çalınan şarkılar ve yapılan yayınlar zaten çok çok güzelken değiştirilen tasarımıyla tamamen kendine hayran bırakmıştır beni . emeği geçen herkese kendi adıma teşekkür ederim .

harika olmuş gerçekten de yaa . *

güne bir anne terliği bırak.

eski bir mısır alfabesi. bu alfabenin kullanıldığı dil de ara-sıra "hiyeroglif dili" olarak anılır. bu alfabenin diğerlerinden farkı, olayları harflerle anlatmak yerine sembollerle anlatmasıdır. yani bu alfabede harfler yerine semboller kullanılır. bugün hala hiyeroglif dili ve alfabesi tam çözülememiştir. hiyeroglif alfabesinin zor olmasının sebebi, sembollerle okunmasıdır ayrıca antik mısır zamanında bile okuma-yazma bilenlerin sayısı çok düşük olduğu için, kendileri bile bu alfabeyi "anlayamıyorlardı" dersek yanlış olmaz. antik mısırlıların çoğunun okuma-yazma bilmemelerinin sebebinin bazıları tarafından hiyeroglif alfabesi olduğu da söylenir. çünkü bu alfabeyi ve dili öğrenmek epey zor olsa gerek.

bu resimde, hiyeroglif alfabesinin sembolleri görülüyor, her sembolün üzerinde günümüz harflerini görüyorsunuz. böylelikle sembollerin hangi harf anlamına geldiği açıklanmış:



bu da başka bir örnek,



alfabenin ingilizce anlamlarının yazıldığı bir versiyonu daha var, bu sefer semboller renkli bir biçimde,



burda da, bir mısır hiyeroglif örneği görüyoruz,

takvim yapraklarından çıkarılması gereken gündür 2 eylül. hani biri, üçü kalsın ama takvim yapraklarından çıkarılması gereken gündür 2 eylül.

benim için son “bahar” bugün başlar. yapraklarımı döktüğüm, giden bir otobüsün arkasından canını, cananını uğurlarcasına gözyaşı döktüğüm gündür. bir türlü denize varamayan bir nehirin maviye hasreti, yavrusunu kaybetmiş bir turna’nın avaz avaz feryadı, bir kız çocuğunun gözünden süzülen yaştır...

“bugün çabuk geçse ya” derim hep içimden. geçmeyen bana geçit vermeyen gündür.

takvim yapraklarından çıkarılması gereken gündür.

ve eylül‘dür.

bugün dergimizi şerefflendiren yazarlarımız:
insanlığın yok oluşuna şahit olan şehir: kudüs ile mahallenizin_dişli_dişçisi ve eksik bir şey yazısı ile irem nur dağlıoğlu. bir solukta okunacak güzel yazılarına buradaki öne çıkan yazılardan ulaşabilirsiniz.

kategori sınırlaması olmadan her türden yazılarınızı, denemelerinizi, dışavurumlarınızı ve iç dökmelerinizi de [email protected] adresine gönderebilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

as, kalıtsal bir nefrit olup, gelişen durumlarda sensorinöral sağırlığın, bazen farklı oküler değişiklikler ile gözlenen bir sendromdur. ilk kez 1900’lerin başında rapor edilmiştir. guthrie, 1902’de, anneye bağlı genetik geçiş gösterdiğini ileleri sürdüğü idiyopatik nefropati taşıyan aileleri saptadı. arthur cecil alport tarafından 1927 yılında “herediter familyal” ya da “konjenital nefrit” olarak tanımlanan bu hastalık, günümüzde daha çok “alport sendromu” şeklinde adlandırılmaktadır. 1954’de bu hastalarda görme sorunları ve retinal bozuklukların geliştiği sohar tarafından belirtildi. ilerleyen araştırmalarda; as’lu olduğu anlaşılan hastalarda, kulak ve işitme sorunlarının ortaya çıktığı saptandı. fenotipik ve genotipik olarak heterojen olan hastalık, erkeklerde kadınlara göre daha sıklıktatır. genellikle, çocuk ve genç erişkinlerde tekrarlayan mikroskopik ya da makroskopik hematüri atakları şeklinde kendini gösterir.

alport sendromu genetik olup x'ten y'ye y'den x'e şeklinde, yani anne oğul, baba kız şeklinde geçiş gösterir.

