bir yazarın tüm kitaplarını okumak

nietzsche, chuck palahniuk ve küçük iskender. postmodern bir yapılanma ile avangart stilin en baba ikonlarındandır hepsi. tüketim toplumunun yamyama dönüşüp, aslında içten içe sülük gibi kendi kanını emdiği gerçeğini gün yüzüne çıkaran bir adam! bir yerde asırlar sonra anlaşılacak, sözde değer yargılarını bertaraf edip, varoluşun anlamsızlığını üzerine basa basa en sert bir meydan okumayla nihayete kavuşturan bir adam! bir yanda da tüm basmakalıp tabuları yerle yeksan edip yerine daha marjinal ve sağlam duran sözcük ve anlatım öbeklerini inşa eden bir adam! içten içe içimizde sakladığımız o gizli yanımız, dışa karşı hep kendi kutbunu yansıtmakta. ve zamanla onunla özdeşleşip özüne dönme yolunda bir şizofrenik gibi görünen tutumla aslında en gerçek olana yönelim, benliğin tam da vücut bulmuş hali. sonu gelmez ezgilerle ahenk içinde dans etmeli. dediği gibi o insanın: "deli zanneder müziğin sesini duymayanlar, dans edenleri"

sabahattin ali'nin bütün romanlarını okudum (3)

stephen king'in kitapları için yapmaya çalıştığım şey.

ama ben bir tane okuyana kadar adam iki tane yazıyor,mecbur ölmesini bekleyeceğim.

sabahattin ali
dostoyevski
nazım hikmet
ihsan oktay anar
zaten bir insan hayatının bir kısmında mesela kendini geliştirme ayı, yılı vs. de bir yazarın tüm kitaplarını okumalı hatta o yazarın üzerine yazılmış incelemeleri de okumalı. başka mesela belirlediği bir yönetmenin tüm filmlerini izlemeli. belirlediği bir şairin tüm şiirlerini öyle sadece laf olsun diye de değil, hakikaten istediği ve şaire, onun şiirine kendini yakın hissettiği içi okumalı özümsemeli. bunların yanında belirlediği sözgelimi siyaset bilimi, tarih, ekonomi vs. gibi alanlarda yine kalburüstü yazarların makalelerini kitaplarını okumalı incelemeli. valhasıl belirli, ilgisini çeken alanlarda kendini geliştirmeli. pekiii bu ne işe yarayacak hiçbir fikrim yok. ancak bunların size daha güzel bir hayat yaşamanız noktasında katkı sunacağını sanıyorsanız yanılıyorsunuz. üniversitedeyken bir hocamız şuan kelimesi kelimesine hatırlayamasamda aşağı yukarı şöyle bir şey söylemişti. hepinizin gözleri fıldır fıldır. belli çok okuyor, araştırıyor, bilgilenmeye çalışıyorsunuz. ama unutmayın bu öğrendikleriniz size mutluluk getirmeyecek ya da huzur. çıkın şöyle kampüste bir dolaşın nerede elinde sigara sıkıntılı bir tavırla yürüyen birine rastlarsanız, büyük ihtimalle o kişi çok okumuş, belirli bir uyanış yaşamış, bir kişidir. veya böyle olması oldukça olasıdır. sanırım buna yakın bir şeyler söylemişti. evet çok şey bilmek, okumak bir ölçüde uyanmış olmak gerçekten insana bol düşünceli sıkıntılı bir yaşantı tattırıyor. maalesef.

şeyma subaşı ve tuğba özay okurlarının muvaffak olduğu eylem.

orhan pamuk
oğuz atay
yaşar kemal

sait faik'in hikâye kitapları için yaptığım eylemdir. bu hikayelerden son kuşlar'ı, mahalle kahvesi'ni, ipekli mendil'i, semaver'i ve birtakım insanlar'ı* önerebilirim; çok güzel hikâyelerdir.

böyle bir takıntım yok, illa bir yazarın tüm kitaplarını okuyayım gibi, demek isterdim ama bazı yazarların gerçekten tüm kitaplarını okumak istiyorum. özellikle dilini çok beğendiğim bir yazarsa, hem gelişimini görmek, hem de daha çok deneyimlemek için böyle bir isteğim oluyor, evet.

stephen king ve ferhan şensoy.
ferhan şensoy' un kitaplarını bulmak sıkıntı tabii ama nadirkitap.com sağolsun.

o yazarın kara kutusuna az çok hakim olmak demektir.

bukowski'nin bütün romanlarını okuyarak gerçekleştirdiğim eylem.
özellikle bir karakter üzerinden ilerliyordu o karakter ya kankanız olur ya da siz o karaktere dönüşürsünüz.

büyük resmi görmektir.

hiçbir zaman yapamadım hiçbir zaman yapamayacağım bir eylemdir .
ama şu anlık jack london'nın bütün kitaplarını okumaya çalışıyorum.umarım bu yazarda ve başka yazarlarda başarabilirim.

kitaplar bu kadar pahalı olmasa gerçekleştirelen dünyanın en güzel eylemidir. 5 sezonluk dizi gibi gelir o kitaplar ve hiç bitmesin istersin. hayalinde canlandırdığın olayların gerçek hayattan ne kadar kaliteli olduğunu anladığın, o küçücük detayı yakaladığın an hayata bakış açın da değişir. bi de yazara kitapları imzalatmışsan dadından yenmez. *

genellikle bir ya da iki kitabı sonrası bir yazarın, karar verilip tüm kitaplarını okuma kararı ya da eylemiyle sonuçlanacak hareket.

benim için gogol, charles dickens ve herman hesse, ray bradburry ve son olarak ahmet ümit'le sonlandı. daha da devam eder.
bazı yazarların zihnimizde bıraktığı tat başka. daha tanıdık.

beğendiğim tüm yazarların en eski eserlerinden en yenisine doğru hepsini okurum. bu biraz da yazarın nasıl değiştiğini görmek açısından iyi oluyor. yazarı daha iyi anlamak için fırsat veriyor.

bunun için bir çaba da bulunmadım bulunur muyum. bilinmez.

eğer bir yazarı sevdiysem her zaman hızımı alamayıp yaptığım eylemdir. asla kendimi tutamıyorum, birini okuduktan sonra öbürünü merak ediyorum. zehri alınca bir kere geri dönüşü olmuyor.
tüm kitaplar bitince ise koca bir boşluk...
çok zor.
tengri sizi bu batağa düşmekten korusun.

sevmişimdir. her yazarın en az iki kitabını okur, dilini, anlatımını, kurguladığı dünyasının rengini sevdiysem sırayla elime hangi kitabı geçerse okurum. o kadar mutlu oluyorum ki bir yazarın tüm kitaplarını bitirince.

kaliteli okuyucunun işidir. hepsinin peşpeşe ve yazılış sırasına göre okunması en makbul olanıdır.