anlatırken ağlarım diye anlatamadıklarımız

çocukluğum.

türkiye'de doğmamın şansızlığını anlatırken ağlayabilirim belki, o kadar.

şuana kadar biriktirdiğim her şey...

ben bunun cozumunu buldum. kendinizi videoya cekin. agladiginiz an ya da aglamaya baslayacaginizi anladiginiz an musaitseniz alin telefonunuzu basin dugmeye ve anlatmaya baslayin. ne uzduyse ya da sizi ne aglatacaksa aglatiyosa anlatin. aglarken aklima o mu gelecek ya demeyin. birisine anlatamiyosaniz en etkili yontem bu oluyor. hem icinizden cikmis oluyor hem aglamis olsanizda sorun olmuyor hem de rahatlatiyo da ilginc bi sekilde. dinleyin beni garantisi benim kardesim*

t:bogaz dugumleten bi aci verdigini dusundugum ve dile dokulmesi zor olaylar silsilesidir

yüreğinize işleyen acılardır.
bu genelde sevdiğiniz birini kaybetmektir. diğeri ise çaresizlik anlarıdır.
çoğu insanda vardır. bazı hayvanlarda.
oraya dokunsa; önce göğsünüze bir şey çöker sonra boğaz düğümlenir ve ardından gözler dolar.
söyleyecek bir şey yoktur.
o görüntü her şeyi anlatır.

rahmetli ananemin vefatında yaşadıklarımı sorsalar muhtemelen dayanamam ve ağlarım. büyük bir psikolojik sorun yaşamıştım günlerce. canım ananem.

(bkz: anlatmadıkça unuttuklarımız)

sanırım yavaş yavaş , anlattıklarında ağlarlar diye korkacakları şeyler yapan birine dönüşüyorum.
henüz olmadı ama kıyısındayım.

anlatamadıkça daha çok ağlatır.

geçmişimde ki kısa ama etkili o an..
hep aklım da hep benimle... o yüzden kendime anlatır kendim ağlarım

offff, winter is coming

seni anlatamıyorum kimseye. seni anlatmasam da sana ağlıyorum ama anlatirken hiç tutamıyorum. gerçi seni ağlamasam da kimselere anlatamıyorum. kimse anlamıyor anlayamaz, kimse bildiklerimizi bilemez çünkü. kimse bizi bilemez bizden başka. bir rüya sadece ikimizin gördüğü. uyumak ve yine o rüyada olmak istiyorum. denedigim bütün yollar beni sana çıkarıyor. sen benim rüyam, sen benim en içim, bana benden daha yakın ama sanki şu an her şeyden daha uzak. bütün uzaklıkları bütün yolları aşabiliyorum bütün imkansızlıkları yikabiliyorum ama bir tek sana ulaşamıyorum, neden. iş yerinde bir arkadaşım var doğumgünü seninle aynı. ben onun doğumgününü o gün kutlayamam, ben senin yanında değilken o gün, o gün ben sana uzakken öyle yabancı hiçbir şeyi kutlayamam. tam şu an tv'de 'dunyadan uzak' çalıyor. aklımda o an...bir akşam, biz birlikte, ikimiz aynı masada göz göze, bu şarkı çalıyor, gözlerine bakarak eşlik ediyorum...bu şarkı bizim şarkımız. hayat geçiyor, bir yer bulalım dünyadan uzak.

sadece şu kadarını söyleyebilirim:

"bir gün en sevdiğim öldü, ben neye üzülsem onun ölümüne ağladım."

hoşlandığın insandan bahsetmek benim hep gözlerim dolar

anlatırsam ağlayacağım için bahsedemiyorum şu an.

gittiğiniz psikologda terapi koltuğunda başa gelecek muhtemel olaydır

işte başlık diyor ya anlatırsam ağlarım.

o yüzden buraya yazamıyorum.

yazanlar ağlamıyorlarsa yalan söylüyorlar demektir.

ağlarken anlatırım diye ağlayamadıklarımız.

küçükken uğradığım taciz bir kişiye anlattım ve ağladım

bir yabancıyı bekliyorlardır.