barış manço'nun sunduğu "adam olacak çocuk" programını hiç kaçırmadan izlemek.

salakmışım gibi davranabiliyorum. belki de gerçekten salağımdır. şüphelendim şimdi.

benim inandığım yalanlardan birisi tüp bebeğin mutfak tüpünden yapıldığı ve yaşaması için devamlı tüpünün değiştirilmesi gerektiğiydi. bunun yalan olduğunu ancak lisede öğrenebildim.

dünyada yaygın bulunan ve sap adı verilen insan türüdür.

nefretin gözleri (eyes of hate)
nazi dönemi propaganda bakanı joseph goebbels, 1933 yılının eylül ayında cenevre'deki milletler cemiyeti toplantısına katılır. life dergisi için çalışan o dönemin başarılı fotoğrafçılarından alfred eisenstaedt, önce şu fotoğrafı çekmiş:

burada alman siyasetçi mutlu gördüğümüz üzere. ama çektiği bir başka fotoğrafta goebbel'in tüm tavrı değişiyor. fotoğrafçıya korkunç bakışlar atıyor kendisi. eyes of hate.

peki neden? cevap basit. eisenstaedt'ın yahudi olduğunu öğrendiği için.
eisenstaedt yıllar sonra bu karşılaşma için şunları söylemiş:
hikayenin sonunu biliyoruz. ikinci dünya savaşı biter, almanlar kaybeder.
goebbels, tüm ailesiyle beraber 1945'in mayıs ayında intihar eder.
eisenstaedt, aynı yılın ağustos ayında savaşın bitmesiyle yapılan zafer kutlamalarında çektiği v-j day in times square (1945) fotoğrafıyla ünlenir. bugün bilinen en önemli foto muhabirlerden biridir. 1995 yılında hayatını kaybeder.

konuyla ilgili güzel bir yazı için kaynak

(bkz: hoşlanılan yazarın nick'ini mouse ile okşamak)

çölü geçmiş su yatağına varmıştım
suyu bekliyordu kabuğum çatlamak için
uyandım sesinize

dört duvar arası dağlar
kapılar
aynalar
göz içi ırmaklar… değil!

sesinizin çoğaldığı koyu bir zamandan izliyordum gölgemi
gölgem aslına yürürken suya eğildim
kayıp bir zaman vardı hafızamda
ne zaman yaklaşsam kururdu ağzım
bir gülümsemeyim şimdi
yakamoz değilim ne de bir serap

suya indim
su üzerinde kırıldığım renkleri
bırakıp geldim
çöl üzerinde yandığım kızgın kumları
üfleyip yağmurlara…

bahçeleri söylüyor sesiniz…
eksiksiz gül kokuyor
başım dönüyor bahçelerden

sokakları yürüyoruz!
dünyalı yürüyoruz
can cana değiyor duvarları hiç ederek
ellerimiz yumruk

kırılmış dalları
sararmış yaprakları
attım da geldim
soluğunuzda ne güzel şarkılar var
ırmakların yürüdüğü dağların
ırmakların kavuştuğu denizlerin şarkısı
uzanıyor göğe
kalbim


yedinci dem şiiridir.

bara girerken ve sigara alırken hala kimlik göstermek zorunda kaldığım durumdur.

bana ufacık bir ilgi kırıntısı gösteren bir insana bile gönlüm kayabiliyor...

4000 olsa da bir önemi yoktur. tartışılması gerekenler enflasyon, alım gücü gibi asıl belirleyici unsurlardır. yüksek olması daha çok kaçak işçiye, suriyeliye, afgana yönlendirecektir işverenleri. yüksek olması da iyi bir şey olduğu anlamına gelmiyor.

en en sevdiğim canım moderatör . o kadar güzel bir kalbi var ki hemen sevmemek elde değil. kendisi ayrıca tam bir yerlere not etmelik tavsiyeler veriyor. o tavsiye verince hepsini anında yapmak istiyorum, bu sihir mi ne?* çok güzel motive ediyor bir de. onunla konuşurken her şey çok güzel olacak gibi hissediyorum. yok yok kesin sihir yapıyor.*
nickine de ayrıca değineyim. her gördüğümde gülümserim, melankoli ama tatlı. hep bizimle ol öahs! seviyoruz seni, çok çok.*

türkiye'nin girmediği ama sonuçlarından etkilendiği savaş.
ismet inönü'nün bir sözü var halkla ilgili.
''sizi aç susuz bıraktım ama babasız bırakmadım.''

son zamanlarda sık sık dikkatimi çeken durumdur. bakıyorum bir anda benzer 5 tane başlık açılıyor. özgün bir şeyler üretelim ya da üretilenlerde takılalım arkadaşlar. benzer şeyleri tekrarlamanın alemi yok bana göre.

iyi geceler sözlük. özlüyorum. o eski cumartesileri özlüyorum. gece gece yapılan o ansız dışarı çıkma planlarını özlüyorum. özür diliyorum arkadaşımın gece dışarı çıkalım dediğinde “şimdi kim çıkacak”dediğim ve üşendiğim için. şimdi ise o günleri arar oldum. bu zamanlar bittiğinde asla üşenmeyeceğim ve saat kaç olursa olsun dışarı çıkacağım hiç şüphen olmasın dostum. sanırım yavaştan depresif belirtiler başladı , delirmeye mi başladım acaba diyorum. gencecik adamım , ben neden evdeyim diyorum. bir ülkenin beslenme sistemin garebetliği yüzünden oluşan hastalığı ben neden çekiyorum , benim ve tüm insanlığın çalınan zamanlarını kim ödeyecek arkadaşlar. bir kere geldiğimiz hayatta böyle bir dönemde yaşamak için nasıl bir günah işledik. her gün düşünüyorum. düşünüyorum...kafamı yastığa koyduğumda umutla uyuyamıyorum.

''kış, saadetimizi tamamlamak için geliyor. bahar, aşkımızı tazelemek için..'' demiş sait faik.

artık hep bir bahar havasındayız sanki. bu yüzden benim alerji de mevsimlere yayılmaya başladı lakin konumuz bu değil. hep bir bahar havasındayız ve yağmurlu, karlı günlere hasret kaldık. çok soğuk havayı hem dışarıdaki hayvanlar hem de evsiz insanlar için sevmiyorum fakat 4 mevsime de ihtiyacımız olduğu da bir gerçek. tamamlanamamış bir saadetin içerisindeyiz. eskiye büyük bir özlem duymamızın nedenlerinden biri de budur belki.

an itibari ile çektiğim fotoğraftır

ekşi sözlüğün bin kat güzeli.özellikle pc den girince bu daha da belli oluyor.aslında bu sözlüğü bu kadar beğenme nedenlerimden biri gece modu.bunu yapan insanların ellerinden öpeyim.

bitti ama*. yine de çoook güzeldi. beklediğime değdi vallahi tebrik ederim mükemmel bir yayındı*. şimdi bekleme zamanı bir hafta sonraki yayını. şimdiden meraklıyım. başta sevgili programcımızın tatlılığı ve ses kaydı atan her yazarın tatlılığı sağ olsun yayın da her hafta daha da güzeleşiyor valla.

uzun süre ödemiş ve bitirmiş biri olarak allah kolaylık versin diyorum. kredi pişmanlıktır. çektiysenizde vaktinde ödeyin. avukata düşmeyin.

gönlüme bir ateş düştü, yanar ha yanar yanar...