bir tahsin yücel romanıdır.

romanı ilk okuduğumda çok beğendiğimi ama içselleştiremediğimi anlamam için benzer bir olay yaşamam ve romanı tekrar okumam gerekti. ve tahsin yücel’in ne kader büyük bir yazar olduğunu o zaman yeniden anladım.

benim saçma hikayem uzunca bir süre kesmediğim sakallarımı yeni aldığım tıraş makinesini denemek için kesmeye karar vermemle başladı.

hangi akla hizmetse makineyi önce çeneme götürdüm ve o bilindik cızırtı ile birlikte çenemdeki sakallar bir anda yok oldu. aynada bana bakan adam bir anda wolverine ‘e dönüştü. ama logan filmindeki kendinden vaz geçmiş haline. bu böyle olmaz deyip yanakları da tıraş edince amatör bir barış manço bıyığına sahip oldum ve kuzguna şahin görünen bir yavru olduğum için de bu hali çok beğendim. aslında o halimi görseniz allah’ın yarattığına inanılmayacak kadar çirkin bir halde olduğumu söylerdiniz.

ve hemen dışarı çıktım. arabayla ilerlerken bir kavşakta yol hakkı benim olduğu için dönerken bir başka arabayla burun buruna geldim ama karşımdaki şoför kafasıyla selam verip yolu bana bıraktı. yaşadığım küçük şehirde böyle bir şeyin olması mümkün değildi. o gün hala şehirde dünya döner kavşak günü olarak kutlanır.

ikinci olay ise daha ilginç. esnafın umursamazlığı ile meşhur olduğu şehirde bir şeyler almak için bir dükkana girdiğimde yayılmış oturan iki adam bir anda oturuşunu düzeltip “ abi hoş geldin” dediler. benden en az 15 yaş büyük olan iki adamın bana abi demesine mi şaşayım, yoksa esnafın bu tavrını daha önce hiç görmediğime mi yanayım bilemedim.

ve bu gün boyu devam ettim. bir arz bir ikram anlatamam. ben o gazla bir sene freak show gibi dolaştım. ve o sene anladım ki bıyık söylencesi diye bir şey var.

bir taşra kasabasında bıyık bıraktığı andan itibaren hayatı değişen cumali’nin hikayesi bu ve cumali’nin git gide bıyığı taşıyan kişiye dönüşmesinin. eğer türk edebiyatında bir başyapıt okumak istiyorsanız hemen alın ve okuyun.

çok üzüldüğüm durumdur. beğenmesem niye yazayım? yazıyorsam neden beğenmeyim¿

(bkz: egoist yazarlar veri tabanı)

freud'a göre rüyalar, bastırılmış arzuların üstü örtük bir şekilde dışavurumudur. bu eserinde de kendi rüyalarını analiz ederek bunu ispatlamaya çalışıyor. oldukça da başarılı. (bkz: ben ikna oldum)

-12. yüzyılda edip ahmet yükneki tarafından kaleme alınmıştır.
-yazarın bu kitabı yazma amacı; mutlu ve erdemli bir insan olmak için gerekli olan özellikleri anlatmaktır.
-atâbet'ül hakâyık hakikatler eşiği anlamına gelir.
-didaktik, nasihatname tarzında bir eserdir.
-eser, 46 beyit ve 101 dörtlükten meydana gelmiştir.
-eserin dili biraz ağırdır, arapça ve farsça kelimelere rastlanır.
-hakaniye türkçesi ile yazılmıştır.

türkiye'de yaşam ucuz evet ama cümle yanlış olmuş.
"türkiye'de insan yaşamı ucuz."

#1217764 numaralı tanıma cevaben: kararımı verdim, yayıncı kişisinin amacı canımıza kastetmektir.

yoksulun sırtından doyan doyana
bunu gören yürek nasıl dayana...

