sözleri aylin atalay ve candan erçetin tarafından yazılmış bir candan erçetin şarkısıdır. insanın bam teline basar, en neşeli halinizde şarkıyı dinlerken acıtır gerçekçi sözleri...

"...gamsiz hayat
herkese başka sorar geçmiş hesaplarını
gamsiz hayat
herkesi başka yorar görmez gözünün yaşını..."

resmi belgede sahtecilikten iki yıldan beş yıla kadar hapis sebebi olabilecek site.
ayrıca bu sürede açıktan üniversite bitirme fırsatı olur, hayırlı olsun.

tespit gibi tespittir. şimdi lazer seansından geliyorum, güzellik salonu tıklım tıklım anasını satıyım. ardından kadınları göz ucuyla süzüyorum tabi, kadının biri maskesini bi indirdi bildiğin hakkı bulut çıktı lan. güzellik salonu işletmecisi bile şaşırdı lakin bunu pek belli etmemeye çalıştı. işi o sonuçta, kıl temizlemek.

bi ortama giriyorsak kadınlara bakarız kardeşim gözümüze perde inmedi ya. bazen deriz hatta, “bu insansa biz neyiz” gibi gibi… oluyor yani. öhöm.

sjw saçmalığı yüzünden mundar olacak diye hop oturup hop kalktığım dizi...

insanlar zamanında hobbit'i çok gereksiz gömdüler. oysa tüm o filtreler renk paleti tercihleri vs. şeyler, tıpkı hobbit'in masalsı havasını yansıtıyordu...

mahlası bir tek bende mi gofret yeme isteği uyandırıyor? ayrıca neredeyse bir yıldır sözlükte olan, güncel konular hakkında korkusuzca yazan bir insanın nickaltı neden bu kadar boş sorarım size? *
daim olsun, iftiharla sunmaya devam etsin sevgili gofrettin! *

düğün.

özellikle bizim kültürümüz özelinde değerlendirirsek düğün denen şey anne ve babalar için konu komşuya, eşe dosta ve akrabalara gösteriş yapmak ve “kızına/oğluna bir düğün yapamadı dedirtmem” mantığıyla gerçekleştirilen bir eylemken gelin ve damat içinse artık sevişmelerinin ve beraber yaşamalarının önünde bir engel olmadığını topluma ilan etme şekildir.

sevişmek, beraber bir hayat sürmek ve mutlu olmak için iki kişinin rızasından başka hiçbir şeye ve kimseye ihtiyaç yoktur. hayatımızın bir başkasını ilgilendirmediği gibi bir başkasının hayatının da bizi ilgilendirmediğini anlayana dek düğün gibi varoş ritüellere yüklenen ilkel anlamlar toplumumuzun kanayan yarası olmaya devam edecektir.

insanın en büyük sorunu bu bence, kendini dünyanın ve evrenin sahibi sanması. bu başlık da bunun göstergesi.

evrende başka bir yaşam formunun varlığı hakkında bir verimiz yok fakat bu olmadığı anlamına gelmez, gelse de evreni anlamlandıran insan olmaz. insan; beyni biraz daha gelişmiş, düşünme yeteneği olan bir hayvan sadece. bu gelişmişliğin kullanım şekli de göz önüne alındığında anlamlandırmaktan çok zarar veren tür insan desek daha doğru olur.

evreni anlamlandıran şey ise kaostur bence. her şeyin birbiri içinde kaotik bir düzeni olması, ufacık bir değişikliğin bile bir sürü şeyi etkilemesi evreni anlamlı kılıyor benim gözümde.

“oysa ben seni bulmaya geldim
kalbine güneşi asmaya geldim.
tükenme....”

bununla ilgili yapılmış televizyon programı bile vardı. 5 gelin her gün birinin evini eleştiriyorlardı. programın bir bölümü de çeyizlerin değerlendirilmesiydi. geçen diyaloglar akıllara zarardı. biri diğerinin patiğini yetersiz bulur. öbürü lifleri beğenmez.
(bkz: gelin evi)

o kadar defa ses kaydı attığım ama bu geceye kadar hiç gecenin yıldızlarından olamadığım sözlük radyosu yayını*.
bu tanımı okuyan uzun mahlaslı yazarımız ve yayıncımız ve olay yöneticimiz ve kulüpler sorumlumuz ve kütüphane sorumlumuz ve dergi sorumlumuz* diyecek ki "bana atmadın çünkü!". ehhehe haklı ama ben neyleyim? süprüz hazırlaması daha geyifli.

