atatürk'ün dinsiz olduğu iddiası

tutalım bunu iddia edene diyelim müslüman
yarın varınca rûz-ı cezaya
ikimiz de çıkarız orda yalan!
nefî

iddia
başlığı açan yazarımız; bilerek ya da bilmeyerek doğru önermede bulunmuş aslında.
balıkesir hutbesinde dindar (aslında siyasal islamcı) bir atatürk görürken, akabinde "tüm dinler yok olsun" diyen, kuran'a yave diyen ve peygamberi "baldırı çıplak" diyerek aşağılayan bir atatürk görüyoruz.

ha benim dinimin mensubu olmadığı kesin; e ben de onun dininin kafiriyim tabii ki (bkz: dinsiz) (bkz: kafir) ateist

atatürk'ün hayatını ve kişiliğini baz aldığımızda gayet normal. örneğin enver paşa ve atatürk çok kıyaslanır. enver samimi bir müslümandır aynı zamanda da hayalci bir kişilik yapısı olduğu açıktır. fakat atatürk materyalist ve realist bir kafa yapısına sahiptir.

nitekim bu iki şahsın hayatlarına bakarak bile bunları anlayabilirsiniz. halifenin ve şeyh-şıh takımının halkı sömürüp ingilizler ile işbirliği yaptığını, giderek yozlaşan arap halklarını gördükçe umudunu yitirmiştir. kendisi 1925-1926'dan sonra ciddi islam eleştirisi içeren kitaplar okumuş evrim teorisini kabul etmiştir.

atatürk google'a kur'an mucizeleri yazınca onlarca şey çıkmıyordu takdir edersiniz ki. gözünüzde canlandırmanız için söylüyorum arap ikiyüzlülükleri, yüzlerce yıl geride kalmış, cahil bir halk, ve binlerce kişinin öldüğü savaşlarda bir türlü gelmeyen melekler ermişler, ruhlar.

ayrıca atatürk bir mektubunda inanmadığını dile getirirken yine aynı mektubunda hz.muhammed'den peygamberimiz diye bahsetmiştir. bu ifadeleri büyük ihtimalle osmanlı=müslüman algısı yüzünden kullanmıştır.

ayrıca hz.muhammed'i öcü gibi değil de devrimci gibi görmesinden ötürü ve çoğu arkadaşı müslüman olduğu için tarihçilerin kafası karışmış olabilir. fakat atatürk kesinlikle dinlere inanmıyordu. bu arada kendisi bazen çevresindekilerden çekindiği için, halktan tepki almamak için vs. bugün hala bazı inançsızların yaptığı gibi arada inançlı gibi gözüken söz ve hareketleri olmuş olabilir.

benim de katıldığım iddiadır. hayatının büyük bir bölümünü müslüman olarak geçirmiş ve daha sonraları dinden çıkmıştır. ayrıca dinden çıktığında, hz. muhammed'e karşı bakış açısının değişmediğine dair bir kaynak bilmiyorum.

edit: tabii kesin konuştum da yanılma payım da var. yanılıyorsam allah affetsin.

"hoşgörü dini"ne mensup insanların yurtlarını kurtaran ve hatta yeniden kuran, halkını çağdaş medeniyetler seviyesine getiren; diline, tarihine ve bilime önem gösteren büyük önderi diniyle eleştirmesi kadar büyük bir saçmalık daha olamaz. birincisi dindar ya da dinsiz olması kendisi dışında kimseyi ilgilendirmez ve bunu sorgulamak kimseye de düşmez. ikincisi kişiyi müslüman olduğundan ziyade insan olduğundan sevip yaptıkları, düşündükleri ve katkılarıyla değerlendirmek gerekir.

bana yaptıkları benim için yeterli. allah ile onun arasındaki mesele.

