bir insana ikinci şansı vermek

bazıları hak eder

şahsen vermekten kaçınırım. kendisini ikinci şans verilecek duruma düşürmeseymiş.

buradaki ince çizgi "hata" ve "yanlış" arasındaki farkı bilmekten geçiyor. hata yapan birine elbette ikinci şans verilebilir. ama yanlış yapan birine asla!

3. şansı doğurur.

ben bunu hayatımda birkez yaptım. sevdicekle 1 yıl ayrı kaldıktan sonra birbirimize bir şans daha verdik. ilk zamanlar zor oldu. eski defterler açılıp duruldu. şiddetli kavgalar edildi.
daha sonra ikimiz de geçmişi geçmişte bırakalım dedik. şimdi 4. yılımızdayız. ama şiddetli geçen o kavgalarda bile pişman olmadım.

bu büyük bir şanstı. belki de siprüteüel şeyler var. bilrmiyorum altan.

yaşanan olaya, yapılan hataya bağlı olarak tolerans gösterilebilir. fakat, affedilebilir ufak hata olsa da, sonrası mutlak güven yerini şüphe alır.

hata yapmak günah işlemek önemli değil. önemli olan, affı olmayan günahlar dönüşü olmayan hatalar yapmamaktır.

affetmek sadece tanrısal bir hassa değildir. affetmek oldukça iyi gelen dir şeydir. kimseyi değil sadece ve sadece yüreğinizi dinleyin.

yani bana göre yanlıştır. çünkü bu sefer karşı tarafta birikmiş kibir dışa vuracaktır ve gitgide ilişki vahim bir hale gelecektir. ama affedilmeli midir? evet affetmek büyüklüktür. affetmek de bazı insanlara karşı en ağır cezadır, yeterlidir.

ikinci kazığı yemek istiyorsanız verebilirsiniz tabii ikinci şansı.

ezikliktir. evet.

hasar tespiti yapıp ona göre karar verilmesi gerekir. gerçekten telafi edilir bir durum sonrası mı yoksa geri dönüşü olmaması gereken bir durum sonrası mı o şans veriliyor ?

ikinci şansı verdiğim 2 kişi dışında kimseden memnun kalmadım. o yüzden bende kredisi kalmamış bir eylemdir.

ilk şansını nasıl kaybettiğini anladıysa olabilecek hede

yaptığı hataya bağlı, bazı hatalar affedilebilir ama bazı hatalar affı hak etmez.

bir insana birinci şansı vermek bile tehlikelidir

bu olay, sultan mahmut tarafından gerçekleştirilmiştir. sonunda sultan çıldırıp adama hazine odasında vurmuştur. "vermeyince mabut, neylesin sultan mahmut" deyimi de buradan çıkmıştır.

olayı hatırladığım kadarıyla, kullarından beceriksiz bir adamı zengin ve mutlu etmek istemiş sultan.
bir kova altın vermiş adama. bunun hemen ayağı kaymış, altınları yola saçmış.
kadın göndermişler haremden, hepsinde de erken boşalmış bu adam. kadınlara dokunamamış bile.
en son hazine odasında kürek vermişler eline. "bu küreğe ne kadar altın koyarsan senindir" demiş sultan.
küreği kendisine sokmuş adam gülerek. gaymiş.
arkasına soktuğu kürekle altın almak istemiş. bir çeşit sahne şovuna girmiş orada.
kürek düşmüş poposundan. sultan buna yükselip, sinirlenip vurmuş.
"bu embesili öldürün" diye emir vermiş cellatlara. ölürken bile sakarlık yapmış bu adam. boynundaki ip kaymış. döve döve öldürmüşler bunu. aşırı beceriksiz, nefret dolu biriymiş. habire elalemin olaylarını izler ve sinirle tespit yaparmış. dayak delisi etmişler bu adamı yeniçeriler.

sultan mahmut 1-2 gün düşününce sakinleşmiş, bu özdeyişi demiş hemen.
başlarda, "bu heriften bahseden olursa onu da siterim" şeklinde sert konuşuyormuş.
------
bana bunu dedem anlatmıştı küçükken. dersimi aldım. ben asla ikinci şans vermem kimseye. bazen verir gibi dursam bile, soğumuşumdur aslında. next diyorumdur o an. sakar insana şans ver, yine mahveder. kürekle bile dolduramamış gerizekalı.

hata. hiçbir şeye ikinci şans verilmemeli, her seferinde pişman eder.

ikinci şansı vermeden önce sigorta yaptırın. kalp kırığı teminatı dahil olsun. hasarsızlık indiriminide ekletin. bir de aptal mısın? testi yaptırmak lazım neme lazım pozitif çıkarsa oradan hızlıca topuklayın…

affetmek, bir şans daha vermek bir nevi kabullenmektir.
bu sebeple sindiremeyeceğiniz hiç birşeyi affetmeyin.