aşk nasıl bir duygudur sorusu

tabi ki askın da versiyonları var. her yeni askta o insana has bambaska seyler hisseder, birinize ait yeni bir sevme dili gelistirirsiniz.
ama bana en ulvi versiyonu her zaman cok yogun "hayranlık" gibi gelen.
aşk abartmaktır.
onun gozleri sihirlidir, onun bakısı sihirlidir, onun yuruyusu sihirlidir, onun konusması sihirlidir.
dunyada 4 milyar karsı cins vardır ama size en harikası o gibi gelir.

baslangıc:

**


bitis:


ve bitabi ask cicek adlarıyla baslayıp hayvan adlarıyla biten bi sey:)

cikolatali pasta yemek gibi.

aşk körlüktür, insanın gözüne inen perdedir. çok da matah bi şey değil

allah'ın bir tür cezalandırma yöntemi.

tehlikeli.

eyi. evet.

200 km hızla giderken, refüje toslamak gibi bir şey sanırsam *

bomboş bir yolda karşıdan karşıya geçerken kafanıza piyano düşmesi kadar nadir, mantıksız ve allah sizi inandırsın çok güzel.

şöyle:

“gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
bir gülüşün içimde binlerce lâmba yakar”

al eline bir portakal, bıçakla tam ortadan böl ikiye. eline aldığın herhangi ilk parçasını kendin dışında kime vereceğin zaman, bu gerçekten yaşadığını hissettirir sana? aklına gelmedi mi biri, o halde kendinle aşk yaşıyorsun zaten. böyle devam et, iyidir o da. bir yere kadar iyidir yani.

ne demişti sayın kemal sunal hababam sınıfı filminde;” arkadaşlar sakın gelmeyin. tünelin ucu b.mb.k bir yere çıktı.”
işte öyle bir şey. ışığı gören söndürsün, sevaptır.*

içimdeki shakespeare'i her an her saniye gün yüzüne çıkartan, kelimelerle sözcüklerle dans etmemi, vals yapmamı sağlayan, mesleğimde bile beni ilham verip büyüten, beni yemeden içmeden kesen çok güzel ama çok da tehlikeli bir duygudur. hak edene aşık olmalı insan. keşke elde olsa aşık olacağın kişiyi seçmek...

kişiliğimize zorbalık eden bir duygudur.

nefsimize işkence eden ve ihtiyaçlarımızı yasaklayan idealist siyasetin katedralidir aşk duygusu.

sahip olduğun tüm sevginin, edindiğin ya da geliştirdiğin değerlerin üzerine çıkıp tepinenin gücüdür aşk duygusu.

kamçı gibidir aşk duygusu. nasıl birinin elinde olduğu gerçeği, nasıl birinin kamçılanacağını belirler.

insan "aşk duygusu"nu kullanamaz. aşkı siyaset yönetir, insanların zihinlerine çöreklenen politikalardır aşkın nelere sebebiyet vereceğini belirleyen.

{insanları üremeye (ve "türün devamlılığı"na) sevk eden ilgi, sevgi ve seks değildir. aşktır insanı çoğalmaya iten.} *

atilla ilhan’ın cümleleri karşılık gelir bu duyguya;

ne kadar seviyorsun dersen;
‘nar’ kadar derim...
dışımda bir ben görünürüm
içimde binlerce ‘sen’ dökülür...

bir bilene sordum ve dedi ki;

aşk inanmaktır. nasıl yani dedim? tanrı'ya inanır gibi inanmak. tanrı'nın varlığını nasıl koşulsuz şartsız kabul eder inanan; aşık da tüm varlığıyla inanır maşukuna...

peki bu kadar mıdır dedim. aşık insan sadece inanır mı? hayır dedi ayrıca müptezel olmaktır aşk. damarlarında kanınla birlikte o dolanır.

bu kadar sorgusuz sualsiz, zararlı mıdır dedim aşk? yok şifadır dedi. hayat denen zehire panzehir gibi gelir. yaşarken unuttuğumuz tüm güzellikleri vücudumuzdan arınan tüm endişelerle geri getiriverir.

bu kadar karmaşık mıdır aşk? hayır çok nettir çünkü onun varlığından başka her şeyin görüntüsü siliniverir.

peki bu kadar gerekli midir aşk? onsuz aldığın nefesin yavanlığını bilince nefes gibidir.

madem bu kadar nefes gibidir aşk, herkesin bu kadar korkması nedir? aşkla yanan yürekle alev almak isterken bir kıvılcım ona düşer de canı yanar diye kavrulabilmek her yüreğe nasip değildir.

bir bilen böyle dedi. ben onun yalancısıyım.*

"aşk gibi" bir duygudur.. (aşk başka bir şeye benzer mi ki..)

hanımcı olmayanlar bilemez. bi de cevap veriyorlar ahahaha.