2014 yılında benimle yaşıt olan bir kızla facebooktan tanıştım hâlâ çok iyi bir arkadaşlığımız var kendisi diyarbakırlı sürekli arar mesaj atarız birbirimize ve birbirimiz hakkındaki çoğu şeyi biliriz iyi ki dediğim bir dostluk nasip olursa görüşmeyi çok istiyorum daha güneydoğuya yolum düşmedi o da gelemiyor bu tarafa biz de uzaktan dostluğumuzu ilerletiyoruz üstelik o da benimle aynı burç ve çoğu özelliğimiz aynı uzaklarda bir yerde benimle aynı özellikleri taşıyan biriyle dost olmak çok güzel

zamanında çokça zıtlaştık ama sonradan çok güzel kaynaştık, anlaştık. sözler verildi, gördüğüm kadarıyla verilen sözler de tutuldu. aralar verilmiş, geriye dönülmüş. sözlükte tekrar bir çınn sesi çıkacaksa bu biraz da kendisinin sayesindedir.
tanım: tanıyın seversiniz, dikkat inceden laf çarpabilir ama insan sevdiği yazara takılır.

kitap sevgisini ve kitap okuma işini amaç hâline getirmiş olmaktır, marâzî bir ruh hâlidir. halbuki kitap, düşünmeye, öğrenmeye, öğrenileni tatbik etmeye, bilgiyi üretmeye araç olmalıdır. aksi halde okumak için okumak, hazmetmeden, delicesine fetişist bir saygı duygusuyla okumak, insanın kendini kendi eliyle zehirlemesi anlamına gelir.

mavi göl.

yazısı çirkin olan, beyni daha eline bile hükmedemeyenlerin kaçış noktası. yaşadıģımız şu gözünü sevdiğim çağında her şey deha belirtisi, herkes dahi ama işte ülkelerin iq seviyesine bakınca gülmeden de duramıyoruz.

üniversiteyi ruh sağlığımı kaybetmeden ve katil olmadan bitirdim.
kpss'ye hazırlandım ve hala yaşıyorum.
özel sektörde çalıştım ve kendimi ezdirmedim.
hala corona olmadım.
son olarak kalimba çalabiliyorum.

yakında aralarına katılmayı umduğum insan grubu.

oyunlar... bayılırım oyun oynamaya! zamanlı zamansız hem de... sınavlara hazırlandığım dönemlerde yarım saat ders çalışsam 1 saat oyun oynardım. şimdi de oyun kodlamak için kolları sıvadım. olur da kafamdaki kadar büyük işler gerçekleştirebilirsem ve kapağı uzay çalışmaları da yapan bir ülkeye atarsam, tekrar kendi işime geri dönerim belki.

dua edin benim için.

hanımların dikkatine;

ukde makinesi ayağınıza geldi,

dert, keder, aşk, yaşanmışlık, goygoy kenarına ukde bırakılır.

beş dakikada yapılır, hemen teslim edilir*.

bugün doğumgünü olan büyük rus yazar ve şair.

"son çiçekler, hep en tatlısıdır,
ovaların süslü goncalarının.
onların da ardından anılar,
hep hüzünlü, ama canlı kalır.
bir acı ayrılığın anısının, bazen,
sevecen bir buluşmanınkinden,
çok daha canlı kalması gibi."

epeyce methiye düzüldü bu başlıkta süper ince siyah külotlu çoraba.

siyah bir jartiyere iliştirilmiş siyah file çorap kadar ya da arkadan dikişli bir file çorap kadar göz alıcı/can yakıcı olabilir mi bilemedim.

bir bakın derim:



sarımsak bile çok seksi değil mi file içinde?

yine her şeyi yazmışsınız, size kalsa insanlar birbirine hitap edip diyalog başlatamaz. işaret diline de dönelim ister misiniz acaba? kardeşim, sen gibi kelimeler insanı nasıl rahatsız eder acaba? biri de hocam dışında hitap etmesinler demiş, oldu sayın cumhurbaşkanım da desinler mi?

itici gelen ağızdan çıkan kelimelerden çok ses tonu ve söyleme şeklidir. samimiyetsiz birinin yapmacıkça hanımefendi/beyfendi demesi bile itici gelebilir.

her şeye burnunu sokanlarda bugün.

(bkz: ceku)#1088220 (bkz: milk) #1088237
ne güzel söylemişler başka söze gerek var mı?
hee tabi var durun bir dakika.

haddinizi bilin!!!

geçen en sevdiğim yazar sütlaç sevmiyorum diye yazmış ben seviyorum diye beğenmedim tanımını. nasıl dokundu bana bilemezsiniz affet beni sayın yazar..
yine bir yazarımız yazım yanlışım çok diye beğenemiyormuş bazı yazdıklarımı çok üzgündü mesaj attığında affet dedim düzelttim tanımımı, beğenince rahatladı o da.bizde durumlar bu.. bunlar okuyan sericiler..