varsa tüm anne ve çocuklara dağıtmak- yapmak istediğim iksir. anne ve çocuklar ölmesin. sonsuza kadar mutlu ve huzurlu yaşasınlar birlikte.

benim kendi namıma beğendiğim kelime unfortunately

devletin bakanı süleyman soylu'nun sedat peker hakkında söylediği sözler

türkiye'de çokça bulunan, ne yazık ki daha kendi hayatını idame ettiremezken bu dünyaya bir çocuk götürüp bir de onun hayatını idame edemeyen kişilerdir.
bu dünyada herkes çocuk sahibi olmamalı. zaten çok fazla insan var, kaynaklar sınırlı. hal böyleyken inatla herkese çocuk yapması için baskı yapmak dünyanın en cahilce davranışlarından biri. ve bu davranışın bir sonucu da sorumluluk sahibi olmayan insanların çocuk yapması.
peki bu eylemin sonucu ne oluyor? sorumluluk sahibi olmayan kişi bir anda değişmiyor tabii ki, aynı şekilde hayatına devam ediyor ve kendinde asla ama asla suç bulmuyor. hatta yaşadığı zorluklar konusunda çocuğu suçlanmaktan da çekinmiyor. tüm sorumluluklar ve tüm suçlamalar çocuğa kalıyor. çocuk ebeveynlerinin yerine getirmesi gereken sorumluluklar üstüne kaldığı için yaşıtlarından hep çok daha fazla çalışmak zorunda kalıyor. ama sonuçta yine kendini beğendiremiyor, yine yaptıkları yetmiyor ve işin kötüsü yine sahip olması gereken en basit şeylere bile yetişemiyor.
sonra topluma bakıyoruz biz neden bu haldeyiz, neden düzelmiyoruz diye. bir türlü öğrenmiyoruz çocuk sahibi olmanın sadece belli kişilere özel olması gerektiğini.

hayatımda ilk defa alışveriş yaptığımı düşünen kişilerdir.

"olmaz" demeyin oluyormuş...

ama korkmayın. dünya tarihindeki ilk ve tek bulaşıcı kanser vakası tazmanya adasındaki tazmanya canavarı' nda görülmüş. eskiden bir ara national geographic wild kanalında bu konu işleniyordu. vaka da yeni değil, 14-15 yıllık bir mevzu. ve gerçekten insanı hayret içinde bırakıyor.

olay şu: ilk başlarda ağız ve kafa bölgesinde çok acayip yaralar ve anormal büyümeler fark ediliyor bu canavarların. incelendiğinde görülüyor ki bunlar kanser hücreleri. sonra inanılmaz bir hızla tazmanya canavarlarının büyük kısmına yayılıyor. zavallıcıklar 3 ay içerisinde falan ölüyorlar. bilim adamları olayın şoku içerisinde araştırmalarına devam ettiklerinde, avlandıkları hayvanları inceliyorlar, onlar normal. ne onlardan bulaşmış ne de o av hayvanlarına bulaşıyor (ki zaten bulaşmaması lazım. sonuçlar normal yani). yavrularda da gözlenmiyor hiç kanser vakası. yetişkinliğe ulaşanlarda görülüyor. ama o kadar hızlı artıyor ki kanserli canavar sayısı, bir bayan bilim insanı bunun bulaşıcı olduğu kanaatine varıyor. dalga geçiliyor bu bayanla.

bayan azmediyor 2 yıl kanserli hücre örneklerini, hayvanların kromozom yapılarını falan araştırıyor ve canavarların birbirlerine kanser bulaştırdığını kanıtlıyor.

peki ama nasıl olur böyle bir şey? onu da buluyorlar...

şöyle: 1941'e kadar tazmanya canavarları avustralya'da ve başka bir takım yerlerde daha yaşamaktayken insanlar ve ringo köpeklerinin yüzünden nesilleri yok olmak üzereyken bir şekilde birkaç tanesi, tazmanya adası'na kaçırılıyor. ve dananın kuyruğu burada kopmaya başlıyor. o adaya sıkışıyorlar ve mecburen aile içi cinsel ilişkiye girmek zorunda kalıyorlar. aile çeşitliliği sıfır çünkü. ve o kadar izole yaşıyorlar ki son 15 yıl öncesine kadar, hayvanların kromozomları birbirlerine inanılmaz şekilde benziyor artık. neredeyse canavarların hepsi "aynı" oluyor.

