aniden gelen tüm sosyal medya hesaplarını kapatma isteği

vallahi zoraki duran istikramımı da kapattım, tacizlerden kurtuldum, oh çok şükür.

bu gece itibariyle bedenimi tümüyle ele geçirmiş istektir. yok olmak gibi bir istek mi bilemiyorum.
ama artık hani dur demek gibi bir şey de olabilir.
velhasıl ikisini siliyorum an itibariyle.
bakalım sonrası ne olacak.
t: insanın çıldırması değil belki de aklının başına gelmesi sonucu gelen yoğun istektir.

1 haftadan fazla dayanamadım ben, deneyeceklere bol şans..

(bkz: küçük kıyamet)

yıllar önce hayata geçirdim ben bunu. kapatır kapatmaz da eve oksijen girdi. hiçbir sosyal medya uygulamasında aktif değilim. twitter hariç tüm hesaplarım dondurulmuş durumda. twitter'ı da sadece haber okuma ve gündem takip etme amaçlı kullanıyorum.

arada bi' yapılması gereken olaydır. resetleniyorsunuz.

2 seneden fazla zaman önce tarafıma gelen istektir. başardım. bütün sosyal medya hesaplarımı kapattım. hatta bir ara whatsapp bile kullanmadım uzunca bir zaman. sonra tekrar yavaş yavaş telegramdan haber kanallarını takip edeyim şuna bakayım fake hesap açıp twitterdan haberlere bakayım derken işin ucu kaçtı. haberlere bakmak bir hayli moral bozuyor ve stres yüklüyor. tekrar telegram gruplarından çıktım. youtube ve twitter konumumu değiştirdim. twitter ve youtube aboneliklerimden çıktım tamamen. yalnızca ingilizcemi geliştirebileceğim sayfalar takip ettim. ancak tam anlamıyla hiçbir zaman terk edemedim. ekşi sözlük ve buraya bakıyorum sürekli. uğraşacak bir şeylerim olsa kendimden eminim ki bakmam. bu tamamen insanın kendisiyle olan savaşı iradesiyle olan savaşı. kısacası yapmak istiyorsanız kapatın gitsin hiçbir şey yapılamaz değil. hiçbir sosyal mecra bir halta yaramaz. burası dahil. hayatımızı telefonda bilgisayarda yaşıyoruz. olan bu.

facebook 4, twitter 2 sene önce kapandı. emaileri de saçma sapan adreslerle değiştirdim ki tekrar aktive edemeyeyim.

bu sene instagram da gitti. gerçekten pamuk gibiyim 5 dakika olsun aramadım. boş zaman zengini oldum.

sözlük çalışırken arada aç kapa işe yarıyor. şimdilik dursun.

bir nevi soyutlanmaktır. hem sanal dünyadan, hem gerçek dünyadan. çünkü türkiye için sosyal medya bir yaşam alanı. ekonomik sebeplerle dışarıda varlığını sürdüremeyenler olarak çoğumuzun tek gerçekliği sosyal medya üzerinden yaşanıyor.

bir noktada da merak edilmek istenen insan davranışı da olabilir diye düşünüyorum. dediğim gibi türkiye'nin sosyalliği sosyal medyadan sağlanıyor. belki de birkaç paylaşım yapmasanız, aktiflik belirtisi göstermeseniz bir süre sonra birileri tarafından merak edilmeye başlayacaksınız. noldu? neyin var? neden kapadın? gözükmüyorsun? sorularıyla karşı karşıya kalarak dertlerinizi paylaşabileceğiniz bir ortam oluşturabilirsiniz, konuşma ihtiyacınızı karşılayabilirsiniz. (bkz: her şeyde alt metin arayan tip)

ya da tamamen sosyal medyada yaşanan gerçekçi olmayan hayatlara bi yallah diyerek orada kalanlara sabır dilersiniz.

zaman zaman akla gelen istektir. sonunda hayata geçirdim.

- twitter: kapatıldı.

- instagram: kapatıldı.

- bluesky: kapatıldı.

uludağ sözlük: silik olmak için mod'a mesaj atıldı.

hatta whatsapp bile kapatıldı.

bir normal sözlük ile ekşi hesabım kaldı.

bu his bana 2017'de gelmişti ve hiç tereddüt etmemiştim. zekâsına saygısı olan hareketidir.

burada eşiğim instagram bir gün instayı kapatırsam yakınlarım beni bulsun pek iyi olmayabilirim.

herkes telefonuna bakarken yalnızlığa terk ediliyorsunuz. kendinize kaçış alanı bırakın ve sisteme boyun eğin. eğer bu mesajı 3 kişiye göndermezseniz yarın yatağınızda kesik bir at başı ile karşılaşacaksınız. inanmıyor musunuz? peki, siz bilirsiniz.......

bunun zıttı aniden değil de zaten sürekli var olan sosyal medya hesabı açma isteksizliğidir.**

twitter instagramdaki gunter heimlich ben değilim azizim zaten o ben olsam ne işim var burada adamın dağda bayırda profil fotosu var.

yapamam iş birlikleri ve 30 bine yakın takipçi...

uzaklaş efo uzaklaş...

aniden tası tarağı toplayıp gitme isteği oluyor. sonra sanki bir anda ortada kalmışsın hissi yaşıyorsun.. iki duyguyu arzuluyorsun, bu ikisinin arasında sıkışıp kalıyorsun.
bir yerden sonra bence tuşlu telefona geçmek gibi radikal kararlar verilmesi gerekiyor. bir de bazen fazla yapaylık insanı bayıyor. insanın her yerde fazladan var olması çok saçma. gerçek olan bir kaç bir şeyle ve bunların sana yeterli olduğu olduğunu düşündüğün anda kaybolmanın düşüncesi bile güzel.
yakın temastan kaçınır olduk, sosyal medya bize birbirimizden daha çok uzaklaşmayı öğretti. insanlar daha çok birbirinden nefret ediyor. ilişkilerini uzaktan yürütüyor. bence insanın doğasına aykırı bu.

burayı da kapatsınlar, bir sabah gidelim hoppp..

mevcut sosyal medya hesaplarımı aktif olarak kullanmayarak bu isteği bastırıyorum. meraktan aşağı yukarı her platformda bir hesap açtım ama hiçbirini kullanmaktan keyif almıyorum. belki, ilerde bi gün ihtiyacım olur diye kapatmıyorum. sonuçta, çoğu hesap milattan önce açılmış. "siz portakalda vitaminken biz buradaydık yeen" diyebileceğim hesaplarım var. sizi ilgilendirmeyen bir sürü şey paylaştım yine. sonra, yine görüşürüz.*

tw hariç hepsini kapatırım elim titremez ama neden kapatayım ki aşko girmek istemiyorsam girmem hesabı kapatarak kendime sahte engeller yaratmam
hesap kapatmayı ilgi manyaklığı olarak görüyorum
şimdi ben bazen buraya aylarca girmiyorum aklıma kafa izni midir hesap dondurma mıdır nedir onu yapmak gelmiyor girmiyorsam girmiyorumdur yani
ne saçma iş
of kimsenin umrunda değiliz anlayın artık be

hoşcağalın ben gidiyom.

zaten zamanında yaptım, şuan paylaşım yaptığım yazıp çizdiğim bir tek burası var. insta vs var ama boş, sadece komik paylaşımlar ve haber bakmak için giriyorum. en temizi yemin ediyorum, sorunlu olduklarımı da engelledim missss, keşke hayattan da banlayabilsem onları ama maalesef olmuyor.