didem madak

bazen ölmek istiyorum, beni yeniden doğurabilmen için.

sözlerin içini oyuyor ve öfkeyle dolduruyorum
şişiyor ve patlıyorlar
nedense hep acılı oluyor yaptığım dolmalar
gerçek hayatta böyle olmuyor tabi, şiir icabı
kimbilir yoksa hayat hangi kapağın altındadır.
sen yanımda olmadığından
yaz güneşi kadar çok köpürüyor doldurduğum biralar.
bilgisayarımın ekranını al pacino baba koruyor
hayat öpmüş olmalı onu boynundan gömleğinde kan var.
bir gangsterden başkasına okutmam artık yazdıklarımı
sen yanımda olmadığından.
intihar süsü vermek istiyorum kendime
yılbaşında falan hediye olarak
bir mektup falan yazsam sana...
kalbine mektup yazamıyor insan
uzun ince bir otoyoldayım
kırmızı kamyonlar geçiyor mazot taşıyan
alevden dillerini çıkarıyor kurtlar ne ayıp
vızzzzzzzt diye geçiyorlar
anlamadığım bir dil bu ama konuşuyorlar
ben de konuşmak istiyorum bu dili
geçerken herkesin yüzünde tehlikeli bir rüzgar bırakmak.
bir kedi ezilse kimbilir değişir mi şiirin lehçesi de
içim ezildi geçen gün,
geçen ay, hatta geçen yıl da biliyorsun
sen yanımda olmadığından.
ben refüjün üzerinde duruyorum biliyorsun
yangın kovaları gibi faydasız, kırmızı ve budala
yapabilirim bunu biliyorsun
hepimiz için tehlikeyi güzelleştirebilirim.
üzerimde yangın yazıyor kocaman
oysa içim serin, yüreğim hantal
yüreğim orda, kıpırdamıyor
valizlerimin götürdüğü yere gidiyorum bu yüzden yıllar var.

bir gün beni bir sıkıntı bombası olarak patlatacaklar
korkarım bir şarapnel parçası olarak beni
saplandığım bu etten hiç çıkarmayacaklar
banliyö trenlerine binip küfre varıyorum
söz sanatlarım sökülmüş sarkıyor eteğimin ucundan
eğreti eğretiliyorum bu yüzden biraz.
eciş-bücüş bir adam dikiş seti, satıyor, alıyorum
sen yanımda olmadığından
teyelliyorum ruhumu hicranıma.

annem gidip sorsun bari okuldaki durumumu tanrıya
kızınız öfkesi koşunca yakalayamıyor hanfendi
kalbi delik, dikizliyor durmadan hayatı ordan.
kızınız lekelere peygamber oldu hanfendi
çarmıhı gevşemiş, çivi arıyor
kızınız kendini limon küfü sanıyor karıncalara karşı
küfrediyor "iyi ya" diyor sonra edip amcası gibi
kaçsınlar puştlar.
kızınız mânâyı fazla zorluyor
terkibinde takriben 1503 litre tuz ruhu var.
hangi mânâ dayanır aside hanfendi, eriyor.
olmuyor hanfendi olmuyor
sizin bu kızınız var ya kendini yangın kovası sanıyor
siz orda uyuyun hâlâ.

dünyamızın üstünden bütün ruhlar uyurken
annem uyandırılıyor uykusundan
üzgün dönüyor hep cennete veli toplantısından.
şiir icabı bunlar hep, gerçek hayatta olmuyor.
iyiyim falan diyorum sana ama
bunlar hep sen yanımda olmadığından.