fotoğrafın hikayesi

harry harding adlı liseye kayıt olan ilk siyahi öğrencilerden biri olan dorothy counts ve onu taciz eden okul arkadaş(!)ları. yıl 1957.

taciz dediysem, olay sadece laf atıp dalga geçmekten ibaret değil. ne yazık ki öğrenciler dorothy kayıt olur olmaz hemen işe koyulmuş ve okulda yürümeyi bile işkence haline getirmişler onun için. üzerine bir şeyler fırlatmak ve tükürmekten, ailesini tehdit etmeye kadar gitmiş işler. hatta onunla arkadaş olan başka kızlar da tacizlerden nasiplenince, arkadaşlıklarını bitirmek zorunda kalmışlar. maalesef aile kızlarını daha 4. günde okuldan almak zorunda kalmış. dorothy daha sonra farklı bir eyaletteki bir okuldan mezun olmuş.

katolik bir kadınla protestan kocasının mezarları.

1842 yılında evlenmiş ve 38 yıl boyunca evli kalmışlar. 38 yıl sonra önce adam ölmüş ve protestan mezarlığına gömülmüş. 8 yıl sonra ölen eşini de diğer tarafa gömmüşler. zira aynı yere gömülme izni verilmemiş, mezhepleri farklı olduğundan. kadın, kocasına yakın gömülmek istediğinden, olabilecek en yakın mesafeyi bu şekilde ayarlamışlar. böylece karı koca öldükten sonra da el ele kalmayı sembolik de olsa başarmış.


görselin kaynağı

görselin kaynağını hatırlayamıyorum şuan.
fotoğrafta, bob marley'in son zamanlarını görüyoruz. biliyoruz ki marley sıradışı bir adamdı. marley'in ayak tırnaklarından birisinde bir tür cilt kanseri olan melanom gelişir ve doktorlar eğer kesilmez ise öleceğini söyler. rastafari inancı gereği toprağa tek parça halinde girilmesi gerekir ve marley doktorun bu fikrini red eder. hastalığı ilerler, yıllardır kafasında taşıdığı rastalar marley'e artık ağır gelmektedir.
mayıs 1981'de, dr. joseph ıssels, daha fazla bir şey yapılamayacağını açıkladığında, zaten hastalıktan hırpalanmış olan bob marley, son günlerini ailesi ve arkadaşlarıyla geçirmek için jamaika'daki evine dönmeye karar verdi. miami'de bir hastaneye yatırılmak zorunda kaldığı için geziyi tamamlayamadı. almanya'dan ayrıldıktan 40 saatten kısa bir süre sonra, 11 mayıs 1981'de öğleden hemen önce öldü.
yanında duran siyahi hanımefendi ise marley'in zevcesi rita marley.
rita hanım, marley in hemen arkasından vefat etti lakin sebebini bilemiyorum.

bir hikayesi var ancak ne bilmiyoruz ve bu çok daha etkileyici, fotoğrafı çeken kişiden tutun da trenin içinde olan insanlara kadar bazı fotoğraflar insanın duygularına dokunur ancak tam olarak ne hissettirir bilemezsiniz bu fotoğraf da onlardan biri.

teişeba
fırtına, rüzgar, gök gürültüsü, yağmur ve savaş tanrısıdır. genellikle aslan ya da en azından bir boğa üzerinde ayakta tasvir edilmektedir. urartu inanışının bilinen tanrılarından biridir.

bir alman askeri eve döndüğünde ailesini artık orada bulamaz. frankfurt, 1946.

(bkz: bulgaristan göçmenleri)

osmanlı döneminde bulgaristanı türkleştirme amacı ile anadolu'dan götürülmüşlerdi. osmanlı'nın bölgeden çekilmesi ile yakın bir tarihe kadar sürekli ırkçı güdüler ile insanlık dışı muameleye maruz kalmışlardı.

"1950'li yıllarda jack birns tarafından edirne'de çekilen fotoğraf"

görseldeki kadınların kürk giymesi zenginlikten değil fakirliktendi. çünkü geldikleri yerdeki yönetim tarafından sadece elbiseleri ile çıkmalarına izin verilmekteydi. gidecekleri yerde çaresiz kalmamak için tek yolları varlıklarını, satılabilecek kıyafete çevirmekti.
kaynak ve fotoğraf kaynağı

soykırım kurbanlarından idam edilmeden önce çıkarılan alyanslar.

hollandalı direnişçilerin radyoda adolf hitler'in ölüm haberini duyduğu an.
30 nisan 1945

benzer sevinci bana da yaşat yarabbim, konuyu biliyorsun.

rus kaşif nikolai machulyak'ın 1976 yılında aç bir kutup ayısı ve yavrularını beslediği anın fotoğrafı. yavrunun machulyak'ın bacağına sarılması da duygu yüklüdür. kaynak

ikinci dünya savaşı'nda, 1944'ten ocak 1945'e kadar hitler'in emriyle varşova neredeyse tamamen yok edildi. şehir, savaşın bitişinden 1952'ye kadar daha önceki çekilmiş resimleri kaynak alınarak baştan inşa edildi.
bu fotoğraf da varşova'da, sokak fotoğrafçısı michael nash tarafından kasım 1946'da çekilmiş.

