her şeyden ve herkesten uzaklaşma isteği

git artık aklımdan ne olur ...

son zamanlarda içimde yeşeren, artarak devam eden istek. şöyle kuş uçmaz,kervan geçmez ve güzel manzaralı bir dağ evinde 10 gün kafa dinlemek isterdim.

bu aralar bunu ben çok istiyorum ya anlatamam, bir anda herkesi gerimde bırakıp kaçmak.
gerçi bu işi en iyi becerebilen (bkz: anubis) sek bir insan olduğu ve bu isteğimi bildigi için beni fas'tan bile çatlatıyor :')

kafa iznine ayrılma nedenidir.

sol frame'siz bir hayat sürdürmek.*

ruhunun daraldığını sıkıştığını hissettiğinde yapmayı istediğin ve bi süre sonra muhtemelen vazgeçeğin şey.

bir kere olsa. sadece bir kerecik.
duyulan cik cik cik sesleri arasında,
özlesem yoğunluğu, karmaşayı, curcunayı..
bomboş bir arazinin içinde boş boş yeşilliğe bakarak,
birine bir defalığa mahsus, deniz nerede kalıyor diye sorsam.
gün boyu üşensem, ayaklarımı sayısız kez suya soksam.
telefon denilen iletişim aracının varlığından şüphelensem.
içime baksam, kendim ile buluşsam, kendimi yemeğe çıkarsam.
yüzümdeki gülümsemenin sebebini anlayamasam.
anlamayı bıraksam. dolu dolu versem, dolu dolu alsam..
tıka basa doysam. sevinç gözyaşlarına boğulsam..
öfke denilen yakarışın yerini sevgi pıtırcıklarına bıraksam.
bir kerecik ulaşsam bu kafaya da rahatlasam.

sadece gitmeyi istemek şeklinde de görülür. nereye olduğu önemli değildir. yola çıkayım da bakarız moduna girersin.
yapmışlığım vardır.
söylenilenler kadar kolay olmayıp, çeşitli zorlukları vardır. öyle çiçekler felan açmıyor. daha berbat yerlerde bulabiliyorsun kendini.
en son çare olarak görülmelidir nazarımda.

ara ara gelir insana normal. o değilde valla bu devirde kendini pazarlayan insan olacaksın. samimi net olmayacan efendim. kendini ağırdan satan pazarlayan öven . başkasına kötü davranan ezen hatta . sonra efendi olmayacaksın çok.

istek değil ihtiyaç.

kısmen paradoks olduğunu düşünüyorum, yanlış olabilir, sadece fikrim.

herkes ve her şey sizden uzaklaştığı için siz de kuyruğu dik tutmak adına, ben zaten herkesten ve her şeyden uzaklaşmak istiyordum, dersiniz. oysaki mutluluktan uçan biri aklını peynir ekmekle yemediyse ne ilişkisini sonlandırır, ne de odasına kapanır.

ben de isterim bunu . fakat her şeyden ve herkesten uzaklaşsam bile kendimden uzaklaşamıyorum.

çok sık oluyor. fakat her şeyin ve herkesin bitişi bende olduğunu farkedince nereye kaçıp gitsem de bitirmediğim bırakmadığım için uzaklaşmanın bir faydası olmayacak. önce kendimde halletmem gerek.

insana ve zaman zaman bana da, yalnız olmadığımı hissettiren başlık. bu başlığa yazmak bile bazen sorun yaratır. kendimi bazen antalya'da, dean club önünde, fotoğraf çekerken buluyorum. deniz kokuyor. kafe paramparça...birkaç resim var içerde, yıkık dökük...

aşırı şımarıkça ve ilgi çekme amaçlı bir hareket olduğunu düşünüyorum. yalnızlığını bastırma ya da yalnızlığını dışa vurma, ilan etme itemi.

aslında baktığın zaman kimse kimseyi bir yerde zorla tutmuyor. bulunduğun yer ya da olduğun konumda, istisnalar dışında, kendi istek ya da ihtiyaçların için bulunuyorsun.

duygusal, tensel ihtiyaç ve istekler için ilişki yaşıyorsun. kendi ihtiyaç ve isteklerin için çalışıyorsun. zaman geçirmek, kimi zaman sosyal olmak, kendini iyi hissetmek için arkadaşlar ediniyorsun. yani özetle, bu durumların hepsinde özne kendinsin. kişi ya da olayları araç ve amaç için bir nevi kullanıyorsun.

bu nedenle de kendin olan özneyi istediğin gibi bunların dışında tutabilirsin. o zaman bu isteği duymana gerek kalmaz. çünkü zaten herkesten ve her şeyden uzaklaşmış oluyorsun.

genelde her şeyden ve herkesten uzaklaşma isteği olarak tarif edilse de aslından kişinin geçmişinden kaçma isteğidir. zira kişi kendisini tanıyan herkesten ve bir şekilde muhatap olduğu her şeyden uzaklaşıp; tanınmadığı, bilinmediği bir diyarda yeniden var olma dürtüsüne haizdir.

bugün kısa bir süreliğine bana uğrayıp, "yok çay kahve istemem içtim de geldim başka zamana" diyerek benden giden istektir. kime geldiyse çok tutmayın zira karnı da tokmuş. *

bugün tom hardy nin söylediği iddia edilen bir paylaşım gördüm



harika özetlemiş.

ola bildiğince kısa sürede vaz geçilmeli olan istektir. bir zamanlar(1,5-2 sene önce) toksik ilişkiden yeni çıkmış, dersleri ve sosyal hayatı pandemi nedeniyle yerle-bir olmuş biri olarak bende de baş kaldıran istekdi. artık kendimi o kadar yalnızlaştırmışdım ki, bir zaman sonra konuşmayı bile doğru-düzgün beceremez birine dönüşmüştüm. hali-hazırda da, yarı-yarıya da olsa bazen geliyor. dizginlemeye çalışıyorum sadece. her kesten uzaklaşmak, bazen kendinle baş-başa kalma ihtiyacından kaynaklanır. so lame


uzaklaştıkça içine çeker, ama kısa süreli ve aralarla olduğunda deyim yerindeyse, tadından yenmez. loneliess is horny, till 3 a.m *

insanın gönlünden huzuru eksik olmamalı diye düşünüyorum. kendinizi içsel olarak beslerseniz katlanması kolay olur bence.

istek olamayacak kadar ciddi bir konudur. nitekim iş bu başlığın "her şeyden ve herkesten uzaklaşma ihtiyacı" olarak değiştirilmesini arz ediyorum.