8 mart dünya emekçi kadınlar günü

hindistan'da 9. sınıf öğrencisi ajunat, babası annesinden bahsederken
'o çalışmıyor sadece ev kadını' dediği için
annesinin 1 günlük hayatını anlatan aşağıdaki resmi çiziyor.
resim hindistan'da 2020-2021 cinsiyet bütçesi kapak resmi oldu.

günümüz kutlu olsun gençler.

tüm kadınların kadınlar gününü en içten dileklerimle kutlarım.
umarım dünyamızın üstündeki karanlık kalkar ve aydınlık sarar. biz o aydınlığı ruhumuzda hisseder, zihnimizle canlandırırız. vaz geçmiyorum. vaz geçmeyeceğiz. dünya kötüleşiyor. bunu söylemek bizlere fayda etmez aksine negatifliklerle dolarız. yeni bir yılın ilk gününde dilediğimiz dilekleri her zaman dileyelim. güçlü olalım. önce kendimizi değiştirelim. herkes kendini değiştirse ve iyilik üzerine yoğunlaşırsa bu grup büyüyecek, biliyorum. her şey bizim elimizde sevgili arkadaşlarım. daha iyi bir dünya için hep birlikte kötülüklerden uzaklaşalım ve 8 martı öldürülen kadınların ardından değil mutlu ve güçlü kadınların ardından kutlayalım. çocuklarımızı, kardeşlerimizi ve çevremizi ama en önce kendimizi bilinçlendirelim.

kadın profili görüntüsünde hesap açan erkekler, sizinde dünya kadınlar gününüz kutlu olsun.

erkeklerden bahsederken nasıl ki ama o birinin babası o birinin abisi o birinin eşi diye onu birilerine yamamaya çalışmıyorsak kadınlardan bahsederken de o birinin şuyu buyu diye yamamayı kesersek ve onu sadece bir insan olarak niteleyebilirsek işte o zaman eşitlik gelmiştir.
bugünün anlam ve önemi işte o zaman anlaşılır.
çiçek böcek verip indirimm yaptıkk çiçek kadınlarımıza mağazamıza koşun diyerek hiç bir şey anlaşılmaz.

resimag.com/p1/ff27ca42250a.jpeg

1850'lerden itibaren tüm dünyayı saran işçi hakları ve sendikalarla alakalı bir gündür. sanayi devrimiyle birlikte ekmek kavgası giderek alevlenmiş ve işçi hareketleri yıllar içinde giderek daha örgütlü hale gelmiştir. üzerine birinci dünya savaşının ekonomiler üzerindeki yıkıcı etkisi de eklenince... zirveyi jülyen takvimine göre şubat ayına denk geldiği için 'şubat devrimi' diye anılan, 8 mart 1917 günü petrograd'da işçi hareketiyle başlayan ayaklanmada görmüştür.

biraz bölge bölge bakmakta fayda var new york'ta 1857 yılında fitili ateşlenen ve sonra bir yüz yıla yakın süren bu işçi hareketlerine. o sırada gırtlak gırtlağa bir yaşam mücadelesi ve birbirini gözünü kırpmadan öldüren işçilerin ekmek kavgası vardır avrupa'da. hoş bir ayrıntı olmasa da tarihi bir gerçeklik var ki kadınlar ilk başta grev kırıcıdırlar avrupa'da. evet aynen de bu şekilde çalışma yaşamına katılmıştır avrupa'da kadın işçiler ilk başta! madenlerde daha düşük ücretlere çalışmayı kabul eden grev kırıcılar olarak. bugün hala madenlerde kadın çalıştırılmayışının nedeni de hiç öyle kadınları düşünmek değildir! erkek maden işçilerinin ekmeğini garantiye alma fikridir özünde.