atatürkün islam dinine bakışı atatürk hakkında en çok tartışılan konulardan biri onun din anlayışıdır. bazı çevreler, atatürk'ü her zaman 'din aleyhtarı' gibi göstermeye çalışmışlardır. mustafa kemal'in sözlerini, izlediği yolu ve politikalarını gözden geçirdiğimizde gerçeğin hiç de bu çevrelerin iddia ettiği gibi olmadığını, aksine atatürk'ün dinine bağlı bir insan olduğunu görürüz. atatürk'ün dindarlığını onun en yakınlarında öğrenmek gerekir.
atatürk'ün manevi kızı sabiha gökçen mustafa kemal şöyle anlatıyor:
"ata'nın elini öpmek üzere yanına girdim. işleri ile meşguldü. bir süre ayakta bekledim. birden derin bir iç geçirdi. ve "allah" dedi. o bunu sık sık tekrarladı. atatürk hakkında evvelce çok şeyler duymuştum. bu tesirle olacak bir hayli şaşırdım. onun ağzından allah kelimesini duymak beni bir hayli şaşırtmış ve heyecanlandırmıştı. atanın yüzüne şaşkınca bakmış olacağım ki,
-"sen dindar mısın" diye sordu?
-"evet dindarım" dedim. ve bu cevabımı nasıl karşılayacağını anlamak için ürkek ürkek yüzüne baktım. cevabım hoşuna gitmişti.
"çok iyi, allah, büyük bir kuvvettir. ona inanmak lazımdır" dedi. ve bu konuda uzun uzun izahat verdi. ben de o zaman anladım ki, atatürk hakkında söylenenlerin aslı yoktur. ve ata, bütün söylenenlerin hilafında dindar bir insandı.

atatürk'ü manevi kızı ülkü şüküllüoğlu anlatıyor:
"annemi zübeyde hanım büyütmüştür. onun anneme anlattığı bir anıyı aktarayım. atatürk, 25 ağustos'ta kocatepe'ye çıktığı zaman orada şöyle dua ediyor: "allah'ım senin bana verdiğin fikir ve zeka ile ben bütün planlarımı gerçekleştirdim. bundan sonrası artık senin mukadderatın " o, allah'ına inanan bir insandı. paşa, ramazan'da dolmabahçe'de veya çankaya'da olduğunda anneme "vasfiye oruç tutuyor musun?" diye sorarmış, annem "tutuyorum" dediğinde çok memnun kalırmış. bana hastalandığımda dua ettirirdi, kendi de ederdi. çok iyi hatırlıyorum, tifo geçiriyordum çok üzülmüş beni kurtarması için allah'a dua etmiş. annesi zübeyde hanım da çok dindarmış. anneme daha 7 yaşındayken kuran dersi aldırmaya başlamış. kız kardeşi makbule hanımın da devamlı namaz kıldığını biliyorum."

burada cetvel günümüzde yobazları belli ki

doğrudur yanlıştır fark etmez. zira atatürk hakkında önemsememiz gereken şey yaptıklarıdır. dini değil.

atatürk'ü sevmem için en güzel neden. o zekadaki biri inansa şaşırırdım zaten.

atatürk'ün bir dine inanmadığını bizzat kendisinin konuşmalarından anlamak varken, rivayetlere, "mış,miş,muş" lara inanmamak gerekir. atatürk'ün ayasofya'yı müze yapması dahi bir örnek, kanıttır mesela.
daha sonrasında atatürk'ün bizzat kendi ağzından anayasanın gökten indiği kitaplarla karıştırılmaması gerektiğini söylediğini neredeyse hepimiz biliriz.
atatürk, dönemin önemli din adamlarından biri olan elmalılı hamdi yazır'a kuran'ın meailini de yazdırmıştır. bunun sebebinin ise insanların kuran'ı türkçe okumalarını ve okuduklarını anlamalarını, kuran'ı anlayıp ona inanıp inanmayacaklarını kendilerinin seçmeleri için bir fısat sunmuştur.
fakat tüm bunlar atatürk'ü kötü biri yapmaz veyahut sevilmeyecek biri de yapmaz. eğer dindar biri olmadığı için onu sevmeyecek biri varsa varsın sevmesin de zaten. sırf atatürk'e herkes sempati duysun diye dindar demek gereksizdir. atatürk'ü sevmemiz için veya ona sempati beslememiz için zaten birçok neden var.

