ara ara açıp kendi yazdıklarını okuyan yazar

bnim bu. redaksiyona fazla dikkat edemesem de gene de anlam ve tutarlilik icin bir kontrol gerekli olduğundan normal bir durum.

mantıklı, düşünceler değişiyor mu anlamak için okunmalı.

b3n.
arada değilde beğeni alınca yaptığım iş.
her seferinde
en az bir yanlışımı buluyorum.
ya, diyorum ben bu hızlı düşünüp,
hızlı yazma işini be edecem.
sonra da diyorum ki
bir daha ki sefer yavaş yazacam.
söz bir daha daha yavaş yazacam.
sürçi lisanlarım affola.

her gece uyumadan önce yine ne kadar komik yazmışım diyerekten o gün içinde yazdıklarımı okurum. ben kendime çok gülüyorum. siz de gülüyorsunuzdur umarım.

evet narsistim.

sanki okunacak başka bir yazar var.*

ben, yazdıklarımda abes bişey var mı diye bakıyorum ya da herhangi bir hata. bunun dışında üslubuma da bakıyorum. ilk hazdığımda nasıl yazmışım, son yazdığımla kıyaslıyorum.

kesinlikle yapmadığım şey.
yazarken okumadığım bir metni, sonradan neden okuyayım ki?..

şahsım oluyor kendileri. aslında kendimi tekrar etmeyim aynı şeyleri yazmayım diye yapıyorum bunu ama ne yalan söyleyeyim profilimin güzelliğini görünce öpesim geliyor.

yani böyle güzel tanımları hep siz okuyacak değilsiniz, arada ben de okuyayım.

arada yaparım. en beğenilen tanımlarımdan başlarım.*

bugün gündüz bir şeyi ararken farkına vardım. özellikle 11. ayda neler yazmışım öyle. bazen dedim ne güzel yazmisim bunu ben mi yazmışım. bazen dedim berbat kötü bu ne tanım yok boş.
okudum okudum en çok emeği buraya vermişim yine uslu durmuşum ilginç.
sonra dedim fake hesap alayım yazayım karıştırım ortalığı. tanımları hazırladım. ilk tanımdan ben olduğum anlaşılıyor. cümle devrik kelimeler aynı. değiştiriyorum altı üstü film tanımı. yine aynı.
kabak gibi ortada. bazı insanların kelimesi cümlesi işte farklı oluyor sohbeti güzel kötü vs ya.
pes ettim o an.
güzel şeyler yazmışım özenmemişim samimi olmuş en azından. eski tanımları yazdığım çoğu gün aklımda kalmış .

(bkz: daha iyisini yapabilirim)

ne günlerdi falan demek için hep.

çok farklı birinin nickinde geziyormuşum gibi hissettirdi. yani ne yazdıklarım ne cümlelerim tanıdık değilmiş gibi.

gerçekten bu kadar çabuk değiştiğime inanamıyorum.

okumak normal bence sonuçta onların kalıcı olup olmamasına karar veren yine bizler olacağız.

bende de oluşan bir huy oldu bu.
genelde ana sayfayı açınca görüyorum kendi tanımlarımı.
beni geçmişe götürüyor.

bunu hep yaparım. bazen ortadan dalarım ne yazmışım diye. düşünceler değişmiş mi diye bakmak gibi bir şey ve ilginç şeyler çıkabiliyor.

e bunu yapmayanlar da mı var.. yapılması normal değil mi..

en sevdiğim hesap kendi hesabım en sevdiğim profil kendi profilim. e tabi ki takip edeceğim.

ilginç insanlar olsa gerek.