bizim bulunduğumuz coğrafyada bu hareketler daha çok erkek işçiler üzerinden yürümüştür. 1900'lü yılların başında önce fişekhane işçilerinin grevleriyle osmanlıya sıçrayan işçi hareketi, birinci dünya savaşına kadar yoğun bir şekilde devam etmiştir. şu kadar ki postane çalışanlarından ordudaki askerlere kadar pek çok sektörde grevler görülmüştür. kadınların, osmanlının son 25 yılında neredeyse her sektöre yayılan grevlerin dışında kalmasının bir nedeniyse, geleneksel yapının izin vermeyişinden dolayı daha düşük ücretle çalışmaya ikna edilebilecek kadın işçi istihdamının imkansız oluşudur. meşrutiyetin ilanına giden sürece bu grevler üzerinden destek vermiştir işçiler, nitekim.

rusya'daysa birinci dünya savaşı sırasında çar devirendir, işçi hareketi. asker eşi kadın işçiler için kurulan bir sendikanın öncülüğünde iş bırakan çoğunluğu kadın işçilerin petrograd'daki eylemleri, 8 mart 1917 günü başlamıştır. şehirdeki diğer işçilerin desteği kolayca sağlanmıştır, sonra şehrin tramvay istasyonunu koruyan askerler de kadın işçilere katılmıştır. kavga nedir peki? savaşın ortasındaki bir ülkede yaşanan gıda kıtlığında: ekmek kavgası. bu mücadelenin kaymağını sonradan lenin yemiştir o ayrı.

kadınların oy verme hakkı gibi siyasi hakları da talep ettikleri ve bu hakkı aldıkları bir kaç on yıllık barış döneminden sonra yeni bir savaş çıkar: ikinci dünya savaşı. çok sert tedbirlerle işçi hareketleri başlar başlamaz susturulmuştur ikinci dünya savaşı sırasında.

1960'lardan sonra bu külliyatı feminist hareketler sahiplenecektir. sahiplensinler elbette. lakin konunun öyle karanfil ya da güller; ayıcık ve çikolatalar olmadığını da anlayanları sahiplensin.

insanlığın kadınlar sayesinde oluştuğunu düşünerek kutlamalıyız. bir gün değil her gün aynı değerde davranılmalı.

tüm bu kutlamalar sonra lanetlemeler... adına çözüm denilen şeyin yanında geçmiyorsa boşverin gitsin.

"havada yaşamın, özgürlüğün ve mücadelenin kokusu var. kadınlar hep böyle kokar."

“hiçbir rimel kirpiklerdeki gözyaşlarını silemez. hiçbir göz kalemi mutsuzlukla bakan gözleri parlatmaz. hiçbir ruj gülümsemeyen dudaklara renk katmaz. hiçbir oje hayata tutunamayan tırnakları güçlendirmez. hiçbir fondöten şiddetin izlerini kapatamaz. kadınların renkleri, ruhları ve hayatları hiç solmasın. şiddetsiz, barış, sevgi ve güzellik dolu bir hayat mümkün olsun. 8 mart dünya kadınlar günü’nüz kutlu olsun.”

sözlükteki tüm kadın arkadaşlarımın da kadınlar gününü kutlarım. iyi ki varsınız dünya sizlerle güzel

bugün anahaber bülteninde gördüğümüz cinayet haberleri sonrasında annem, babam ve ben konu hakkında konuşmaya başladık. babam samsun'da ibrahim zarap tarafından vahşice saldırıya uğrayan e.m. hakkında "kadında da hata var. e adam böyle biri madem, daha önceden de yamuk davranışları olmuş, ne diye yanına birini almadan gitmiyosun" dedi. bakın bu düşünce, olayı normalleştirmenin ta kendisi. ısrarla, üstüne basa basa anlatmaya çalıştım, hala daha "kadın, adam olana emanettir" denilerek kadınlar günü kutlayan bir zihniyetle savaşıyoruz. kadın kimseye emanet falan değildir. yanına birini almak zorunda da değildir. hem birini çağırmak istese kimi çağıracak, haberlerde hiç duydunuz mu abisinden babasından bahsedildiğini, herhangi bir erkek yakının adının geçtiğini? ben duymadım şahsen, kaldı ki -dediğim gibi- böyle bir şey ihtiyacı duymak zorunda kalmamalı hiçbir insan sırf cinsiyeti yüzünden. kimi götürecekti hem yanında, annesini mi? kardeşini mi? onları da mı dövsün ibrahim zarap? "toplu alanda buluşsaymış, önlemini alsaymış" diyor bu sefer adam. emine bulut'u ne çabuk unuttun sevgili babacığım?