atatürk’e saldırmak ve atatürk’ün türk milleti uğruna yaptığı her şeyi gölgelemek için ortaya atılan iddia. yobazlar kul ile tanrı arasında olan bir şeye karışacak kadar gafiller. atatürk dinsiz olsun olmasın bir şey fark etmez. din ile inanç aynı şey değildir. atatürk inançsız değildi. en önce kendisine, sonra milletine, en çok da türkiye cumhuriyeti'nin ilelebet yaşayacağına inanmıştır. atatürk bir inanç ve dava insanıdır. kimsenin hayal ve cesaret edemediklerini yapmıştır. inanmak başarmanın yarısıdır. silah arkadaşlarıyla zor şartlar altında yedi düvele karşı kurtuluş savaşı’nı kazanmış, cumhuriyeti kurmuş, türk milletine özgür bir vatan bırakmış, türkiye’nin muassır medeniyetler seviyesine gelmesi için çalışmış ve bu uğurda ömrünü tüketmiştir. kendisine şükran duymak için sebep çok. yobazlar yatıp kalkıp allah'a dua etsinler, yüz yılda bir gelen dahi atatürk türklere nasip olmuş ve bu sayede ona sallama densizliği ve özgürlüğüne sahipler.

dinsizdir. iyiki de dinsizdir.

siyaset konusu değildir, sadece kendisini ilgilendirir.

eğer müslüman olarak vefat ettiğini düşünüyorsan, allah rahmet eylesin, yok düşünmüyorsan, toprağı bol olsun deyip geçersin.

ülkenin kurtuluşunda emeği büyüktür. allah rahmet eylesin...

kendi meclis konuşması var, gökten indiği sanılan kitaplar diye bahsediyor, yani zaten inanmıyor.
ayrıca konuyla ilgili kazım karabekir anlatıyor kitabını okuyabilirsiniz.

atatürk dinlere inanmayan birisidir.

size ne bize ne? başkalarının dinini yaşamasına karışmış mı? hayır. herkesin kendi dinini yaşamasını kanunlarla sağlamış mı? sağlamış. dini siyasete alet etmiş mi? hayır. bunun önüne geçmeye de çalışmış. ee kendi inancından bize ne o zaman?

atatürk dinsiz değildir fakat velev ki dinsiz; tayyip erdoğan dinci de ne oluyor?

yönetim ve din birbirinden çok ayrı iki şeydir.

bari hayatta olmayanların diniyle uğraşmayın dediğim başlıktır. atatürk'ü severseniz, sevmezsiniz o kişisel görüşünüzdür ancak atatürk adına kimse dindar veya dinsiz tanımlaması yapacak konumda değildir. bu konunun ve atatürk'ün özel hayatının yıllardır siyasi eleştirilere konu olması bu toplumun ayıbıdır.
atatürk'a dair tartışma açılacaksa bu ancak onun askeri geçmişi üzerinden bu alanda yaptıkları ve ülkenin yöneticisi olarak ülke yönetimine dair yaptıklarıyla sınırlandırılmalıdır. bu kapsamda bu başlık altında tartışılabilecek olan atatürk'ün din politikasıdır, bu anlamda yaptığı doğrular ve yanlışlardır yoksa kişisel anlamda dine yaklaşımı değil.

bunun ülke siyasetine etkisi nedir, ne olmalı yani? velev ki atatürk inanıyordu, dindar değildi ama en azından cumaya gider, orucunu tutardı, ne olmalı? peki atatürk dinsiz, ne olmalı? siyasi tercihleriniz kişilerin inancıyla şekilleniyorsa yanlış olan sizin düşüncelerinizdir.

valla atam isterse duracell pile tapsın umurumda değil. bana bıraktığı ülke hiçbir milletin boyunduruğu altına girmemiş bir ülke. erdoğan dindar da ne oluyor peki?

neden bugün bile hala tartışıldığını anlamadığım bir konu. insanların manevi içsel duygularını değil, edimlerini ve yansıttıklarını değerlendirme sınırlarına alabiliriz. mustafa kemal'i yargılamak için nasıl bir insan olduğuna, neler yaptığına, kendisi gibi düşünmeyen insanlara nasıl davrandığına bakmalıyız. dini inancı ne fark eder ki. o inanıyor diye mi inanıyorsunuz siz tanrıya? o inanmıyor diye mi inanmıyorsunuz yoksa? bu kadar bireysel bir konuda diğer insanların tercihleri neden önemli olsun ki? inançlılara da inançsızlara da adil davranmış birisi isterse muz tanrısına inansın isterse nihilist olsun, onu eleştirmek bize düşmez diye düşünüyorum.