ahmed arif

necip fazıl kısakürek dediğin de şu din bezirganı kumarbaz ve de hokkabaz değil mi?

çok sevdiğim bir yazardır. 1927-1991 diyarbakır doğumludur kendisi. ortaöğretimini afyon lisesinde tamamlamış ve ankara üniversitesi dil ve tarih coğrafyası fakültesinde felsefe eğitimi almış. iki defa tutuklanmış bu yüzden öğrenimini tamamlayamamış. sadece bir tane şiir kitabı var (bkz: hasretinden prangalar eskittim). ama ahmed arifin hayatının genel özeti leyla erbile yazdığı mektuplarda açığa çıkar. sürgün günlerini yaşadığı siyasi baskıyı iç dünyasını ve en çok da en yakın arkadaşlarından olan leyla erbile olan aşkını bu mektuplara döküyor.
okumanızı şiddetle tavsiye eder, ahmedin dizelerinde göz göze gelebileceğiniz insanlarla hayat arkadaşı olmanızı dilerim.
en umutsuz aşkta bile aşkına sahip çıkan bir ahmed arif gibi sevmeniz, leyla gibi sevilmeniz dileğiyle

yılmaz erdoğan'ın ankara şiirinden;
ha sonra
belki ahmed arif'in aklına
hiçbir şairin aklına gelmeyecek
-çünkü hiçkimse bir daha ankara'yı
o'nun kadar sevemeyecek
-bir şiir islenir:
kar altındadır varoşlar
hasretim, nazlıdır ankara...
ustam yine sen bilirsin ama
hangi aralıkta bir şair ölmüşse
işte o, en netameli aydır bence
ankara'ya
öyle yakışırdı ki kar...
asfaltlar ışıldar...
yalanlar...

tütünsüz kalmasından bahsetme şekli şairane bulunan kişidir. halbuki harmandır ve çarsaf aramaktadır.

"ben garip
sen güzel
dünya umutlu..."

dizelerinin ve türk şiirinin döneminin en çok basılan şiir kitaplarından biri olan "hasretinden prangalar eskittim" kitabının yazarı.

tükür yüzüne celladın
fırsatçının fesatçının hayının
dayan kitap ile
dayan iş ile
tırnak ile diş ile
umut ile sevda ile düş ile
dayan rüsva etme beni.

şiiri zirveye çıkaran,orada bırakıp arkasına bakmadan giden dev şair.

"türk" şiirinin kürt şairi...

şu güzel tevafukun şairidir:
“nemsin be?
sevgili, dost, yar, arkadaş…
hepsi.
en çok da en ilk de leyla-sın bana.
bir umudum, dünya gözüm, dikili ağacımsın.
uçan kuşum, akan suyumsun.
seni anlatabilmek seni.
ben cehennem çarklarından kurtuldum, üşüyorum kapama gözlerini…”

bir sürü şiir kitabım var. fakat ahmed arif yok. ahmed arif in kitabını hediye alan kişinin doğru kişi olacağına dair bir totemim var

türkiye'nin en ünlü şairlerinden biri. ölmeden kısa bir süre önce yeni bir şiir kitabının nerdeyse hazır olduğunu söylemiş, ama vefat ettiği için maalesef kitap yayımlanamamıştır. kalp krizi sebebiyle hayata veda etmiştir.

canım benim,
bilir misin "canım" dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep.

türk şiirinin büyük ustası. tek şiir kitabıyla (bkz: hasretinden prangalar eskittim) bunu başarabilmiş anadolu'yu, sevmeyi, vefayı en güzel anlatan, sevdiğine mektup göndermek için hamallık yapan büyük aşık.

her şiiri birbirinden güzel, az yazmış öz yazmış ve tadı da damağımızda kalmış kişi.

erkek arkadaşımın (tabi benim de) sevdiği bir sair oluyor kendisi gidip dogum gununde siir kitabini alip guzel misralarin altini cizmistim minik notlarla hediye etmistim
simdi telefonumda kiymet bilmez olarak kayitli beyfendi.
ama yine de güzelim şiirlerinden birini birakmak istiyorum buraya
hani kurşun sıksan geçmez geceden

yiğit harmanları, yığınaklar
kurulmuş çetin dağlarında vatanların
dize getirilmiş haydutlar
hayınlar, amana gelmiş
yetim hakkı sorulmuş
hesap görülmüş
demdir bu

demdir
derya dibinde yangınlar
kan kesmiş ovalar üstünde mayıs
uçmuş, bir kuş tüyü hafifliğinde
çelik kadavrası koruganların
ölünmüş, canım, ölünmüş
murad alınmış

gelgelelim
beter, bize kısmetmiş
ölüm, böyle altı okka koymaz adama
susmak ve beklemek müthiş
genciz, namlu gibi
ve çatal yürek
barışa, bayrama hasret
uykulara, derin, kaygısız, rahat
otuz iki dişimizle gülmeye
doyasıya sevişmeye, yemeğe
kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri
asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
ve asıl biz biliriz kederi

içim, bir suskunsa tekin mi ola?
o malta bıçağı, kınsız, uyanık
ve genç bir mısradır
filinta endam
neden, neden alnındaki yıkkınlık?
bakışlarındaki öldüren buğu?
kaç yol ağlamaklı oluyorum geceleri
nasıl da almış aklımı
sürmüş, filiz vermiş içimde sevdan
dost, düşman söz eder kendi kavlince
kınanmak, yiğit başına
bu, ne ayıp, ne de yasak
öylece bir gerçek, kendi halinde
belki, yaşamama sebep

evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu
hani, kurşun sıksan geçmez geceden
anlatamam, nasıl ıssız, karanlık
ve zehir zıkkım cıgaram
gene bir cehennem var yastığımda
gel artık

kavuşmaları kelimelerde yaşayan yaşatan şairdir. ne leyla kıymet bildi ne arif sözlerine gidebildi. ayrılık şairi, hasret şairi, prangalara bağlayan şair.

sinemada yılmaz güney
şiirde ahmed arif
saygıyla..

ay karanlık

kürtçe düşünüp türkçe yazan bir şair. bir kitapla yıllardır insanların kalbindedir, söküp atamazsınız.