/değersiz değildir. mutluluğun mutsuzluktan yada yalnızlığın kalabalıktan daha değerli/değersiz olmadığı gibi ancak bir gerçeklik var ki o da; bir şeylerin başka bir şeyler karşısında daha kıymetli olduğu yanılgısıyla yaşlanıp ölmemiz. kavramlara bu kadar anlam yüklemeyi acilen bırakmamız gerek.

ben goya'yım!
çorak bir tarlaya kuzgunlar gibi süzülen düşman
yuvalarından oydu gözlerimi.
ben acıyım!
ben iniltisiyim savaşın.
41 karlarında yanmış şehirlerim ben.
ben açlığım!ben kırılmış boynuyum
çıplak alana çanlar gibi sallanarak asılmış
bir ihtiyar kadının...
ben goya'yım!
ey gazap üzümleri!
top sesleriyle yürüdüm batı'ya,
çağrısız konuğun külleriyim ben!
o unutulmaz göğe tabut çivileri gibi
sert yıldızlar çaktım!
ben goya'yım!

goya, andrey voznesenski

genelde burnuma asit kaçtığı için gözüm yaşarır. ama ağlamam.

bu rahatlıktan istiyorum virüs yokmuscasına partilemek istiyorum, bir yanım bosver diyor öbür yanım bok yeme otur.

daha çok siyaset, din ve futbol konularıdır.

şimdiye kadar biri fenerbahçe diğeri galatasaray taraftarı olan iki insanın tartıştığı masadan bir karara varılarak kalkıldığı görülmemiştir.

dünya kupası finallerinde, kendi kalesine en erken gol atan futbolcu. 2014 yılında 2. dakikada kendi kalesine gol atmayı başarmış.

yoldaş.

bir kişi ile ilgili bir izlenimde bulunup o kişinin düşündüğünüz gibi çıkması durumudur. buna insan sarraflığı denir.

sanırım tam tersine bir etki oluşturup kendime itim yasası şeklinde uygulattığım etki.

benzer benzeri çekermiş, ben ona nasılsa sahibim, öyle düşüneyim öyle olsun efendim geçiniz artık hikaye. hayatımda neyi ittiysem onu çektim hayatıma. hayretim şaştı doğrusu. biri bana çekmeyi öğretsin rica edicim. ben beceremiyorum, ittikçe ittiğimi çekiyorum.

efenim bilen bilir ben mühendislerden cidden nefret ederim, her fırsatta bu nefretimi de kusarım. tamamen tesadüfi bir şekilde tanışıp buluştuğum bir arkadaşım oldu, oldukça eğlenceli bir sohbetimiz var bu beyefendiyle. kendisi mühendislere olan nefretimi biliyor imiş, ağzının kenarıyla mühendis olduğunu söylemişti buluştuğumuzda. neyse dedim, sorun değil arkadaşız sonuçta.

sonra flört başlığına bir mühendis flörtümü yazdım, acımdan zevk alır gibi de epey artıladınız teşekkür ederim. o tanımdan ve yeni kurduğum arkadaşlıktan sonra bu son yarasa kızım dedim, bundan sonra hayatına mühendis falan girmeyecek.

sonra uzun zamandır bir iş için kendime karşı cins bir partner aramaktaydım. böyle dedim kesin aklınıza seksli meksli birşeyler geldi biliyorum, hayır tamamen bir iş için. neyse, bu partneri gökte ararken yerde buldum ama gelin görün ki, evet bildiniz o da mühendis.

acaba ben itmeye çalışırken mühendisleri kendime çekiyor muyumdur?

göbek bey diyeceksiniz!

yok canım hasta olup kendi üstüme örtmek için getirmedim ben zaten o battaniyeyi.

tamam tamam sende kalsın püfff. ana yüreği işte.

7/24 babalık mesleğini icra ediyor.

bir insandan vazgeçmek başlığını görünce aklıma geldi, birinden vazgeçtiğimizi anlatmak kolaydır, orada güçlüyüzdür, bazen egomuz bile okşanabilir havalı bir terkedişle. bazen de can yakar, larşımızdaki insanın yaptıkları, ona harcadığımız emeğe değmemiş, incinmiş ve vazgeçmek durumunda kalmışızdır. peki ya bizden vazgeçenler? onlardan bahsetmek daha sancılıdır, belki düzeltemediğimiz bir huyumuzu yüzümüze çarpmış ve gitmiştir kıymetli biri ya da yokluğına dayanamadığımız biri vazgeçmiştir bizden. neden vazgeçtiler sizden? haklı mıydılar, haksız olduğunuz meseleleri halledebildiniz mi? hayatınıza giren biri sizden vazgeçmesin diye bir şeyleri değiştirdiniz mi?

(bkz: ofsayta düşmemek için çaktırmadan defans oyuncusunu kesen forvet) olurdu.

islam ansiklopedisi'nde ilk anlamının korkmak olduğu yazılı. demek ki bazı isimler kaderi etkiliyor, belirliyor.

şimdi efenm sorumsuz ve vurdumduymaz insandan kimse hoşlanmaz. bir erkek eşinin yorgun olduğu bir zamanda bunu teklif etmeyip banane diyip totosunu devirip yatıyorsa kadın benim kocam adam adam! demeyecektir.

çekmeyenlerin bilip bilmeden boş yorum yaptığı ağrıdır..

eline yüreğine sağlık.

kendiminki dışında herkesinkinin dolu olduğunu gördüğüm kısımdır bgv.

norveç' li yazar ingvar ambjörnsen' in kitabıdır. kitaplığımda olduğu halde okumamıştım, en geç iki gün içinde okuyup editleyeceğim.

evernevergreen ukdesi.