(bkz: ıvanmılınskı)

herkes bilir onun 80 yaşında dede olduğunu.

tekelciyi kurtaran kahraman adam ahmet abi geliyor aklıma. o nasıl bir mücadeleydi ya rab? adama savunma bakanlığını ver gözün arkada kalmaz. bıçaklanmış bir vaziyette sadece şişeleri kullanarak 4 serseriye karşı savundu tekeli.

the tomorrow war filminde kendisini vücut çalışmış olarak gördüğümüz aktör. yalan yok, bir anlığına “kim ya bu adam” dedirtti bana.
tabi akıllarda örümcek adam filmindeki o meşhur kahkahası ile kaldığından ötürü başka rollerde çok garipsiyorum.:)

bunun haricinde birçok yapımda seslendirme de yapmakta. bunlardan birkaçı;
kung fu panda 3
zootopia
legend of korra
the invincible

bu sene yayınlanan justice league snyder cut filminde ise james gordon rolünde ufak da olsa görme fırsatı bulduk. çizgi romanlardaki james gordon tiplemesini andırıyordu bana göre tarzı ve hareketleri. zack abimiz dc’den onayı alırsa kendisini daha uzun süre aynı rolde göreceğimize inanıyorum.

spider man filmindeki ikonik rolünden bahsetmiştik. son gelişmelerden sonra spider-verse olayı kesinlemiş gibi. bu olay bugüne kadar izlediğimiz 3 ayrı spider man filminin oyuncularının tek filmde buluşması gibi.
böyle olunca, toby maguire ve simmons’ı yine aynı rollerde göreceğimiz kesinleşti gibi.
umarım tekrar sergiler o kahkahasını:)

kendisi whiplash filmindeki rolüyle de pek beğenilmişti fakat henüz izleme fırsatı bulamadım.

son olarak the invincible animasyon filmindeki “nolan greyson” karakterini canlandırdı sesiyle. ama yok böyle uyuz bir karakter… resmen nefret ettim. tam suratına yumruk çakılası olmuş hatta. bunda simmons abimizin canlandırma performansının da etkisi olmuş diyebilirim.

lgbt bireylerinin bazı eylemlerde boş yaptığını düşünüyorum.

mesela bir mevzu oluyor hemen mevzuya dalıp amacından saptırıyorlar.

not: beyni olan ne demek istediğimi anlayanlar anladı beni.
beyni olmayanlar portakal atsın küfürleşelim.

hayatımın en güzel günleri yaşatan fakat bir büyük yalanıyla geçmişte bıraktığımdır. iyi hatırlanmak varken neden insan kötü hatırlanmak için uğraşır acaba? dilerim herkesin karşısına güvenilir biri çıkar.

kamila harris hint kökenli diyorlardı. elbet bize bir faydası olur diyor galiba.

geçen sabah çamaşır teline günaydın demişliğim var.

not: henüz cevap vermedi. verirse kötü.

bir tanımını beğenmek için ekrana yüz kere tıkladığım ve azmin sonunda güzel tanımını beğendiğim yazar. sanırım telefonumda bir sorun vardı ve o güzel tanımı beğenemiyordum, adeta çıldırmıştım.. o derece severek takip ettiğim yazardır. bir de sayesinde birçok şarkı ve sanatçı keşfettim. *

eskiden beğenmediğim kitabı, filmi, diziyi bitirmeye çalışırdım hep. ne zaman "ben bunları hayattan keyif almak için yapıyorum ya, niye sevmediğim bir şeyi izlemek/okumak zorunda hissediyorum?" dedim o zaman bırakmayı öğrendim.
hayattan keyif almak için yaptığımız şeyleri böyle zorunluluk haline getirmek insanı mutsuz eden en önemli şeylerden biri bence.

güvenmek. güvenmediğin bir insanın yaptığı hiç bir şey yıpratamaz. ama sevdiğin güvendiğin bir insanın en ufak hatası bile canınızı çok yakar. o yüzden en çok sevdiklerimize küseriz. o yapmaz dediğimiz kim varsa önce onlar yapıyor. kırıla kırıla güven kalmadı.

kimlerle arkadaş olmamamız gerektiğini gösteren başlık.

elbette hepimizin sabır taşını çatlatan durumlar yaşanabilir. gösterilen tutum kaliteniz kadardır. içinizden birden on'a kadar sayın demiyorum. onu ben de saçma buluyorum. yine de bir şeyleri fırlatmak yerine o ortamdan uzaklaşarak yalnız kalıp, sakinleşmeyi deneyebilirsiniz. ergenlik zamanlarınızı yetişkin hayatınıza yansıtmanızı yakıştıramıyorum. daha olgun davranmayı seçebilirsiniz.
kimse sizin kahrınızı çekmek zorunda değil. kırılmış krem camının yerdeki, duvardaki, lekelerini silmek, vazo kırıklarını toplamak zorunda değil. hadi diyelim kendi pisliğinizi temizliyorsunuz, ortam da bulunan insanlar veyahut komşular sizin sinir krizlerinize şahit olanlar, emin olun ki size tiksinerek bakıyor.

şehirlerarası otobüs yolculuğu sırasında dinlenme tesislerinde verilen molada hissedilen soğukluk çok kötüdür. sanki fırtınalar kopar orada.

''hiç ayrılamam derken
kavuşmak hayal oldu''