zamanda bir yerde yaratıklardan birisi bir şekilde kansere yakalanıyor. bu yaratıklar olgunluk çağına geldiklerinde o kadar saldırgan ve kavgacı oluyorlar ki, o ilk kanserli olan canavardan beri, birbirlerinin etlerini ısırıp kanserli hücrelerini diğerine bırakıyorlar. ve işin hem bilimsel hem de şaşırtıcı kısmı şu ki: ısırılan hayvanın vücudu, kendi kromozomları ile ısıran hayvanın kromozomları aynı olduğundan, kanserli hücreyi kendi hücresi zannedip bünyesine alıyor. sonrası malum. o ona, o ona...

sonuç olarak, insan geliyor, hayvanları yerinden ediyor, doğal ortamlarından kovalıyor ve sonuç bu oluyor. bu güzel yaratıkların soyu bu hızla gider ise yakında tükeneceği söyleniyordu... neyse ki güzel bilim adamları var ve bunlar yavruları koruyup, cinsel birleşme ve anomalileri önleyecek çalışmalara başlamışlardı. artık ne oldu bilemiyorum sonrasını.

insan doğayı ve canlıları mahvediyor. ama aynı insan onu kurtarabilecek de tek canlı. vah dünyanın haline!

umarım bu güzel ve nadide yaratığı kurtarabilir insanoğlu.

tanımları okudukça.*

-önceki tanımları okuyor musunuz sevgili yazar?

+ okumuyorum, eksikliğini de hissetmiyorum.

- ama biz hissediyoruz.

"şarabın gazabından kork çünkü fena kırmızıdır."

özünde nefes almasını yeterli bulan yazar beyanı.

yapıldığında zevk veren küçücük sapkınlıklardır. mesela kabuk tutmuş yarayı soymak.

dünyanın düz olduğunu kanıtlamak uğruna, kendi yaptığı roketle havalanmak isteyen ama paraşütü açılmadığı için yere çakılarak hayatını kaybeden kişi.

daha önce de benzer bir iş neticesinde yaralanmıştı. reddettiği fizik kanunları bu kez acımadı.

video için:
twitter.com/justindchapman/...

atatürk'ü anma ve gençlik ve spor bayramımız kutlu olsun.
bu bayramda atatürk'ün bize söylediği ve bizler için yol gösterici olan gençliğe hitabeyi yeniden okumayı ve hayatimizda uygulamayi unutmayalım.

raj kapoor - avare (1951)
awara hoon .
hâkim babanın bir önyargısı vardı. "asilin oğlu asil, hırsızın oğlu hırsız olur."

sözlüğe kaydolalı 16 gün oldu bugün.
şimdiye kadar 44 kişi ile mesajlaşmışım, ama tartışma yok, küfretme yok, anlamsız mesajlar yok.
bilgi amaçlı entry giriyorum, kimse saçma sapan espriler yazmıyor.
düzey gayet yerinde, troll başlıklar ve entry'ler anında tepki görüyor.
yani bu sözlük " ben de varım ! ama ben farklıyım " diyebildi.
inşallah da bu doğrultuda devam edeceğiz.
müptelası oldum sözlük senin.
hadi selametle... *

malum kişi...

şahsen, kitabı okuduktan sonra filminin çıkacağını duyduğumda kitabın vereceği etkiyi vereceğini düşünmüyordum çünkü kitaptan uyarlanan filmler genelde etkisini kaybeder düşüncesindeydim. ama beni yanılttı. film en az kitap kadar güzeldi -elbet kitap kadar ayrıntılı değildi- izlediğim en iyi kitaptan uyarlanan filmler arasında diyebilirim. ve son olarak bir alıntı yapmak istiyorum "call me by your name and i'll call you by mine."

fevkalme’mul: umulmadık şekilde, beklenenin üstünde

gökkuşağındaki arada ki bir rengi gördüğünü sanmak gibi bir şey.
açık turuncu mu, koyu turuncu mu gördüm diye düşünürken, birden o rengin sarı olduğunu fark etmek, o esnada gökkuşağı da kaybolur. her şey başa sarar.
hava açmıştır en azından ordan bakmak lazım. açık hava candır, gerisi heyecandır.