bazı kadınların yemek yapmayı hizmetçilik olarak görmesi

eve geldiğinde bir sebepten ötürü kadın yemeği yapamamış ise veya yemek yapıldığı halde yemeği beğenmeyen bir erkek var ise evet kimse sizin hizmetçiniz değil. bu tipler yeryüzünde çalışan tek canlıyı kendileri zannettikleri için eve gelince ahh öldüm, bittim tavrında olup istiyorlar ki el çırptıkça her istedikleri önüne gelsin. kadın yemek pişirmeyi hizmetçilik olarak görmez. kadın hizmetçi gibi hissettirilmemek ister.

bıktığımız kavramlar bıktığımız söylemler bıktığımız başlıklar.

twitter kızı olması muhtemeldir. bu çok eşitlikçi cici kızlarımızın, restoranda hesap öderken ellerinin ceplerine gittiği görülmemiştir.

''mesela bir kız çocuğu evcilik oynarken çay koymaktan hoşlanır, çünkü feminizmden haberi yoktur. '' sen kız çocuğunun eline o oyuncağı verirsen çocuk tabii ki ona göre oynar. komik olmayın lütfen. ayrıca kadınlar yemek yapmayı hizmetçilik olarak görmüyor . bu işi sadece onun yapması uzun bir süre sonra canını sıkıyor. özellikle çalışıyorsa. istediği sadece evdekilerle ortak sorumluluk almak. ha eğer çalışmıyorsa ve çoğunlukla evde vakit geçiriyorsa daha fazla sorumluluk alması normal ama bu bütün işi onun yapacağı anlamına gelmez.

bir işin ucundan tutmayan birine yemek yapmayı hizmetçilik olarak görürüm. evde beraber yaşıyorsak, evin her işi de bana kesimli değilse yapsın bir şeyler.

evde iş yapmak benden bir şey götürmez ama yardımcı olmamak ondan çok şey götürür.

yapılan işin değerini yapandan çok karşı taraf belirler. yani karşı taraf bunu zaten benim görevim ,yapmazsam, onu doyurmazsam varoluşuma aykırı davrandığımı,eksik kaldığımı düşünürse yapmak istemem. çünkü yemek yapmak kadınların varoluş sebebi değildir. dilimizde erkeğe hizmet ve doyurmak kavramları varken hizmetçilik olarak görmeye şaşmamak gerekir. zamanla şartlar doğrultusunda üstüne yapışmıştır. üstte belirttiğim sebepten yapışmıştır diyorum.

bazı mı ? anaç ruhu olmayan bir çok kadının "burası esnaf lokantası değil" tepkisi verdiği gerçektir. bu yüzden her kadından her şeyi beklememek lazım aç kalırız.

bazı erkeklerin yemek yapmayı kadının görevi olarak doğallamasının sonucudur

böyle hissetmelerinin sebebi erkekler olmasın

karın doyurmanın çıkarımı hizmetçi olmak ise ben (bkz: the butler) ım.burada sadece yemek yapmayı hizmetçilik olarak görmekten bahsederken yok erkekler yğzünden yok kadınlar zaten öyle gibi olaya cinsiyetçi bir yaklaşım sergilenmiş. sanki sadece başkasına yemek yapılıyormuş gibi e beraber doyacağız bebeyim??? ben makarnayı hazırlarken sen de yanına iki kanat kavur ketçapı da aldım sen de kolayı getir canım.

bir evde herhangi bir iş tek kişinin göreviymiş gibi davranılırsa o kişi de o işi hizmetçilik olarak algılar.

yemek pişirmek, ömrünün tamamını erkek bireye hizmet etmeye adamış kadınlarla dolu bir çevrede büyüyen her genç kadından beklenen davranıştır. dolayısıyla bu düşünce tarzı ise dünya üzerinde erkeklerin de yemek yapabildiğini unutan toplumumuzun yalnızca kadına atfettiği beni besle hareketine başkaldırıdır. haklıdır. ben kimsenin hizmetçisi değilimdir. senin için yemek pişiriyorsam bu sana verdiğim değerdendir. son olarak ne demiş jlo queen, i ain't gon' be cooking all day, i ain't your mama. biz ne diyoruz efendim, go feed yourself boy.

sevmemesiyle alakalidir. sizi değil yemek yapmayı. ben de temizlik yaparsam hizmetçi gibi hissederim mesela.

annem evrak dağıtma, temizlik işi, babam masa başı işi yapıyordu. annemin işi daha ağır olmasına rağmen küçük kardeşimin ödevlerine yardım etmek* dahil evin tüm işi ona kalırdı. üniversite sınavına hazırlandığım dönem annem babama, ''çok yoruldum bugün çayı sen koysana'' dedi, babam ''eşek kadar kızın var ben mi yapayım'' deyince sinirlendim. o gün tartıştık çok tembel, sorumsuz olduğunu söyledim, dersten kafamı kaldıracak vaktim olmadığı halde tv izlediği yerden söyleyebilmişti bunu pişkin pişkin. anneme bunun ne kadar çekilmez olduğunu anlattım ama o ''dayağı yok ya'' dedi, dövmüyor diye köle gibi kullanma hakkını veriyor işte bu berbat kafa yapısı.