not: yoldaş yazık değil mi bu hamfendiye? görevlendirecek kişi mi yok yav? herbişiyi yüklemişin uzun mahlaslı yazarımıza. bak hasta olmuş senin yüzünden. ayıp. vallahi ayıp...

bu zihniyeti biliyorum, çok tanıdık. gerçekten korkunçsunuz daha da ötesi iğrençsiniz.

sayın dinleyen,
başladık sizi de bekliyoruz...

sorunsal gibi sorunsaldır. sarhoşken, o makyajı temizlemek, dişleri fırçalamak zül gelir. zaten dişlerimi evden çıkmadan fırçalamıştım, makyaja da sabah rötuş yapar devam ederim.

mezun olduğum alanda yüksek lisans yapmak istiyorum.

gez ve kimseye söyleme; gerçek bir aşk hikayesi yaşa, kimseye söyleme. mutlu ol, kimseye söyleme; insanlar güzel şeyleri mahveder. sözünün sahibidir.

fotoğraflarda kalan gülüşü, videolarda kalan sesi, akılda kalan her bir an ve sonra baktığınız yerde oluşu... kek yaparsınız, kakaosuz olur bir kısmı çünkü o öyle sever. telefonunuzu sessize alacak olursunuz ama almazsınız çünkü o sevmez bunu. bir şarkı çalar neşeli, ağlarsınız çünkü artık birlikte söyleyemiyorsunuzdur. ardında bıraktığı her şey yürek burkar. çünkü en çok da sizi bırakmıştır.

takıntılı bir insanın sevdiği insanlar için neler yapacağının sınırı olmadığını göstermekte oldukça başarılı bir dizidir. öncelikle her şeyden önce söylemek istediğim bir şey var. bu bir aşk dizisi değildir. hiçbir yerde hiçbir şekilde aşkı ya da sevgiyi anlatmıyor. anlatmak istediği başka şeyler var ve bunları görebilmek önemli. ilk sezonu izlerken inanılmaz rahatsız olmuştum. adam öyle şeyler yapıyordu ki çıldırmamak elde değil. bir kere yaptığı hiçbir şeyin hiçbir şekilde bahanesi olamaz zaten, bu yüzden inanılmaz itici geliyordu. çoğu insan aşırı hızlı aktığını söylese de benim için bu söylediklerimden ötürü izlemesi zor bir dizi oldu. ikinci sezonu da yine benzer şekilde devam etse de adamın biraz çocukluğuna inmesiyle bu hareketlerinin sebebini anlıyoruz. sevgiyi şiddet, kısıtlama, zor kullanma ve hatta belki öldürmeyle öğrenmiş bir insanın ileriki yaşamında sevgi için bunları yapmasının temeline iniyorsunuz. psikolojik analiz açısından başarılı buldum. çünkü kurbanları olan bir suçlunun da aslında bir kurban olduğunu fark ediyorsunuz. bu durumda ilk sezonda nefret ettiğiniz, kızdığınız, tiksindiğiniz insana ikinci sezon bu yaşananlarda onun da suçunun oldukça az olduğunu fark etmeyle bu negatif duygular biraz azalmaya başlıyor. dediğim gibi yaptığı sapıklıkların, manyaklıkların bahanesi olamaz hiçbiri. sadece çocukluğunda bir şeyleri nasıl öğrendiyse büyüdüğünde de onu uygulayan bir insan görüyorsunuz karşınızda. bunun dünyada ne kadar yaygın olduğunu düşündüğümüzde aslında her şeyin çocuklukta başladığını göstermede iyi bir dizi. ikinci sezon birin tekrarı gibi olsa da karaktere olan bakış açısını biraz yumuşattığı için sevdim. ancak ikinci sezonun bitişiyle üçüncü sezonun da benzer devam edeceğini düşündürerek bende izleme merakı uyandırmamıştır. bir yerden sonra kendini tekrar etmeye başlayacak gibi görünüyor ama belli olmaz.

(bkz: herkes ekmeğinin peşinde)
bir salın insanları artık. beğenen beğensin, yürüyen yürüsün. mis gibi kaynaşsın gençler.
rahatsız olan engellesin.*

kuş ölür, sen pudra şekerini hatırla