an itibarıyla yazarların nerede olup ne yaptığı sorusu
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160
başlık "garavelin eltisi" tarafından 04.12.2020 22:44 tarihinde açılmıştır.
3181.
bir üstteki oyuncağıyla oynayan kız çocuğunun o fotoğrafını görmek günümü güzelleştirdi. kafam dağılsın da zihnimdeki düşünceler sussun diye dakikalarca uzun uzun o fotoğrafa baktım. başlıkla alakasız bir girdi olabilir ama kafamın içindeki düşünceleri şimdi yazıya dökmezsem asla susturamayacağım ve ne yalan söyleyeyim dinlenmek istiyorum.
evrenin bir yerinde hayalini kurduğun tüm şeyler gerçekleşiyormuş hakikaten.
başlığa bir cevap lazım ve o da şu: 6 yaşındaki oğlum rahatsız, hastanedeyiz. aksi bir durum olmazsa yarın taburcu olacak ve hayallerimizi gerçeklestirme imkanına sahip olabileceğiz. ancak bi süreden beri derdim hayalini gerçekleştiremeyecek çocukların kendisinde. bazı çocukların çığlığını duyduğumda oğluma sarılıp nefes almaya çalışıyorum. boğulan yanım o çocukların ağladıklarında görmezden gelinen veya boylarından büyük şeyler yaşadıkları için kendi yaralarına saklanan duygularını içselleştirdiğim için oluyor.
pek çoğumuzda eser miktarda empati bulunur ancak özellikle annelikte empati başka bir annenin hislerini anlamak ve kabul etmekten çok ötesi.
elbette herkesin kendince zor çok bir zor hikayesi var ve ben de tüm yaşanmışlıklarıma isyan etmeme rağmen inatla yola devam ediyorum diğer herkes gibi, bundan önce olduğu bundan sonrasında da olacak olduğu gibi.
tek bir dilek hakkım varmış gibi son cümlelerimi bırakıp kaçayım.
tüm çocuklar için sağlıklı ve neşeli bir ömür, şu distopik alemde kendi ütopyalarını gerçekleştirebilecekleri upuzun yıllar diliyorum.
evrenin bir yerinde hayalini kurduğun tüm şeyler gerçekleşiyormuş hakikaten.
başlığa bir cevap lazım ve o da şu: 6 yaşındaki oğlum rahatsız, hastanedeyiz. aksi bir durum olmazsa yarın taburcu olacak ve hayallerimizi gerçeklestirme imkanına sahip olabileceğiz. ancak bi süreden beri derdim hayalini gerçekleştiremeyecek çocukların kendisinde. bazı çocukların çığlığını duyduğumda oğluma sarılıp nefes almaya çalışıyorum. boğulan yanım o çocukların ağladıklarında görmezden gelinen veya boylarından büyük şeyler yaşadıkları için kendi yaralarına saklanan duygularını içselleştirdiğim için oluyor.
pek çoğumuzda eser miktarda empati bulunur ancak özellikle annelikte empati başka bir annenin hislerini anlamak ve kabul etmekten çok ötesi.
elbette herkesin kendince zor çok bir zor hikayesi var ve ben de tüm yaşanmışlıklarıma isyan etmeme rağmen inatla yola devam ediyorum diğer herkes gibi, bundan önce olduğu bundan sonrasında da olacak olduğu gibi.
tek bir dilek hakkım varmış gibi son cümlelerimi bırakıp kaçayım.
tüm çocuklar için sağlıklı ve neşeli bir ömür, şu distopik alemde kendi ütopyalarını gerçekleştirebilecekleri upuzun yıllar diliyorum.
devamını gör...
3182.
mekandayım
en erken ben geldim gene çayı da demledim
bunun için bana maaş vermeleri gerekir diyeceğim
ama yapmasaydım diyorlar.
arabasızlık git gide daha zor hale geliyor.
bir trip attım ama istediğim gibi olmadı
yiğitliğe de leke sürdüremiyorum
hayır ne yapacağım hiç bilmiyorum.
yürüyerek gidip gelebilir ama yürümek iyi gelmiyor.
sıkışmış kalmış durumdayım
en erken ben geldim gene çayı da demledim
bunun için bana maaş vermeleri gerekir diyeceğim
ama yapmasaydım diyorlar.
arabasızlık git gide daha zor hale geliyor.
bir trip attım ama istediğim gibi olmadı
yiğitliğe de leke sürdüremiyorum
hayır ne yapacağım hiç bilmiyorum.
yürüyerek gidip gelebilir ama yürümek iyi gelmiyor.
sıkışmış kalmış durumdayım
devamını gör...
3183.
tekirdağ'dan geldim, şimdi metrobüste eve dönüyorum.
devamını gör...
3184.
3185.
3186.
3187.
evde, japonca dinleme alıştırması yapıyordu...
devamını gör...
3188.
3189.
eski yazdığım şeyleri okuyorum... baya bir bana dair ama benden kopuk ve hatırlamadığım şeyler. insan bir tuhaf oluyor.
devamını gör...
3190.
malum tayfa rakılıyor ve inter-barcelona maçı bekliyoruz. olağanüstü bir durum ve değişiklik yok. durumdan şikayetçi de değilim.
devamını gör...
3191.
bekliyorum.
sırtımı yunanca şarkılara dayadım, önümdeki tablette maç başlamak üzere, kötü kalpli olmayan bir sardunya kokusu var havada, sıcakların ön gösterimi başladı sanki diye düşündüm.
hop şarkı değişti!
sırtımı yunanca şarkılara dayadım, önümdeki tablette maç başlamak üzere, kötü kalpli olmayan bir sardunya kokusu var havada, sıcakların ön gösterimi başladı sanki diye düşündüm.
hop şarkı değişti!
devamını gör...
3192.
"dönsem bekleyenim yok, kalsam fazlalığım" durumunda, gri kanepenin sağ ucunda, sağ kolum kolçakta, ayaklarım pufta, biram sehpada, sol elimde sigara, gözlerim kah duvarda kah sözlükte, buruk, kırık, sancılı, flu...
devamını gör...
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
50
51
52
53
54
55
56
57
58
59
60
61
62
63
64
65
66
67
68
69
70
71
72
73
74
75
76
77
78
79
80
81
82
83
84
85
86
87
88
89
90
91
92
93
94
95
96
97
98
99
100
101
102
103
104
105
106
107
108
109
110
111
112
113
114
115
116
117
118
119
120
121
122
123
124
125
126
127
128
129
130
131
132
133
134
135
136
137
138
139
140
141
142
143
144
145
146
147
148
149
150
151
152
153
154
155
156
157
158
159
160