bunlara maruz kalan, üstüne sövülen dövülen bir sürü kadın varken bu tip söylemler aymazlıktır. ben zaten yemeği en temel ihtiyacım için yapıyorum, partnerim de yapabilir. yemek yapmak hayatın olağan akışı dışında bana zorunluluk olarak dayatılıyorsa hizmetçilik değil de ne olarak görmeliyim? üstelik ev işlerine ''yardım'' diyorsunuz hala. bu, işi yapan kişinin %70, yardım edenin %30 çalışması gibi bir şey oluyor. ortak yapılır bu işler, yardımı yok. 2021 yılındayız bunu ben öğretmeyeceğim.

yemek yapmaya bayılırım. benim için stres atmanın tek yönüdür. ama evde tek ben yaparsam bu hizmetçilikten başka bir şey olmaz. bu tür durumların dengede olması gerekiyor.

sanırım yetişme tarzıyla alakalı bir durum. ben evlenene kadar ne annem ne babam benden bir bardak su istemiş değildi. aman kızım sen dersine bak, sen işine bak diye prenses gibi yaşadım. evlendikten sonra eşimin de ailesinin erkeklere hizmet etme durumundan dolayı prens gibi yetiştiğini fark ettim. bir süre evi bok götürdü, yemeği dışarıda yedik. daha sonra "sen ağa ben ağa bu ineği kim sağa" hesabı mecbur işe koyulduk. benim fıtratımda erkek baş köşede otursun kadın ona hizmet etsin olmadığı için ben yemek yaptıysam o bulaşıkları topladı. birimiz evi süpürdüysek diğeri sildi. olması gereken de budur. sürekli görevimmiş gibi benden yemek, ev işi bekleseydi ben de kendimi evin yatılı hizmetçisi gibi hissederdim. kimse kimsenin hayatına yük olmamalı. hayat paylaşarak yaşanır.

yemeği severek yapsa bile bu durum hizmetçilik olabilir karşıdakinin saygılı bir şekilde davranmadığı sürece. ayrıca yemek yaparken yardıma ihtiyaç var mı diye kontrol etmek, sofra hazırlarken yardım etmek daha güzeldir. haftanın belirli günlerine bölüştürülüp görev dağılımı yapılabilir ama bu erkeklik meselesi haline bile gelebiliyor zihniyete göre. bir erkek ortamda karısına yardım ettiğini söylese "kılıbık" oluyor. böylece kadına bu sorumluluk yükleniyor. bu durum türkiye'de daha çok. erkekler temizliğe yardım etse bir yerlerinden bir şey mi eksilir? hiç sanmam. bu devirde artık kadınlar da çalışıyor ama ona rağmen işten geldiği zaman yemek hazırlıyor yorgun argın. erkek de yardım etse daha iyi olacak halbuki. bu durum biraz da yetiştirme ile alakalı. bulaşık makinesine tabak dizemeyen erkekler var ne yazık ki. aynı zamanda kadın gelin gittiği evde yemekleri yapmak zorundaymış gibi hissettiriliyor. kayınvalidesi ne derse onu yapmak zorundaymış gibi. salça, pekmez, ceviz toplama vs. vs bir sürü iş. malesef ki bu durum böyle. kadına çok fazla yük bindiriliyor. gidin annenize sorun bu durumu yaşamış mı yaşamamış mı? ayrıca tarladan, bahçeden gelip ardından yemek hazırlamaya çalışan kadınları görmüşsünüzdür herkesin çevresinde vardır böyleleri. biraz anlayış olsa bağlar daha güçlenecek aslında ama işte..

asla değildir ama unutmamak gerek ki yemek de kadının işi değildir,ama sevdiğin insana helede ailene yemek pişirmesi helede ellerine sağlık dendiğinde erişilen mutluluk gibisi yoktur

"kadınların yemek yapmayı hizmetçilik olarak görmesi" nin nedeni yorumları okuyunca bile anlaşılıyor aslında. yemek yapmak her bireyin bilmesi gereken bir yaşam becerisidir. mesela hayat partnerleri ev işleri yapıyorsa erkekler onlara yardım(!) etmemeli çünkü bu iki tarafında yapmak zorunda oldukları bir sorumluluktur. aynı yaşam alanını kullanıyorsunuz ve bu yaşam alanının temizliği ya da düzeni iki tarafında sorumluluğunda olduğundan "yardım etmek" gibi bir durum söz konusu değildir. tabi türkiye'de hâlâ daha bu anlayış yer etmedi.
dilerim bu tür saçmalıklar yok olur.

‘ama kadınların içgüdüsü’ ‘kızlar evcilik oynuyor ama:/‘ gibi aptal saptal argümanlarla kadınların feminizm yüzünden ‘görevleri olan’ yemek yapmaktan kaçındıklarını iddia eden, çağın çok gerisinde kaldığı için 21. yüzyılda cinsiyet rollerinin ortadan kalkması konusunda biraz okuyup bilgilenip beynini çalıştırıp bize yetişmesini ve burada ağlamak yerine her yetişkin insanın olması gerektiği gibi kendine yemek yapmayı öğrenmesini temenni ettiğim yazar tarafından açılan başlık ve saçma sapan entrysi.