fotoğrafçı, portre fotoğrafını çekerken ikinci dünya savaşı'nda yıkılmış varşova'nın kalıntıları görünmesin diye uygun bir fon kullanıyor. yaşanmak istenen dünya ve gerçeğin tezatını gösteren sarsıcı bir fotoğraf.

ikinci dünya savaşı dönemi, askeri tatbikat sırasında bombardıman uçaklarını izleyen gaz maskeli asker. (1939, istanbul)

albert einstein'ın çalışma masası


ölümünden sonraki birkaç saat içinde çekilen bu fotoğraf, uzun bir süre ailenin yasına saygı göstermek amacıyla paylaşılmadı ve unutuldu.

fotoğrafı çeken kişi life dergisinden ralph morse'du. aslında einstein'ın öldüğü hastaneye gitmişti ancak gazeteciler ve halktan kalabalık nedeniyle oradan ayrılarak onun ofisine gitti.

aslında morse sadece ofiste fotoğraf çekmedi. cenazenin yakılacağını bildiği ve cenaze töreninde de fotoğraflar çekmek istediği için, bir kasa viskiyi dağıta dağıta insanlardan bilgi topladı. zira görevli kişiler -büyük ihtimalle izdihamı önlemek adına- konuşmaya karşı bir isteksizlik gösteriyordu.

morse, başka kimsede olmayan fotoğraflara sahipti artık ve dergide yayımlamaya hazırdı. ancak einstein'ın oğlu arayarak bu konuyla ilgili hikâyenin yayımlanmamasını rica etti. böylece fotoğraflar da 50 yıldan uzun süre boyunca arşivlerde unutuldu.


(görseller life.com'dan alıntıdır.)

anlatmayım. yaşı küçük arkadaşlar var. ağır gelir.

az önce hikayesi olacak bir foto çektiğim an aklıma gelen başlık.

#1497904

sana bunun cevabını sözlükte şu an sebebini soran bir kişi açıklayabilir.

ekrana dokundun ve fotoğraf çekildi işte ne hikayesi, nedir herşeye derin anlamlar yüklemenin amacı.
daha düne kadar nescafe 3 ü bir arada içen kişinin şimdi gittiği kafede suyun ph oranını sütün laktozunu sorması gibi bir puştluk işte.

körfez savaşı'nda öldürülen bir askerin fotoğrafı.

ken jarecke adlı biri tarafından çekilmiş bu fotoğraf, sabahın erken saatlerinde ve ateşkes beklenirken... belli ki adam diri diri yanmış ve kamyondan çıkmaya çalışırken ölmüş. abd'de yayımlanmayan ama londra'da yayımlanan bu fotoğraf "böyle bir savaşın içinde olmalı mıyız" tartışmalarını da beraberinde getirmiş ülkede.

fotoğrafı çeken kişi ise bu manzarayı gördüğünde yanında bulunan kişiye şöyle demiş: "eğer bu fotoğrafı çekmezsem, annem gibi insanlar savaşın filmlerde gösterildiği kadar basit olduğunu sanacak."

hassas içerik

bu arada bir de not iliştireyim şu köşeye:
abd'de fotoğraf yayımlanmadı dedim az önce. belli ki kötülüklerini örtmek konusunda ellerini çabuk tutmuşlar her zamanki gibi. amerika, kendi gönüllü askerlerini sağlam şekilde gaza getirip ırak'a soktuktan ve oradaki birçok insanın ölümüne sebep olup bir de bu nedenle askerlerine madalyalar taktıktan sonra, savaşa gönüllü gitmiş olan bir amerikan askeri o madalyayı canlı yayında basının önüne fırlattı. medyanın ve hükümetlerinin göz boyaması ve gazına gelerek oraya kendi isteğiyle gittiğini, masum halkı bile durup dururken eğlence olsun diye vurduklarını çünkü onların kendilerine hep kötü olarak anlatıldıklarını ve artık bunun vicdan azabına dayanamadığını söyledi. internette videosu vardı, hâlâ var mı bilmiyorum ama bazen medyanın gazına gelmek gerçekten çok olumsuz şekilde sonuçlanabilir. *

adolf hitler'in konuşması için ayna karşısında yaptığı prova.


görselin kaynağı

heinrich hoffmann adlı fotoğrafçı, hitler'in bu pozlarını daha önceden kaydedilmiş olan konuşması için prova yaparken çekmiş. bundan başka kareler de var. hitler bu karelere bakarak bazı hareketleri, jest ve mimikleri konuşmasına dahil edip etmemeye karar vermiş.

aslında hitler bu fotoğrafların negatiflerinin yok edilmesini istemişti ama fotoğrafçı bunu yapmadı ve negatifleri sakladı. fotoğrafların tamamına baktığınızda*, her ne kadar psikopatın teki olsa da, yaptığı işe kendisini ne kadar adamış olduğunu görmeniz zor olmuyor.

ayyy yerim sizi
edit: foto neden ters?