annem de konuya dahil olup "ne yapalım çocuğum, şartlar böyle günümüzde" gibi bir cümle kurdu. işte o an anladım ki annem bile durumu kabullenmiş. saatlerdir kafamda annemin sesiyle bu cümle çınlıyor.

şu videoyu izleyin lütfen. videoda ne eksik fark ettiniz mi? kadın. kadınlar gününü kutlamışlar güya, onu da öyle bir yapmışlar ki öldüğü için kadını bile suçlu çıkartmışlar resmen. anneme bunu hissettirdiğiniz için utanıyorum. utanıyorum çünkü elimden bir şey gelmiyor. sadece konuşabiliyorum bu konuda, onu da kimse dinlemiyor zaten.

tanım: geçmişin yükünü hatırladıkça kutlayamadığım, kutlayacak yüz bulamadığım belirli gün.

yaratıcının izniyle bu seneyi de sağsalim atlattık. umarım seneye kadar kutlarız hemcinslerim.
tanrı zalimlerin cezasını versin.

bir kadın çalışanı doğum iznine çıktı diye zam yapmayan hatta onu istifa etmeye zorlayan yöneticilerin de utanmadan (reklam amaçlı) kutlama maili attıkları gün!..

biraz geç oldu ama buraya bu linki bırakmadan edemeyeceğim başlıktır.

puhahah diye güldüren gün. hanginiz emekçiniz olm. konfeksiyonda, tarlada, fabrikada çalışan kadınların günüdür. onlar da umrunuzda sanki burjuvazi yandaşları sizi. evet. karılar günü falan yok. sizin neyinize.

bu gibi özel günlere karşı olan bakış açımı daha önce dile getirmiştim, tekrara girmemek için buraya da yazmayacağım ancak bugünü sevgililer, anneler, babalar günü gibi günlerden ayrı tuttuğumu da söylemek istiyorum.

8 mart dünya emekçi kadınlar günü her şeyden önce direnişin, baskıya boyun eğmeyişin, dik durmanın ve bu uğurda can vermenin günüdür. bu nedenle kadınlara tencere, tava, çiçek, böcek alarak kutlanması gereken bir gün değildir. kadına bir gün değil her gün hak ettiği saygıyı duymanın, emeğine göz koymak yerine hakkını korumanın, ezmek yerine baş tacı etmenin, korkutmak yerine yüreklendirmek gerektiğinin farkında olmanın günüdür.

kahkaha attığı için ayıplanmadığı, kendisine yakışanı giydiği için suçlanmadığı, "o saatte ne işi varmış orada" diye saçma sorulara maruz kalmadığı bir dünyayı hak eder kadın.

işte bu yüzden bir gün hediyelere boğmak yerine her gün değeri bilinmeli, mustafa kemal atatürk'ün de dediği gibi omuzlar üzerinde yükseltilmelidir.
"ey kahraman türk kadını! sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın."

çok pozitif ayrımcılık yaparak, önce kadın sözlük yazarlarının 8 mart dünya emekçi kadınlar gününü kutluyorum.


iyi ki varsınız.

elbette bu anlamlı günün, bir anma ve mücadele günü olduğu hiç unutulmasın.

günümüz kutlu olsun *

tüm kadınlara kutlu olsun.
2022 yılı sizler için çok daha güzel olsun inşallah.

ekonomik özgürlüğünü kazanmak için ya da ''kadın çalışmaz'' diyenlere inat, fabrikada, tarlada, hastanede, devlet dairesinde kısacası her yerde ve her zaman emeğiyle dünyayı yaşanılır kılan kadınların günüdür. kutlu olsun.