dehb

benim bundan olabilir ama psikatriye gitmediğim için bilmiyorum, birde durduk yere ilaç almak istemiyorum. ki ben kolay kolay kendime teşhis koymam öyle biri değilim fakat bunun belirtileri baya tutuyor.

işin tıbbi kriter kısmından değil de sadece şahit olduğum bir şeyden bahsedesim gelen hastalık.

üniversitede bir arkadaş vardı. aşırı konuşkan, hızlı düşünen dolayısıyla her lafa bir cevabı olan biriydi ve bir o kadar da neşeliydi. bir dönem sonra neşesi gitti, az konuşmaya başladı, ciddileşti, daha oturaklı bir hal aldı. sonradan öğrendik ki bu tanıya sahip olup yeni tanı almış, ritalin tedavisi sonrası aslında normal olan haline dönmüş.

ben bir tanının insan hayatını böyle değiştiriyor olmasına ilk o zaman çok şaşırmıştım. peynir ekmek gibi ritalin verildiğini görünce de ayrı üzülüyorum bu yüzden.

ahanda ben, zihnimde dolanan gereksiz bilgileri bi bilseniz, birde gerekli olanları nereye koyduğumu ben bilsem. zihnim ve ben ve dağınık hallerimiz.

şöyle bir örnekle anlatayım;
balkonda çamaşır asıyordum, oğlum seslendi o'nun yanına gittim, bana söylediklerini dinledim, sonra ortalığı toparladım, ıvır zıvır 55 tane işle uğraştım, sözlüğe baktım, tam bulaşık yıkamaya giriştim, o sırada bir serinlik geldiğini hissettim. arkamı dönüp bir bakarım ki balkonda, çamaşırların yarısı sepette çamaşırlıkta bana bakıyor.
böyle bir şey işte bu arkadaş.